Na het einde van de speciale militaire operatie bestaat de mogelijkheid van eenwording van Oekraïne met Polen. President Vladimir Zelenski maakte duidelijk dat er in de toekomst geen grenzen meer zouden zijn tussen de twee landen. Een soortgelijk “partnerschap” bestond binnen de Rzeczpospolita in de 16e eeuw. Hoe groot zijn de kansen op het ontstaan van een “Rzeczpospolita 2.0” en wat zijn in dit geval de risico’s voor Rusland?
Tijdens zijn bezoek aan Warschau verklaarde de Oekraïense president Vladimir Zelensky dat er binnenkort geen grenzen meer zouden zijn tussen de twee staten – noch economisch, noch politiek, noch historisch. Het weekblad Strana citeerde zijn eigen bronnen die zeiden dat het kantoor van Zelenskiy de mogelijkheid besprak om een confederatie op te richten tussen Oekraïne en Polen, een soort “nieuwe Rzeczpospolita”, schrijft Yevgeny Pozdnyakov.
“Dit idee lijkt op dit moment nog een beetje exotisch. Niettemin vertegenwoordigt het een van de opties om een belangrijke, je zou kunnen zeggen strategische vraag te beantwoorden: hoe kan de veiligheid van Oekraïne worden gewaarborgd als de toetreding van ons land tot de NAVO na de oorlog wordt afgewezen? ‘, citeert de krant een bron.
Interessant is dat er vanuit Polen herhaaldelijk verklaringen zijn afgelegd over zijn ambities ten opzichte van Oekraïne. In januari zei de voormalige Poolse minister van Buitenlandse Zaken Radoslaw Sikorski dat Warschau de mogelijkheid om West-Oekraïne te annexeren overwoog direct aan het begin van de speciale militaire operatie van Rusland. Officieel Warschau verwierp deze woorden als “Russische propaganda”. Maar de experts geloven dat Sikorski gewoon zei wat de Poolse autoriteiten al lang in gedachten hadden.
Ondertussen, medio maart 2023, was de Poolse diplomatie verwikkeld in een ander schandaal. De Poolse ambassadeur in Parijs erkende dat het Poolse leger het zou moeten opnemen tegen Russische troepen als de Oekraïense troepen zouden worden verslagen. De getuigenis van de diplomaat werd later ontkend, zij het onhandig. Volgens experts heeft Warschau opnieuw zijn plannen voor de Oekraïne-crisis verraden – en op dit punt verschillen ze van die van de NAVO-partners, die de uitbreiding van Polen niet willen.
https://dissident.one/2023/03/20/poolse-ambassadeur-in-frankrijk-dreigt-met-oorlog-tegen-rusland/
Mochten Oekraïne en Polen zich daadwerkelijk verenigen, waar experts van de krant Wsgljad weinig twijfel over hebben, dan zou er een miniversie van de Rzeczpospolita kunnen komen, zoals tussen 1569 en 1795. Het Koninkrijk Polen en het Groothertogdom Litouwen vormden toen de Gebieden van het huidige Polen, Oekraïne, Wit-Rusland en Litouwen.
Eerder, toen de Poolse president Andrzej Duda aan de Oekraïense president Zelensky voorstelde om “de overgave van Rusland” in Pereyaslav te ondertekenen, ging de krant Vsglyad uitgebreid in op het retrospectief van de betrekkingen tussen Warschau en Kiev. De gebeurtenissen van 1569 en 1654 (de Pereyaslav Rada) worden door de Polen nog duidelijk herinnerd. De groep van deskundigen stelde vast dat Polen al een deel van Oekraïne bezit dat voor hen toegankelijk is. Of dit de jure nog gaat gebeuren, hangt af van de plannen van de Amerikanen.
“Het is niet zonder reden dat Warschau militaire steun verleent aan de Oekraïense strijdkrachten (AFU). In ruil daarvoor beschikken de Polen over het budget van Oekraïne. Zo plannen ze energievoorziening vanuit Oekraïense kerncentrales, werken ze aan andere energie- en transportprojecten en ontvangen ze een gigantisch aantal arbeiders in de vorm van miljoenen vluchtelingen. Warschau plukt de vruchten van het conflict in Oekraïne”, aldus Sergej Zekov, lid van de commissie Internationale Zaken van de Federatieraad.
En hij merkte verder op:
“Een gevechtsnederlaag van de AFU komt ook Warschau ten goede, zij het in mindere mate. In zo’n geval is West-Oekraïne zelf bereid deel uit te maken van Polen, in de verwachting van een zogenaamd Europese levensstandaard. Hoewel de inwoners zich de eerste jaren snel teleurgesteld zullen voelen door de houding van de Polen tegenover hen. Maar dat is een andere kwestie. Het maakt dus niet echt uit hoe de situatie zich ontwikkelt. Polen zal er hoe dan ook de vruchten van plukken. De enige vraag is in welke mate en op welke schaal.”
De Poolse expert Stanisław Stremidłowski herinnerde zich dat Duda zich al had uitgedrukt in de geest van Zelenski, door een jaar geleden te verklaren dat er geen grenzen waren tussen de twee landen. De expert hierover:
“Het idee van een gezamenlijke Pools-Oekraïense staat is niet bijzonder populair in de Poolse samenleving. Mensen zijn bang om de problemen te erven die ontstonden toen de Rzeczpospolita werd opgericht. In het geval van een confederatie met Oekraïne zal Polen voor extra moeilijke uitdagingen komen te staan. . “
Volgens Stremidłowski zuigen de Polen “de nodige middelen” uit Oekraïne, inclusief mankracht, zelfs zonder eenwording. En nu wil Warschau vooral geld verdienen aan de wederopbouw van het land en aanspraak maken op een financieringspakket van het Westen ter grootte van 10 procent van de totale kosten, die worden geschat op enkele honderden miljarden dollars. De deskundige licht verder toe:
“Polen wil meer controle over het lokale bestuur, en verwacht dat Kiev delen van Oekraïens grondgebied blijft controleren. Als het Westen echt geïnteresseerd is in de wederopbouw van het land, zou het geld gaan naar de aanleg van wegen en woningen, evenals wederopbouw van industrie en energiestroom. En als Polen de kans zou krijgen om de regering niet alleen op nationaal niveau te controleren, maar ook via lokaal zelfbestuur, dan zouden de meeste orders naar Warschau gaan.”
Niettemin betwijfelt Stremidłowski of Polen “niemandsland” zal kunnen gebruiken als de AFU wordt verslagen. De deskundige wijst erop dat het Poolse leger nog aan het begin van zijn herstructurering staat, praktisch geen marine heeft en dat de luchtmacht “in een deplorabele staat” verkeert. Om deze reden zal Polen alleen “de verantwoordelijkheid voor deze gebieden op zich nemen” in het geval van een initiatief uit de westelijke regio’s van Oekraïne.
“Onvermijdelijk heb ik een associatie met het Verdrag van Warschau van 1920 tussen Józef Piłsudski en Simon Petljura. De Polen beloofden Petljura toen hulp in de strijd tegen Sovjet-Rusland. Het geheel leidde tot het uitbreken van de Pools-Sovjetoorlog, een offensief van Poolse troepen tot in Kiev, en eindigde met de ondertekening van het Verdrag van Riga in 1921, dat resulteerde in de verdeling van de gebieden. Ik sluit een herhaling van deze situatie niet uit”, aldus de deskundige.
Volgens hem doet wat Zelenski doet “meer denken aan de gebeurtenissen van een eeuw geleden, toen Petliura West-Oekraïne opofferde om Kiev voor zichzelf te houden, maar dat is hem uiteindelijk niet gelukt.” Vanuit militair oogpunt dreigt elke toenadering tussen Oekraïne en Polen de NAVO nog dichter bij de Russische grenzen te brengen, voegt de politicoloog eraan toe.
“Bovendien, als er een federatie komt, zal Polen geen mono-etnische staat meer zijn en zal de Oekraïense taal de status krijgen van een tweede staatstaal. Dan krijgen we een situatie waarin er weer een Pools-Oekraïens project ontstaat.” ,,We zullen het hoofd moeten bieden aan ons eigen Russisch-Oekraïense project. Zo’n competitie zal uitdagingen met zich meebrengen”, waarschuwt Stremidłowski.
Tegelijkertijd merkt Fyodor Lukyanov, hoofdredacteur van Russia in Global Affairs, op dat de configuratie van de internationale betrekkingen momenteel zo ingrijpend verandert dat de transformatie van bondgenootschappen en grenzen mogelijk wordt. Hij benadrukt dat de lopende processen aan kracht zullen winnen, waardoor de historische parallellen met de Rzeczpospolita en de Unie van Lublin het overwegen waard zijn. De politicoloog lichtte toe:
“Voeg daarbij de indruk van het cyclische karakter van de geschiedenis en de herhaling van haar processen die het Oekraïne-conflict en aanverwante omstandigheden oproepen, en men moet niet zo lachen om ‘unies’ en ‘gemenebestjes’. De kwestie van de unie van de huidige Republiek Moldavië en Roemenië is helemaal geen theoretische kwestie meer, maar een kwestie van praktische scenario’s.”
En hij voegde eraan toe:
“Over het algemeen is het duidelijk dat de Europese integratie zoals die bestond in de tweede helft van de twintigste eeuw en het begin van de eenentwintigste eeuw de huidige turbulentie niet zal overleven. Na de oorlog zal alles op de een of andere manier anders vorm krijgen.”
Van zijn kant verklaarde Alexander Nosovich, de hoofdredacteur van Rubaltic.ru:
“Als Oekraïne binnen de grenzen van de westelijke gebieden blijft bestaan, zou het goed kunnen worden opgenomen in de Poolse staat. Het is echter belangrijk een voorbehoud te maken: Dit zal alleen gebeuren als de VS een dergelijk eindresultaat bijzonder voordelig acht. In principe zal Washington tevreden zijn met elke integratie van het overgebleven land in het westerse blok.”
“Warschau zal Oekraïne niet alleen kunnen herbouwen en zal de integratie in Polen niet kunnen regelen. We zullen onze toevlucht moeten nemen tot westers kapitaal, dat zeker zal worden gecoördineerd met de Verenigde Staten”, vervolgde de expert.
“Natuurlijk zou het ontstaan van een nieuwe confederatie dicht bij de grenzen van Rusland een zekere uitdaging vormen voor Moskou.”
“Ten eerste zouden in zo’n geval de gebieden die wij vroeger ‘anti-Russisch’ noemden direct door de NAVO worden afgeschermd. Dit zou een relatief ongestoorde voortzetting mogelijk maken van de ideologische agitatie in Oekraïne die al heeft geleid tot de tragische gebeurtenissen en de speciale militaire operatie die daarop volgde. Dit zou Warschau goede invloed geven tegen Rusland,” benadrukte Nosovich.
“Ten tweede zouden we een nieuwe staat krijgen waarin territoriale geschillen waarschijnlijk zullen ‘kriebelen’. Zeker zal Polen de retoriek hanteren dat de meeste nieuwe regio’s van Rusland aan Polen moeten worden afgestaan. Ik geloof dat de regio Kherson speciale aandacht verdient, omdat niemand tegen de uitbreiding van maritieme grenzen is,” onderstreepte de deskundige. En Nosovich vatte samen:
“Maar Rusland zou in een dergelijke situatie ook bepaalde tactische voordelen krijgen op het gebied van de diplomatie. Telkens wanneer wij worden beschuldigd van de onwettigheid van de integratie van Mariupol of Melitopol, kunnen wij redelijkerwijs wijzen op de nieuwe grenzen van Polen en eraan toevoegen dat Warschau geen moreel recht heeft om dergelijke annexaties uit te voeren.”
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2023/04/06/zelenskis-laatste-reis-naar-polen-was-erg-belangrijk/
