De moord op Japans ‘schaduw shogun’ Shinzo Abe roept veel vragen op. De Japanse sterke man en langstzittende premier Shinzo Abe werd op 8 juli vermoord. Voordat hij in 2020 voor de tweede keer aftrad als premier, na in totaal bijna negen jaar aan de macht te zijn geweest, heeft Abe een belangrijke rol gespeeld door Japan uit de zware economische crisis te trekken. Hij deed dat met zijn eigen economisch beleid, “Abenomics”.
Abe, een nationalist en politiek evenwichtskunstenaar, wilde ook de militaire macht van Japan versterken na decennia van pacifisme dat het land was opgelegd na zijn verpletterende nederlaag in de Tweede Wereldoorlog. Bij nadere beschouwing van de anomalieën met betrekking tot de moord op Abe, bleek dat hij in het Westen werd gezien als een globalist, maar dat de Japanners Abe juist zagen als de beschermer van het land tegen de globalisten, meldt Free West Media.
Op een hete en vochtige vrijdag in Nara, de oude hoofdstad van Japan in de 7e eeuw, die in de buurt van Osaka in het westen van Japan ligt, was Abe, die tot 14 september 2020 premier was, daar om Kei Satō te steunen, een lokale verkiezingskandidaat en partijgenoot in de grootste partij van Japan, de Liberale Democratische Partij (LDP). Tijdens de toespraak, die werd gehouden in het midden van een wegkruising buiten het Yamato-Saidaiji treinstation in een van de noordelijke voorsteden van de stad, was er plotseling een luide knal… gevolgd door nog een. Abe viel op de grond.
Shinzo Abe kreeg ter plekke eerste hulp voordat hij bewusteloos naar het ziekenhuis werd gebracht. Onmiddellijk na de schoten werd de aanvaller, de 41-jarige Yamagami Toruya, die vroeger behoorde tot de Japanse Maritime Self-Defense Forces (de marine van Japan die ooit door de Verenigde Staten werd gedemilitariseerd), gearresteerd. De ex-militair, die een geïmproviseerd wapen gebruikte, zou om onbekende redenen “persoonlijke woede” tegen Abe hebben gekoesterd.
Het ziekenhuis waar Abe was opgenomen kondigde aan dat de politicus geen “tekenen van leven” vertoonde en het duurde vervolgens meer dan vijf uur voordat uiteindelijk werd bevestigd dat Abe was overleden. Dat was de tijd die nodig was voor Japan, waar geweld ongebruikelijk is en schietpartijen bijna niet voorkomen, om het incident te kunnen verwerken. Het nationale trauma dat de moord in Japan teweegbracht, kan worden vergeleken met de moord op John F. Kennedy in 1963 in de Verenigde Staten. Het belangrijkste tijdperk in de Japanse naoorlogse politiek stierf samen met Abe.
Beschermde de soevereiniteit van Japan
De fact-checkers van het globalistische establishment mobiliseerden zich snel en verklaarden dat de beruchte globalistische organisatie World Economic Forum (WEF) niet achter de aanslag zat. Volgens Reuters was er naar verluidt “geen bewijs” dat Shinzo Abe was vermoord omdat hij de orders van het WEF niet had opgevolgd.
De paniek van de “fact-checking” ontstond nadat in Japan geruchten de ronde begonnen te doen dat het officiële verhaal van een eenzame verbitterde militair niet waar was. Dit begon zich ook buiten het land te verspreiden, niet in het minst via de sociale media. Sommige commentaren waren pure speculatie, maar andere waren gebaseerd op bevestigde eigenaardigheden in de aanslag.
Het in Londen gevestigde persbureau Reuters en andere mainstream nieuwsbronnen reageerden op een bepaalde tweet in een poging de toenemende twijfels weg te nemen: “Geen bewijs dat Shinzo Abe werd vermoord omdat hij de orders van het WEF niet opvolgde.” De tweet in kwestie luidt: “De vermoorde Japanse premier volgde de orders van het WEF niet op. Hij gaf geen mandaat voor [Covid] vaccins, stuurde 1,6 miljoen doses terug en gaf burgers Ivermectin. Is het [de moord] nu begrijpelijk?”
De fact-checkers konden echter geen bewijs leveren voor hun conclusie en bevestigden eerder dat de tweet correct was wat betreft het terugsturen van 1,6 miljoen doses Moderna, omdat ze niet “veilig” of “effectief” werden geacht. Japan onder Abe heeft nooit opgeroepen tot verplichte vaccinatie, zoals in zoveel andere landen.
Onze Japanse bronnen hebben intussen bevestigd dat er in het land hardnekkige geruchten de ronde deden dat de moord een moordaanslag was omdat Abe op verschillende punten tegen de agenda van de globalisten inging. Zij legden uit dat Abe buiten Japan werd gezien als een loopjongen voor de globalisten, maar dat het vanuit Japans perspectief juist het tegenovergestelde was. Zij legden uit dat hij altijd had gehandeld om de soevereiniteit van Japan te beschermen.
Onze bronnen vertelden ons dat het WEF en andere globalistische actoren, die geselecteerde Japanse mannen of vrouwen naar exclusieve universiteiten of elitaire genootschappen zoals de Young Global Leaders van het WEF sturen, er sindsdien niet in geslaagd zijn hen in leidinggevende functies gekozen te krijgen. Dit komt omdat Japan een oude traditie kent waarbij de leiders van het land naar binnenlandse universiteiten gaan.
Japan, dat een van ‘s werelds meest high-tech landen is, heeft onder Abe ook nooit toegestaan dat de in de VS gevestigde Big Tech van de globalisten in hun instellingen infiltreerde, waardoor deze de informatiestroom in het land niet konden controleren en beheersen. De Japanners geven ook de voorkeur aan hun eigen taal, wat een “beschermende barrière” creëert. Dus zelfs als er Engelstalige sociale media in het land bestaan, worden die slechts in geringe mate gebruikt. Abe profiteerde van de Corona-hysterie om de grenzen van het land te versterken, maar legde tegelijkertijd bijna geen binnenlandse beperkingen op.
Abe speelde met de globalisten wanneer dat hem en het land ten goede kwam, maar zorgde ervoor dat ze werden buitengesloten van de Japanse IT- en mediawereld, het onderwijs en het bankwezen. Samen zijn dit de belangrijkste manieren voor de globalisten om de natiestaat te ondermijnen, iets wat Abe hen tot hun groeiende ergernis had geweigerd.
Abenomics
Shinzo Abe had zijn eigen theorie ontwikkeld over hoe de economie van het land te herstellen. Japan was lange tijd de op een na grootste economie ter wereld, na de VS, maar werd een paar jaar geleden ingehaald door China. De Japanse economie gaat al tientallen jaren achteruit en wordt gekenmerkt door recessie nadat de economische zeepbel in het begin van de jaren negentig uiteenspatte. Japan heeft ook een extreem grote en snel groeiende staatsschuld – maar liefst 254 procent van het BBP in 2022.
Abe’s economische theorie, algemeen bekend als “Abenomics”, werd gelanceerd in 2012, toen hij voor de tweede keer het premierschap op zich nam. Het is een model om een duurzame groeistrategie op te bouwen met behoud van de sterke Japanse cultuur door de Japanse samenleving open te stellen voor meer internationale samenwerking op verschillende niveaus. Hij streefde ernaar Japan weer een economische macht te maken, en hij was goed op weg. De negatieve trend was doorbroken.
Hij zal herinnerd worden om dit citaat: “Mijn hoop is dat de 21e eeuw de eerste eeuw zal zijn waarin er geen schending van de mensenrechten zal zijn, en daartoe zal Japan zijn uiterste best doen.”
De essentie van Abenomics kan worden samengevat in vijf hoofdpunten (die hier zeer beknopt worden weergegeven):
- Een innovatieve sociale structuur: “Wij bevorderen een samenleving die slimmer is en innoveert om de productiviteit te verhogen en het probleem van een krimpende bevolking op te lossen.”
- “Het doel is een samenleving die verschillende manieren van werken verwelkomt en die iedereen gelijke kansen geeft, ook gepensioneerden, vrouwen en buitenlandse professionals. Het gaat er onder meer om vrouwen en ouderen meer te laten werken, bij voorkeur vanuit huis en verbonden”.
- Slimme wet- en regelgeving. “Naarmate de markten evolueren om de veranderende maatschappelijke behoeften te weerspiegelen, moeten we snel en met een open geest handelen om nieuwe bedrijven en nieuwe vraag te helpen creëren.”
- Aantrekkelijke internationale kansen, waarbij het vooral gaat om het vergroten van de Japanse export van goederen en diensten en het openstellen van de samenleving voor meer internationale samenwerking in verschillende opzichten.
- Meer concurrerende industrie en onderneming. De vennootschapsbelasting werd onder meer verlaagd van 37 procent naar iets minder dan 30 procent, met als doel de Japanse vennootschapsbelasting internationaal levensvatbaarder te maken en de groei te bevorderen. Ook werd de bureaucratie verminderd en werd het voor buitenlandse investeerders gemakkelijker om zich in Japan te vestigen. Abe investeerde ook zwaar in de versterking van de Japanse infrastructuur.
Nationalistisch en militaristisch
Shinzo Abe werd vaak omschreven als conservatief en nationalistisch – “ultranationalistisch” in de mainstream media van het Westen – wat verschillende uitingen aannam. Een daarvan deed zich voor in 2015 toen Abe’s regering, ondanks sterke druk van het Westen, hardnekkig weigerde migranten uit het Midden-Oosten en Afrika op te nemen. Abe verklaarde dat Japan eerst zijn eigen problemen moest oplossen alvorens immigranten toe te laten. Abe koos in plaats daarvan voor kortlopende werkvisa voor arbeidsmigranten, zoals Filipijnse verpleegkundigen, zodat ze “voor een beperkte tijd kunnen werken en inkomen verdienen en dan naar huis kunnen terugkeren”.
Abe had ook een duidelijke agenda voor de ontwikkeling van het Japanse leger, met als doel de belangen van Japan beter te doen gelden. Zo werd in 2018 onder meer besloten om fors te investeren in de “verbouwing” van twee helikoptercarriers tot volwaardige vliegdekschepen met gevechtsvliegtuigen. Dit was, op het eerste gezicht, het meest internationaal controversiële onderdeel van Abe’s politieke agenda. Het vermogen van Japan om als militaire macht op te treden was na de Tweede Wereldoorlog strak gereguleerd. Abe wilde deze impasse doorbreken. Na een periode van ijzige betrekkingen heeft Abe grote diplomatieke inspanningen geleverd om de relatie met de Verenigde Staten te versterken en hij was daar vrij succesvol in. Naarmate het conflict met China escaleerde, wilden de VS steeds meer dat hun Oost-Aziatische bondgenoten zich bewapenden.
Op vrijdag 22 juli, twee weken na de moord op Shinzo Abe, besloot de Japanse premier Fumio Kishida, tevens partijleider van de LDP, de “vredesgrondwet” van Japan te wijzigen en een begin te maken met de versterking van het Japanse leger.
Het Japanse militarisme neemt dus toe op precies het moment dat de globalistische krachten werken aan een grotere confrontatie met Rusland en China. Japan, de belangrijkste bondgenoot van de westerse mogendheden buiten hun eigen gebied, is absoluut van cruciaal belang om China in de onmiddellijke omgeving te kunnen uitdagen. Tokio’s ambities om opnieuw een militaire macht te worden zijn niet langer taboe. Maar Kishida heeft daarmee wel de soevereiniteit van het land opgeofferd.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2022/07/08/wie-was-de-vermoorde-shinzo-abe/
