De ongekende droneaanval van Jemen op Israëls economische grootmacht heeft de waargenomen onkwetsbaarheid van de bezettingsstaat verder aan diggelen geslagen. Bovendien kondigde het de lancering aan van Ansarallah’s vijfde fase van de oorlog: ‘Target Tel Aviv’, meldt The Cradle.
Op 19 juli vloog een drone vanaf lage hoogte vanuit zee het luchtruim van Tel Aviv binnen en explodeerde. Hierbij viel één dode en raakten tien anderen gewond.
Het incident veroorzaakte een schokgolf in de bezettingsstaat, met een paniekerige bevolking en verbijsterde beleidsmakers die worstelden met de ‘mega-mislukking‘ van het Israëlische leger om ook maar één drone te onderscheppen, te midden van aanhoudende agressie tegen Gaza en de toenemende spanningen met Hezbollah in Libanon.
De impact van de aanval werd nog groter toen Tel Aviv, het hart van de Israëlische regering en economie, direct werd getroffen. Hierdoor kwamen de tekortkomingen in de verdedigingsstrategieën van het land aan het licht en raakte de bevolking, die al maanden twijfelt aan de effectiviteit van de militaire paraatheid, nog meer gealarmeerd.
Het duurde niet lang voordat de Jemenitische autoriteiten in Sanaa de verantwoordelijkheid voor de aanval opeisten. Ze noemden de aanval een vergelding voor de Israëlische massamoorden en dreigden met meer.
Maar hoe kon een Jemenitische drone het hart van Israëls meest versterkte regio bereiken en zo een klap toebrengen aan de Israëlische militaire trots?
Tactische evolutie van zelfmoorddrones
Zelfmoorddrones, zoals ze genoemd worden, zijn een relatief modern wapen, dat zelfs voor technologisch geavanceerde staten als de VS en Israël aanzienlijke uitdagingen met zich meebrengt. Deze drones variëren in bereik, grootte van de kernkop, snelheid en geleidingsmethoden.
Analyse van het wrak onthulde dat de drone “Yaffa“, een verbeterde versie van de Sammad-drones uit Jemen, werd ingezet bij de operatie. De naam is zeer symbolisch omdat het verwijst naar de oude havenstad Jaffa, ook welYaffa genoemd in het Arabisch, die nu deel uitmaakt van het hedendaagse Tel Aviv.
De rechthoekige vleugelvorm en V-vormige staart onderscheiden hem, maar het is vooral de krachtigere 275 cc (16 kW) motor die hem onderscheidt. Deze motor stelt de drone in staat om afstanden van meer dan 2000 kilometer af te leggen – voldoende om Tel Aviv vanuit Jemen te bereiken.
In tegenstelling tot ballistische raketten ligt de moeilijkheid bij het volgen van drones in hun vermogen om onconventionele routes te nemen, door kronkelige routes te manoeuvreren en zich achter terreinelementen te verbergen, waardoor ze moeilijk te detecteren zijn door radarsystemen.
Deze detectie-uitdaging is een dagelijks probleem in het noorden van het bezette Palestina, waar drones die worden bestuurd door Libanese verzetsgroepen vaak onopgemerkt blijven door het steeds blindere bezettingsleger.
Bovendien worden drones doorgaans gemaakt van lichte materialen zoals glasvezel, koolstofvezel of verschillende versterkte kunststoffen die radargolven niet effectief weerkaatsen, wat cruciaal is voor detectie en tracking.
Hun lage snelheden verminderen de behoefte aan de metalen samenstellingen die nodig zijn bij de constructie van conventionele militaire hardware zoals raketten en straaljagers. Bijgevolg kunnen drones door radarsystemen worden aangezien voor vogels. Deze verwarring is regelmatig voorgekomen in het bezette noorden van Palestina sinds het begin van de oorlog, waarbij het Israëlische Iron Dome-verdedigingssysteem werd gespot terwijl het zijn beperkte voorraad projectielen op vogels afvuurde tijdens dit conflict.
De route van Yaffa naar Tel Aviv
De zelfmoorddrone nam waarschijnlijk een onconventioneel pad om detectie te ontwijken. Eerdere pogingen in Jemen zijn onderschept in het Egyptische Sinaï-luchtruim, waarbij Israëlische bondgenoten zoals Saoedi-Arabië, Jordanië en Egypte bijdroegen aan deze detectie- en onderscheppingsinspanningen.
Op de avond van de aanval waren er echter geen Amerikaanse vliegdekschepen in de Rode Zee en het dichtstbijzijnde vliegdekschip, de USS Theodore Roosevelt, lag in de Indische Oceaan. De Israëlische luchtmacht heeft gesuggereerd dat de drone mogelijk een niet-traditionele route heeft genomen via Eritrea, Soedan en Egypte, waarbij hij het Suezkanaal overstak voordat hij de Middellandse Zee binnenkwam en naar het oosten afboog richting Tel Aviv.
Sommige aspecten van die route lijken onwaarschijnlijk: het gebied rond het Suezkanaal wordt intensief bewaakt door de Egyptische luchtverdediging en de 8e Brigade is daar gestationeerd. De Israëlische aankondiging zou dus een poging kunnen zijn geweest om druk uit te oefenen op Egypte.
Israëls reactie: bombarderen van Hodeidah
Op 20 juli voerden Israëlische vliegtuigen zware luchtaanvallen uit op de belegerde Jemenitische haven van Hodeidah. Ze waren specifiek gericht op gebieden die bestemd waren voor de opslag van brandstof en olie. Ook werden havenkranen voor het laden en lossen van vracht en een elektriciteitscentrale vernield.
Maar dit waren burgerdoelen in een land dat al te kampen had met de gevolgen van de blokkade door de coalitie onder leiding van Saoedi-Arabië. Hierdoor ontstonden ernstige tekorten aan brandstof en essentiële grondstoffen die nodig zijn voor energieopwekking en transport.
De aanval op deze specifieke doelen, waarbij minstens zes mensen omkwamen en tientallen anderen gewond raakten, lijkt vooral gericht te zijn op het veroorzaken van grote explosies en branden om de Israëlische premier Benjamin Netanyahu te helpen punten te scoren in eigen land.
Maar de Israëlische reactie op burgerdoelen laat ook zien dat Tel Aviv kampt met een gebrek aan inlichtingen over potentiële militaire doelen in Jemen. Het was ook duidelijk dat de geselecteerde doelen doelen waren die Saoedi-Arabië en de VS niet hebben aangevallen vanwege angst voor vergeldingsmaatregelen van Jemen, die Saoedische handelshavens of olie-exporten in een van ‘s werelds meest vitale energiepassages zouden kunnen treffen.
Riyad ontkende direct enige betrokkenheid bij de aanval, uit angst voor represailles vanuit Sanaa. Berichten dat Israëlische straaljagers het Saoedische luchtruim voor deze aanval gebruikten, suggereren echter het tegendeel.
Videobeelden tonen aan dat Israël F-35 en F-15 straaljagers gebruikte, evenals Boeing 707 tankvliegtuigen, vanwege de afstand die ermee gemoeid was – een bereik van meer dan 4.000 kilometer heen en terug. Door Israël vrijgegeven beelden suggereren dat de aanvallen werden uitgevoerd met Spice geleide raketten die werden afgevuurd van buiten het Jemenitische luchtverdedigingsbereik.
Sommige van deze raketten zijn uitgerust met boosters die hun bereik vergroten tot 150 kilometer. Dit illustreert de beperkingen van Israëls operationele optreden tegen Jemen in een breder conflict, waarbij de luchtverdediging van Sanaa ongetwijfeld wordt geactiveerd tegen vijandelijke vliegtuigen, drones en projectielen.
De vergeldingsmaatregelen van Jemen
Jemenitische functionarissen, onder leiding van Ansarallah-leider Abdul Malik al-Houthi en woordvoerder van de Jemenitische strijdkrachten, brigadegeneraal Yahya Saree, kondigden snel een besluit aan om vergeldingsaanvallen op Israël uit te voeren. Ze verklaarden Tel Aviv tot een “onveilige zone” en waarschuwden voor de bereidheid van Jemen voor een “lange oorlog” tegen de bezettingsstaat.
Gezien de targeting van vitale civiele infrastructuur, plaatst dit verschillende Israëlische doelen op de lijst van potentiële Jemenitische doelwitlijst. Deze omvatten brandstoftanks in Haifa, duidelijk te zien op videobeelden die weken geleden door een Hezbollah-drone zijn gemaakt, evenals brandstoftanks in Ashkelon en de elektriciteitscentrales naast deze tanks.
Wat de Israëliërs het meest zorgen baart, is echter de potentiële aanval van Jemen op vitale gasplatforms in de Middellandse Zee, stationaire doelen die zeer gevoelig zijn voor significante ontsteking en explosie. Hoewel er momenteel slechts drie actieve Israëlische gasvelden in bedrijf zijn – Karish, Tamar en Leviathan – zijn deze velden essentieel geworden voor de energieonafhankelijkheid van Israël.
Onderschatting van Sanaa’s vastberadenheid
De schadelijke Israëlische aanval op de haven van Hodeidah was gebaseerd op een veronderstelling van Tel Aviv dat het een Jemenitische tegenaanval zou afschrikken. Maar de Jemenitische Ansarallah-beweging, die jarenlang militaire aanvallen van Saoedi-Arabië, de Emiraten en nu ook de VS en het VK heeft bestraft, heeft geen enkele neiging getoond om haar activiteiten ter ondersteuning van Gaza te staken.
Hoewel de Israëli’s zich misschien verplicht voelden tot een snelle militaire oplossing door Hodeidah aan te vallen – de haven is overigens al weer open voor zaken – gaat dit ten koste van logische beoordelingen van verliezen en winsten. Tel Aviv, dat al te maken heeft met een strategische nederlaag in Gaza en niet in staat is zijn dreigementen tegen Libanon waar te maken, heeft een nieuw front geopend met Jemen, het meest onverschrokken onderdeel van de West-Aziatische As van Verzet.
De Israëli’s zitten tussen wal en schip. Ze proberen wanhopig vast te houden aan oude verhalen over regionale militaire superioriteit om het binnenlandse geloof in het zionistische project te behouden. Toch slagen ze er niet in om ergens een overwinning te behalen.
Gebaseerd op Jemen’s vaak uitgesproken vastberadenheid om zich niet terug te trekken uit enige escalatie, wordt verwacht dat de uitkomst van de Hodeidah-aanval zal leiden tot een samengestelde vergeldingsoperatie tegen de bezettingsstaat. Israël heeft echter beperkte operationele vrijheid vanwege problemen met betrekking tot geografische afstand – zoals het luchtruim en de vereiste ononderbroken toegang tot tankstations – waardoor het voeren van oorlog tegen Jemen een non-starter is.
Hardere aanvallen op belangrijke Israëlische centra zullen Israël waarschijnlijk tot grotere misstappen en strategische fouten aanzetten, vooral in een tijd waarin escalatie en verdere verzwakking van de afschrikking contraproductief zijn voor haar belangen.
Door zich rechtstreeks op de Jemenieten te richten, heeft Israël de vastberadenheid en capaciteiten van een geduchte tegenstander onderschat en mogelijk de slechtst mogelijke tegenstanders in deze ronde van het conflict gekozen.
Als u de artikelen van Dissident.one waardeert, kunt u HIER een donatie doen om de site in de lucht te houden.
Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
