De omstandigheden rond het oplaaiende conflict in Syrië tussen de Amerikaanse bezettingstroepen en pro-Iraanse milities blijven duister. President Biden beweert dat de VS reageert, maar er zijn tekenen dat het waarschijnlijk proactief is om nieuwe feiten ter plaatse te creëren. 

Het Amerikaanse Centrale Commando beweert dat na een drone-aanval op 23 maart ‘s middags op een Amerikaanse basis in de buurt van Hasakah, in opdracht van president Biden, later die avond vergeldingsluchtaanvallen werden uitgevoerd tegen “faciliteiten die worden gebruikt door groepen die zijn aangesloten bij de Islamitische Revolutionaire Garde van Iran”, schrijft M. A. Bhadrakumar.

Iran geeft de Grote Satan klappen in Syrië. pic.twitter.com/SmSzXWKfdj

— DissidentNL (@DissidentNl) March 27, 2023

Deze versie is echter betwist door de woordvoerder van de Iraanse Hoge Nationale Veiligheidsraad, die Washington beschuldigde van “het creëren van kunstmatige crises en liegen”. De Iraanse functionaris heeft beweerd dat “Amerikaanse helikopters de afgelopen twee dagen verschillende missies hebben uitgevoerd met als doel de instabiliteit in Syrië te vergroten en terroristen van Daesh (Islamitische Staat) naar dit deel van het land hebben overgebracht.”

Hij zei dat Washington verantwoordelijk moet worden gehouden voor dergelijke activiteiten. De functionaris waarschuwde dat Teheran op verzoek van Damascus voor terrorismebestrijding snel zal reageren op elke Amerikaanse aanval op Iraanse bases die op Syrische bodem bestaan, onder welke valse voorwendsel dan ook. 

Voert de VS opzettelijk de spanningen in Syrië op, terwijl de door China bemiddelde Saudi-Iraanse toenadering het veiligheidsscenario in de West-Aziatische regio radicaal in positieve richting verandert? 

Er is optimisme dat Syrië voordeel zal hebben bij Saoedi-Iraanse toenadering. Het Saoedische ministerie van Buitenlandse Zaken heeft donderdag al onthuld dat er gesprekken gaande zijn met Syrië voor het hervatten van de consulaire diensten tussen de twee landen, wat de weg zal effenen voor het hervatten van de diplomatieke betrekkingen en op zijn beurt het mogelijk zal maken om het lidmaatschap van Syrië van de Arabische Liga te herstellen. 

Saoedi-Arabië heeft een luchtbrug met Syrië tot stand gebracht om hulpgoederen te sturen voor de slachtoffers van de verwoestende aardbeving in februari.

De achtergrond is dat de normalisering van de betrekkingen tussen Syrië en zijn vervreemde Arabische buren is versneld. Het moet voor Washington bijzonder wrang zijn dat deze regionale staten actieve deelnemers waren aan het door de VS geleide regimeveranderingsproject om de regering van president Bashar al-Assad omver te werpen. De Saoedi-Iraanse toenadering isoleert de VS en Israël ernstig. 

Vanuit een dergelijk perspectief ligt het voor de hand dat de VS de Syrische ketel opnieuw aan het opstoken zijn. De laatste tijd vliegen er naar verluidt regelmatig Russische vliegtuigen over de Amerikaanse militaire basis Tanf aan de Syrisch-Iraakse grens, waarvan bekend is dat er trainingskampen voor militante groeperingen bestaan.

Ook Israël heeft er belang bij Syrië onstabiel en zwak te houden. In het Israëlische verhaal vergroten de door Iran gesteunde milities de laatste twee jaar hun macht in Syrië en is de voortgezette Amerikaanse bezetting van Syrië van vitaal belang om deze groepen in evenwicht te houden. Israël is paranoïde dat een sterke regering in Damascus onvermijdelijk zijn illegale bezetting van de Golanhoogte zal gaan aanvechten.

Een sleutelfactor in deze matrix is ​​het ontluikende proces van Russische bemiddeling tussen Turkiye en Syrië. Met het oog op de aanstaande presidents- en parlementsverkiezingen in Turkiye in mei wil president Recep Erdogan graag zichtbare vooruitgang boeken bij het verbeteren van de banden met Syrië. 

https://dissident.one/2023/01/08/begin-van-het-einde-van-de-relatie-van-turkije-met-de-navo-en-de-vs-turkijes-erdogan-zet-syrie-op-zijn-kop/

Erdogan voelt dat de Turkse publieke opinie sterk voorstander is van normalisatie met Syrië. Uit peilingen in december bleek dat 59 procent van de Turken graag een spoedige repatriëring zou willen van Syrische vluchtelingen die een last vormen voor de Turkse economie, die een inflatie van 90 procent kent. 

Klaarblijkelijk eindigt Turkije als een achterblijver terwijl de West-Aziatische landen over het algemeen voortsnellen om hun betrekkingen met Damascus te normaliseren. Maar het probleem is dat Assad eist dat de Turkse bezetting van Syrisch grondgebied wordt opgeheven voordat de banden met Ankara worden hersteld.

Nu zijn er steeds meer tekenen dat Erdogan bereid is de knoop door te hakken. De volmaakte pragmaticus in hem schat in dat hij moet handelen in overeenstemming met de publieke stemming. Bovendien heeft de belangrijkste oppositiepartij CHP altijd volgehouden dat een einde aan het Syrische conflict stevig moet worden verankerd in de principes van de eenheid en territoriale integriteit van Syrië. 

De invloedrijke krant Al-Akhbar uit Beiroet meldt onder verwijzing naar bronnen in de buurt van Damascus dat Erdogan opties afweegt om aan de eis van Assad te voldoen met het oog op het herstellen van de betrekkingen. Het dagblad meldde dat een mogelijkheid is dat Turkije een tijdschema voorstelt voor de terugtrekking van zijn troepen in Syrië. 

Erdogan heeft zaterdag met de Russische president Vladimir Poetin gebeld en in het bericht van het Kremlin staat dat onder de “onderwerpen betreffende het Russisch-Turkse partnerschap op diverse gebieden” tijdens het gesprek “de Syrische kwestie ter sprake kwam en het belang van verdere normalisering van de Turks-Syrische betrekkingen werd onderstreept. In dit verband wees de president van Turkije op de constructieve bemiddelende rol die Rusland in dit proces heeft gespeeld.”

Eerder, op woensdag, voerde de Turkse minister van Defensie Hulusi Akar telefonische gesprekken met zijn Russische tegenhanger Sergei Shoigu om de ontwikkelingen in Syrië te bespreken, waarbij hij benadrukte dat het “enige doel” van de inzet ervan in Noord-Syrië is om de grenzen te beveiligen en terrorisme te bestrijden.

Het is heel goed denkbaar dat Erdogan de hulp en tussenkomst van Poetin heeft gezocht om snel tot een modus vivendi met Assad te komen. Dit is natuurlijk een spectaculair succesverhaal voor de Russische diplomatie – en voor Poetin persoonlijk – dat het Kremlin wordt opgeroepen om te bemiddelen bij de Turks-Syrische normalisering. 

De door China bemiddelde Saudi-Iraanse normalisatie raakte Washington waar het pijn doet. Maar als Poetin nu vrede bemiddelt tussen twee andere rivaliserende West-Aziatische staten, zal Biden worden ontmaskerd als hopeloos incompetent. 

En als Turkije zijn militaire aanwezigheid in Syrië beëindigt, zullen de schijnwerpers gericht worden op de illegale bezetting door de VS van een derde van het Syrische grondgebied en de massale smokkel van olie en andere grondstoffen uit Syrië in Amerikaanse militaire konvooien.

Bovendien zullen de Syrische regeringstroepen zeker terugkeren naar de gebieden die door Turkse troepen in de noordelijke grensregio’s zijn vrijgemaakt, wat gevolgen zou hebben voor de Koerdische groepen die in de grensregio opereren en die banden hebben met het Pentagon.

Kortom, voortzetting van de Amerikaanse bezetting van Syrië kan onhoudbaar worden. Rusland, Turkije, Iran en Syrië zitten op één lijn in hun streven naar beëindiging van de Amerikaanse bezetting van Syrië.

De VS hebben dus een alibi nodig om te rechtvaardigen dat dialoog en verzoening weliswaar de overhand hebben in de West-Aziatische politiek, maar dat Syrië een uitzondering is als strijdtoneel tegen het “terrorisme”. De VS hebben veel ervaring met het gebruik van extremistische groeperingen als geopolitieke instrumenten.

De werkelijke bedoeling van de VS zou kunnen zijn Iran op Syrisch grondgebied te confronteren – iets waar Israël voorstander van is – en daarbij gebruik te maken van de preoccupaties van Rusland in Oekraïne. De Russisch-Iraanse as irriteert Washington ten zeerste.

Het spookbeeld dat Washington achtervolgt is dat de stabilisatie van Syrië na de normalisatie van Assad met de Arabische landen en met Turkije onverbiddelijk zal uitmonden in een Syrische regeling die het “collectieve Westen” volledig marginaliseert.

Achteraf gezien komt het onaangekondigde bezoek van generaal Mark Milley, voorzitter van de Amerikaanse Joint Chiefs of Staff begin maart aan Noord-Syrië in perspectief. Milley vertelde verslaggevers die met hem reisden dat de bijna acht jaar oude Amerikaanse uitzending naar Syrië het risico nog steeds waard is!             

De tijd is misschien aangebroken voor de militanten, waaronder ex-strijders van de Islamitische Staat, die werden opgeleid in de afgelegen militaire basis Al Tanf van de VS, om terug te keren naar de killing fields voor “actieve dienst”. 

Tass meldde dat de terreurgroep Hayat Tahrir al-Sham vrijdag probeerde in te breken in de regio Aleppo, die de afgelopen jaren onder controle van de Syrische regering stond en relatief stabiel was.     

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2023/03/11/nieuwe-klap-voor-vs-hegemonie-saoedi-arabie-en-iran-herstellen-banden-in-door-china-bemiddelde-overeenkomst/