Een afspraak met het lot – BRICS biedt hoop in tijden van oorlog

Dit is het. Een afspraak met het lot. Alles staat klaar voor de meest cruciale geopolitieke/geo-economische bijeenkomst van het jaar en misschien wel van het decennium: de BRICS-top onder het Russische voorzitterschap in Kazan, de hoofdstad van Tatarstan, waar soennitische Tataren in perfecte harmonie samenleven met orthodoxe christenen, schrijft Pepe Escobar.

Al het slopende werk van sherpa’s en analisten gedurende 2024 – onder toezicht van de Russische hoofddiplomaat verantwoordelijk voor de BRICS, viceminister van Buitenlandse Zaken Sergej Ryabkov – kwam samen in drie laatste, afzonderlijke belangrijke bijeenkomsten in Moskou vóór de top, waaraan de ministers van Financiën en gouverneurs van de centrale banken van de BRICS, werkgroepen en de Business Council deelnamen.

Dat alles in een context die inmiddels bekend is voor de Global Majority. Het gezamenlijke BBP van de huidige BRICS-landen bedraagt ​​meer dan $ 60 biljoen, ver boven dat van de G7; hun gemiddelde groeipercentage tegen het einde van dit jaar wordt geprojecteerd op 4%, hoger dan het wereldwijde gemiddelde van 3,2%; en het grootste deel van de economische groei voor de nabije toekomst zal afkomstig zijn van BRICS-lidstaten.

Zelfs vóór de bijeenkomst van ministers van Financiën en gouverneurs van centrale banken benadrukte de Russische minister van Financiën Anton Siluanov dat de BRICS-landen graag de ‘gepolitiseerde’ westerse platforms willen omzeilen – een subtiele verwijzing naar de tsunami aan sancties en de inzet van de Amerikaanse dollar als wapen – terwijl de BRICS-landen werken aan het creëren van hun eigen internationale betalingssysteem dat geschikt is voor de mondiale meerderheid.

De context voor wat er deze week in Kazan zal worden besloten is ronduit gloeiend, aangezien de ongecontroleerde chaos van de eeuwige oorlogen van de Hegemon – van Oekraïne tot West-Azië – zelfs het zware werk van de BRICS-landen en de noodzaak om een ​​nieuw internationaal systeem van geo-economische relaties praktisch vanaf nul op te bouwen, materieel heeft beïnvloed.

Een geloofwaardig scenario voor een escalatie van de oorlog is mogelijk verijdeld door het lekken van geheime inlichtingen van hoog niveau over de voorbereidingen van Israël en de VS om Iran aan te vallen. De aanval zal uiteindelijk plaatsvinden – met ernstige gevolgen – maar waarschijnlijk niet deze week, toen het getimed had kunnen zijn om de top in Kazan expliciet en volledig te verstoren en uit de wereldwijde krantenkoppen te weren.

De gezamenlijke verklaring van de ministers van Financiën en de gouverneurs van de centrale banken van de BRICS-landen klinkt misschien niet zo avontuurlijk, maar de beperkingen weerspiegelen niet alleen voorzichtigheid tegenover een gevaarlijke, in het nauw gedreven hegemonie, maar ook interne tegenstrijdigheden tussen de BRICS-leden.

De verklaring erkent “de noodzaak van een alomvattende hervorming van de wereldwijde financiële architectuur om de stem van ontwikkelingslanden en hun vertegenwoordiging te versterken.” Toch blijft het duidelijk dat de VS minder dan nul interesse heeft in een diepgaande hervorming van het IMF, de Wereldbank en het Bretton Woods-systeem. Rusland en China in het bijzonder zijn zich er volledig van bewust dat wat nodig is een post-Bretton Woods is.

De verklaring is krachtiger over het BRICS Cross-Border Payments Initiative, genaamd BCBPI, dat “het gebruik van lokale valuta in de internationale handel” en “de versterking van banknetwerken” verwelkomt om ze mogelijk te maken. Maar alles is op dit moment slechts “vrijwillig en niet-bindend.” Kazan zal naar verwachting het proces een voorsprong geven.

‘Geen antiwesterse groep, maar een niet-westerse groep’

In zijn toespraak bij de BRICS Business Council afgelopen vrijdag en in een daaropvolgende rondetafel met hoofden van mediagroepen van BRICS-leden, vatte president Poetin in feite alle belangrijke dossiers samen. Hier zijn de hoogtepunten.

Over de rol van de in Shanghai gevestigde NDB, de BRICS-bank: Rusland “zal de capaciteiten van de NDB uitbreiden”; de bank zou de belangrijkste investeerder moeten worden in grote technologische en infrastructuurprojecten voor BRICS-leden en het bredere Global South. Dat is volkomen logisch, aangezien de NDB infrastructuurontwikkeling financiert en commercieel betrokken is bij lokale, particuliere bedrijven. Overigens zal de volgende president van de NDB een Rus zijn; de topkandidaat is Aleksei Mozhin, die eerder bij het IMF werkte.

Over het creëren van een enkele digitale infrastructuur voor BRICS: al bezig. Rusland werkt aan “het gebruik van digitale valuta in investeringsprocessen in het belang van andere ontwikkelingslanden.” Dat sluit aan bij BRICS-werk aan hun eigen versie van SWIFT voor internationale financiële transacties. En sluit ook aan bij BRICS Pay – een debitcard waarvan de eerste proefrun plaatsvond tijdens de Business Council vorige week, niet ongelijk aan AliPay in China, en die binnenkort wordt uitgerold onder BRICS-leden.

Een gemeenschappelijke munt voor BRICS: “Wordt nog niet overwogen, deze kwestie is nog niet rijp.” De-dollarisering, benadrukte Poetin, gebeurt stap voor stap: “We nemen individuele stappen, de een na de ander. Wat betreft financiën hebben we de dollar niet laten vallen. De dollar is de universele valuta. Maar wij waren het niet – we werden verbannen en uitgesloten van [het gebruik van] de dollar. En nu wordt 95% van de buitenlandse handel van Rusland uitgedrukt in nationale valuta. Ze hebben het zelf met hun eigen handen gedaan. Ze dachten dat we zouden instorten.”

De uitdaging voor een verenigde BRICS-munt: Dat “vereist een grondige economische integratie (…) Afgezien van een hoog niveau van integratie tussen de BRICS-leden, zou de introductie van een enkele BRICS-munt vergelijkbare monetaire kwaliteit en volume met zich meebrengen (…) Anders zullen we te maken krijgen met nog grotere problemen dan die welke zich in de EU voordeden.” Poetin herinnerde eraan dat toen de euro in de EU werd geïntroduceerd, hun economieën noch vergelijkbaar noch gelijkwaardig waren.

Poetin zal minstens 17 bilaterale ontmoetingen hebben in Kazan. Hij benadrukte nogmaals dat “BRICS geen anti-westerse groep is, het is gewoon een niet-westerse groep.”

En hij noemde de belangrijkste economische drijfveren in de nabije toekomst: Zuidoost-Azië en Afrika. Ontwikkeling “zal objectief gezien voornamelijk plaatsvinden in BRICS-lidstaten. Dit is het Globale Zuiden. Dit is Zuidoost-Azië. Dit is Afrika. Positieve groei zal bestaan ​​in machtige landen zoals China, India, Rusland en Saoedi-Arabië, maar de landen van Zuidoost-Azië en Afrika zullen om verschillende redenen sneller groeien.”

Hij benadrukte ook de belangrijkste infrastructuurontwikkelingsprojecten onder BRICS en het Globale Zuiden: de Noordelijke Zeeroute – die de Chinezen definiëren als de Arctische Zijderoute – en de International North-South Transportation Corridor (INSTC), met de BRICS-triade Rusland-Iran-India als de belangrijkste partners. Over de Noordelijke Zeeroute benadrukte Poetin hoe “we een ijsbrekervloot bouwen die geen gelijke kent in de wereld. Het wordt een unieke vloot, zeven nucleaire ijsbrekers en 34 dieselaangedreven, hoogwaardige, zware ijsbrekers.”

Over het strategische partnerschap tussen Rusland en China: het is een van de belangrijkste factoren voor stabiliteit in de wereld; in de relaties tussen de twee, “zijn er geen ouderen of jongeren.” Op het Grote Schaakbord, “Rusland bemoeit zich niet met de relaties tussen de VS en China,” zelfs als “Europeanen via de NAVO naar Azië zijn gesleept. Niemand vraagt ​​de Europeanen of ze hun relatie met China willen verpesten, of ze NAVO-entiteiten willen gebruiken om Azië binnen te komen en een situatie te creëren die zorgen zou baren voor de regio, specifiek voor China. Toch worden ze als puppy’s meegesleurd.”

Forever Wars richt zich op BRICS

Er zal een speciale sessie over Palestina zijn in Kazan met BRICS-leden plus BRICS Outreach – zoals in partners (Turkije is inbegrepen). Poetin gelooft dat “het ontbinden van het Midden-Oosten Kwartet een vergissing was.” Het Kwartet bestond uit Rusland, de VS, de VN en de EU. In theorie had het moeten bemiddelen in het vredesproces tussen Israël en Palestina. In de praktijk deed het dat niet.

De beruchte oorlogszuchtige Tony Blair maakte deel uit van het Kwartet. Diplomatiek gezien zei Poetin: “Ik ben niet van plan om de Verenigde Staten in alle opzichten te beschuldigen, maar helaas was het verkeerd om de vier [het Kwartet] te ontbinden.”

Hij benadrukte opnieuw dat “Rusland consequent de mening heeft verdedigd dat het besluit van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties om twee staten op te richten – Israël en Palestina – moet worden uitgevoerd.” En, veelzeggend, voegde hij eraan toe dat “Rusland voortdurend contact onderhoudt met zowel Israël als Palestina.”

Dat kan worden geïnterpreteerd als strategische bemiddeling en serieuze back-channel-uitwisselingen. Toch waagde hij zich niet rechtstreeks in het vuur, en zei alleen dat hij hoopt dat de “eindeloze uitwisseling van klappen” tussen Israël en Iran zal stoppen, terwijl hij eraan toevoegde dat “zoeken naar een compromis in het Arabisch-Israëlische conflict mogelijk is, maar dat dit een zeer delicaat gebied is.”

Al het bovenstaande is zeer significant voor de BRICS-context, omdat de Forever Wars in West-Azië het werk binnen BRICS ernstig hebben verstoord. En daarbovenop zijn de Forever Wars, koud, hybride en heet, in feite in essentie gericht tegen drie BRICS-leden, Rusland, Iran en China – niet voor niets beschreven als de Top Drie existentiële bedreigingen voor de Hegemon.

En dat brengt ons onvermijdelijk naar Oekraïne. Poetin benadrukte: “Het Russische leger is een van de meest effectieve en hightech legers ter wereld geworden (…) Als de NAVO het zat is om deze oorlog tegen ons te voeren, vraag het ze dan maar. We zijn bereid om door te vechten, om de strijd voort te zetten, en we zullen de overhand hebben.”

Poetin bevestigde wat de militaire analist Andrei Martjanov al jaren bestudeert en legde uit hoe moderne oorlogvoering de oorlog van wiskundigen is – iets wat de armchair warriors van de NAVO volledig ontgaat: “Ik heb gehoord van de mensen die op de grond vechten dat de oorlog van vandaag de oorlog van wiskundigen is. Radio-jammers zouden effectief zijn tegen bepaalde aflevervoertuigen en ze zouden ze onderdrukken. De andere kant heeft bijvoorbeeld berekend en berekend wat de tegenkracht is en herprogrammeert de software van zijn aanvalsmiddelen in een week of drie weken.”

Wat het slagveld betreft, waar de “op regels gebaseerde internationale orde” haar vernederende ondergang tegemoet gaat in de zwarte grond van Nieuw-Rusland, kan Poetin niet nadrukkelijker zijn over de gok van “nucleair Oekraïne”: “Het is een gevaarlijke provocatie, want elke stap in deze richting zal op een reactie stuiten (…) Ik zeg het ronduit: Rusland zal dit hoe dan ook niet toestaan.”

De inzet in Kazan kan niet hoger zijn. Tegen het einde van de week zal de Global Majority weten of Kazan de geschiedenis in zal gaan als het baken van een nieuw, opkomend systeem van internationale relaties, of dat grove verdeel-en-heers-tactieken de onvermijdelijke ondergang van de Oude Orde zullen blijven uitstellen.

Als u de artikelen van Dissident.one waardeert, kunt u HIER een donatie doen om de site in de lucht te houden.

Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over