Een kijkje in de anti-Trump rebranding van CBDC

De geplande uitrol van een wereldwijd netwerk van ‘interoperabele’ digitale valuta is dit jaar in een stroomversnelling gekomen.

Digitale valuta zijn nog steeds het eindspel, maar het lijkt erop dat ze – geheel in de geest van de tijd – de methode veranderen om de illusie van partijen en keuzes te creëren, schrijft Kit Knightly.

We hebben dit kort behandeld in onze meest recente ‘Deze week in het nieuwe normaal’, maar het is de moeite waard om er dieper op in te gaan.

OffG (en vele anderen in de alternatieve mediawereld) bericht al jaren over de plannen voor programmeerbare digitale valuta als middel voor technocratische sociale controle. Dit doel is al jaren oud, maar kwam voor het eerst echt op de voorgrond in de nasleep van de Covid-“pandemie” en de poging tot hervorming van onze hele samenleving die daarmee gepaard ging.

Van 2020 tot 2023 vertoonde de ontwikkeling van ‘digitale centrale bankvaluta’s’ (CBDC’s) wereldwijd een gestaag opgaande lijn, met een piek toen meer dan 130 van de 197 landen ter wereld, die meer dan 98% van de wereldwijde economische output vertegenwoordigen, bezig waren met de ontwikkeling van hun eigen CBDC.

Maar daarna werd het stil en kondigden sommige landen, waaronder Japan en Canada, aan dat ze niet langer met hun CBDC door zouden gaan.

Waarom dat zo is, kan ik niet zeggen. Ik vermoed dat de zorgen over controle en privacy te breed uitgemeten zijn en dat marktonderzoek te veel publieke scepsis aan het licht heeft gebracht om verder te kunnen gaan.

Bewijs hiervoor is te vinden in het FinTech-artikel “Bank of Canada Puts CBDC Development on Ice: Is This Indicative of Global CBDC Demise?”, van september 2024:

“De waarheid is dat mensen eigenlijk geen CBDC’s willen”, zegt Stuart Connolly, CIO bij investerings- en exploitatiemaatschappij Deus X Capital. Hij legt uit dat er nog steeds veel zorgen zijn over vrijheid en privacy als het om CBDC’s gaat. “Ze zijn resoluut afgewezen door het bedrijfsleven en de cryptogemeenschap, en privacyactivisten hebben ertegen campagne gevoerd omdat ze het meest geschikt zijn voor autoritaire economieën waar transparantie de vrijheden kan aantasten en de creatie van geld en welvaart sterk wordt gecontroleerd. Uiteindelijk bieden CBDC’s weinig voordelen en zijn ze gewoon niet aantrekkelijk.”

Dat is natuurlijk maar de mening van één man, maar het komt wel overeen met mijn intuïtie: CBDC’s hebben veel negatieve publiciteit gekregen en er was een andere tactiek nodig.

Dit brengt ons tot 2025. Er is dit jaar meer beweging op het CBDC-front.

Op 9 april publiceerde de EU de definitieve versie van haar ‘Digitale Euro Wetsvoorstel’, en enkele dagen geleden kondigde de Europese Centrale Bank een overeenkomst aan met 70 zakelijke handelspartners om ‘gebruiksscenario’s’ voor digitale eurotransacties te testen.

In het Verenigd Koninkrijk test de Bank of England offline betalingssystemen voor het digitale pond.

Canada heeft zojuist *ahem* Mark Carney “verkozen” tot hun nieuwe premier, en hoewel de Bank of Canada naar verluidt vorig jaar de werkzaamheden aan haar CBDC heeft “afgeschaald”, heeft Carney in het verleden zeer duidelijke pro-CBDC-gedachten geuit. Het zou niet schokkend zijn als het opnieuw wordt opgestart in een nieuwe context van “ellebogen omhoog, kijk eens hoe we het opnemen tegen Donald Trump”.

Dat is inderdaad nu de kern van het CBDC-verhaal.

De rol van Donald Trump en de VS

Ongebruikelijk genoeg leken de Verenigde Staten in moderne propagandaverhalen altijd een bijna onwillige deelnemer aan het CBDC-project. Terwijl de digitale yuan, euro en pond vooruitgang boekten, stagneerde de digitale dollar in de planningsfase, met berichten die beweerden dat het niet haalbaar, veilig of noodzakelijk was.

Toen Trump vervolgens voor een tweede termijn werd verkozen, legde hij via een presidentieel decreet een volledig veto op aan de digitale dollar , waarmee hij de ontwikkeling van een door de centrale bank ondersteunde digitale dollar volledig verbood.

Dat wil niet zeggen dat de regering-Trump volledig tegen digitaal geld is. Ze zijn eerder van plan om te vertrouwen op door dollars gedekte private stablecoins. Kortom, ze willen nog steeds een digitale valuta, maar ze zijn niet zo dol op het ‘centrale bank’-gedeelte.

Dit maakt het meer een semantisch verschil dan wat dan ook. Het draait allemaal om marketing, berichtgeving en branding. De inmiddels clichématige routine van het promoten van [iets] door Donald Trump ertegen te laten protesteren.

Als Trump tegen CBDC’s is, betekent een bijna decennium van Pavloviaanse conditionering dat bijna elke “liberaal” in de westerse wereld plotseling fel vóór CBDC’s zal zijn, tot op het punt van waanzin. CBDC’s zullen voor deze mensen een vreemd symbool van vrijheid worden.

Bovendien is de status van de dollar als wereldreservemunt altijd een van de belangrijkste steunpilaren van de Amerikaanse hegemonie geweest. Elke bedreiging van die status wordt dan ook meteen bestempeld als ‘anti-imperialisme’, wat betekent dat de digitale Yuan en/of Euro de voorkeursmunt van de anti-imperialisten zijn.

Er is mogelijk nog meer. Ik heb het al eerder gehad over wat ik beschouw als de geplande, gecontroleerde vernietiging van het Amerikaanse imperium, en ik kan me goed voorstellen dat Trumps “kortzichtige CBDC-weigering” daarin een rol speelt, aangezien de gecontroleerde ondergang van de VS deels te wijten is aan de opkomst van digitale yuans en euro’s die de markt domineren.

Dat is zeker wat je kunt opmaken uit artikelen als dit in Forbes, met als kop:

Amerika’s zelf veroorzaakte CBDC-vacuüm

En betreurt het feit dat:

Door de Federal Reserve uit Project Cedar te halen, zich terug te trekken uit het door de BIS geleide Project mBridge en de functionarissen van het ministerie van Financiën, die een grensoverschrijdend proefproject met dollars in kaart brachten, de mond te snoeren, heeft Washington het initiatief overgedragen aan Europa, waar beleidsmakers zich haasten om een ​​’digitale euro’ te finaliseren, en aan Peking, dat al oliegeld via e-CNY-corridors verplaatst.

Er is ook dit stuk in The Conversation, dat suggereert…

De nieuwe Koude Oorlog-race voor digitale valuta zou de wereldmacht opnieuw kunnen definiëren.

En vervolgt met het benadrukken van:

Landen die kwetsbaar zijn voor Amerikaanse sancties, waaronder China, voelen zich bijzonder aangetrokken tot deze op CBDC gebaseerde betalingsnetwerken – aangezien de VS hun dollar blijven inzetten als wapen. Eén manier is via sancties die bepaalde landen uitsluiten van het SWIFT-systeem: ze worden wel omschreven als “de nucleaire optie” van financiële sancties […] CBDC-netwerken stellen landen in staat de traditionele financiële infrastructuur te omzeilen en de afhankelijkheid van de Amerikaanse dollar in grensoverschrijdende handel te verminderen.

Het beoogde propagandanarratief wordt steeds duidelijker. CBDC’s worden in verband gebracht met de bevrijding van de Amerikaanse dollar en – specifieker – Donald Trump.

In dit artikel van Reuters uit april wordt de verbodswet van Donald Trump gezien als de reden voor de heropleving van de wereldwijde CBDC-beweging:

Digitale valuta van centrale banken worden vaak gezien als een oplossing voor een probleem. Maar de Amerikaanse president Donald Trump lijkt een rechtvaardiging te hebben gegeven voor CBDC’s, ondanks dat hij de ontwikkeling van een digitale dollar heeft verboden.

Conclusie

Dus, wat is de huidige stand van zaken met CBDC’s?

Een korte analyse zou kunnen suggereren dat het bijna een microkosmos is van de Great Reset in het algemeen, waarbij grootschalige plannen voor wereldwijde veranderingen halverwege vastliepen omdat de mensen die het plan doorvoerden de snelheid van het publieke begrip en de kracht van publieke tegenzin onderschatten.

Nu zijn we getuige van de eerste stappen van een herlancering als een nep-partijdige kwestie.

In dit geval is de specifieke context de ‘handelsoorlog’ van Donald Trump, waarbij CBDC’s worden omgedoopt tot een verstandige, niet-Trumpiaanse optie en een manier om de dominantie van de Amerikaanse dollar af te wijzen (of misschien zelfs tarieven te omzeilen, houd daar in de toekomst rekening mee).

Wie weet, misschien kijken we ooit nog eens terug op de ‘schade’ die is aangericht door ‘Trumps handelsoorlog’ en krijgen we te horen dat digitale valuta een toekomst waarin de wereldeconomie ‘gegijzeld wordt door één narcist’ of iets dergelijks, onmogelijk maken.

Daarmee wordt ‘links’ definitief in het pro-CBDC-kamp opgenomen.

Ondertussen zal het Amerika van Donald Trump (en misschien nog wel een paar anderen voor de schijn) de achterblijvers aan de populistische ‘rechterkant’ opzuigen en daarvoor alternatieve, niet-centrale bank digitale valuta gebruiken.

Het creëren van wat dit FinTech-artikel een ‘gesplitst’ financieel systeem noemt. Of in ieder geval de schijn daarvan.

Er zijn al wetenschappelijke publicaties die de voordelen van het ‘naast elkaar bestaan’ van stablecoins en CBDC’s benadrukken, en het is niet moeilijk om te zien dat dit zich vertaalt naar een financieel tweepartijensysteem – de illusie van keuze en verschil. Twee lichamen die één hoofd delen.

Maar de branding zal het voor beide ‘kanten’ mogelijk maken om de oppervlakkige verschillen tussen de systemen te benadrukken en hun goede sociale controle te contrasteren met de slechte sociale controle van de andere ‘kant’, en om tribalisme te creëren langs voorspelbare, ouderwetse lijnen.

Ze zullen natuurlijk ook “interoperabel” zijn, want dat is het hele punt. Maar mensen zullen te veel betrokken zijn bij de discussie om op te merken of te begrijpen wat dat werkelijk betekent.

In tegenstelling tot propagandastructuren die door de Euro-Atlantische instelling worden gefinancierd, werkt Dissident dankzij de donaties van het publiek. Zonder uw hulp kunnen we niet overleven.

STEUN ONS WERK HIER.

Geef censuurkoning Elon Musk een dikke vinger en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over