Niet alleen in Duitsland voelen burgers steeds meer de gevolgen van ‘groene’ politiek aan den lijve: ook Groot-Brittannië kan keer op keer als slecht voorbeeld dienen van de gevolgen van de energietransitie. Wat ooit in theorie goed en mooi klonk voor het publiek, blijkt nu eindelijk een catastrofale vergissing te zijn, meldt Report24.
Een ongewoon kritisch commentaar in de Britse Telegraph luidt nu een duidelijke waarschuwing voor politici: als ze nu niet van richting veranderen, zullen volksopstanden een bittere realiteit worden.
Allister Heath begint met Poetin de schuld te geven, maar wijst dan naar de Britse overheid:
Maar de overheid heeft een deel van de schuld: ze heeft van het terugdringen van de CO2-uitstoot een absolute prioriteit gemaakt en heeft nagelaten de prijzen laag te houden of de beschikbaarheid en voorzieningszekerheid te waarborgen. Deze winter zou een repetitie kunnen blijken te zijn voor een veel grotere, zelf toegebrachte ramp, de voorbode van een nieuw normaal van voortdurend ontoereikende, kostbare energievoorraden die onze manier van leven kunnen bedreigen, onze politiek kunnen verstoren en volksopstand kunnen veroorzaken.
Heath bespreekt vervolgens de kolossale beleidsmislukkingen van ‘decarbonisatie’, die voor een groot deel van het publiek op het eerste gezicht goed klinkt, maar nu de catastrofale gevolgen ervan ontvouwt. Net als Duitsland richtte het VK zich steeds meer op hernieuwbare energiebronnen, terwijl het tegelijkertijd kernenergie verwierp en de invoer uit het buitenland verhoogde:
De gevolgen in de echte wereld zijn catastrofaal. Als de wind stopt en de zonnepanelen bedekt zijn met sneeuw, als al onze auto’s elektrisch zijn en boilers worden vervangen door warmtepompen, waar komt dan de energie vandaan? De vraag naar elektriciteit zal toenemen, maar het aanbod zal niet voldoende zijn. Het elektriciteitsnet zal imploderen. Misschien kun je op een dag elektriciteit opslaan in enorme batterijen, maar niet vandaag. Publieke woede over alles wat fout gaat, zal ervoor zorgen dat Brexit een wandeling in het park lijkt.
Wat de politici niet duidelijk is: het publiek wil misschien ‘groener’ worden – maar niet ten koste van hun levensstandaard. Slechts een kleine minderheid steunt de huidige “meest extreme, fanatieke, misantropische en antikapitalistische versie van de milieudoctrine”.
Tot nu toe was groene deugd gemakkelijk en goedkoop te krijgen. Iedereen heeft een hekel aan zwerfvuil en afval. Het is niet moeilijk om te recyclen of over te stappen op herbruikbare tassen. Anders is het als mensen echt worden lastiggevallen (als er idioten op de snelweg zitten) of gedwongen worden dure nieuwe auto’s te kopen: de woede is er meteen. Wacht tot de kiezers te horen krijgen dat ze niet naar Spanje kunnen vliegen, dat er belasting op vlees wordt geheven, of dat black-outs het nieuwe normaal worden om te voldoen aan net-zero: er zal een populistische explosie zijn.
Politici hebben een totaal verkeerde les geleerd van Covid: namelijk dat burgers bereid zijn werk, welvaart en vrijheid op te geven in naam van een klimaatcrisis. De bevolking tolereert dit op lange termijn niet. Heath noemt de voortgaande deïndustrialisatie in Duitsland, de nationalisatie van “vervuilende” boerderijen in Nederland en plannen voor een de facto energieblokkade in Zwitserland als waarschuwende voorbeelden. De woede van de mensen groeit. Politici hebben dus de keuze: de groene waanzin consumentvriendelijk maken en de levenskwaliteit van de burgers behouden – of zich voorbereiden op een enorme democratische opstand.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2022/05/15/32312/
