De Deep State staat op het punt om een turbo-effect te krijgen.
Terwijl de nieuwsmedia zich concentreren op de mate waarin Project 2025 het draaiboek van de regering-Trump is om het land op slot te zetten, vindt er onder het mom van Trumps unieke circuspolitiek een veel subversiever machtsspel plaats, schrijft John Whitehead.
Kijk eens wat beter naar wat er gebeurt, en je zult zien dat Trump, ondanks alle schijn van het tegendeel, niet van plan is om de Deep State af te schaffen. In plaats daarvan is hij door de Deep State ingehuurd om het gouden tijdperk van AI in te luiden.
Maak je klaar voor Surveillance State 2.0.
Om deze turbocharged surveillance state te bereiken, wendt de overheid zich tot haar krachtigste wapen tot nu toe: kunstmatige intelligentie. AI, met zijn vermogen om te leren, zich aan te passen en te opereren met snelheden die ondenkbaar zijn voor mensen, is klaar om de motor te worden van deze nieuwe wereldorde.
In de loop van 70 jaar heeft de technologie zich zo snel ontwikkeld dat het een verschuiving heeft doorgemaakt van de eerste computers met een primitieve vorm van kunstmatige intelligentie naar machine learning (AI-systemen die leren van historische data) en deep learning (machine learning die het menselijk brein nabootst) tot generatieve AI, die originele content kan creëren (het lijkt alsof het zelf kan denken).
We naderen het punt waarop er geen weg terug meer is.
In tech-taal wordt dit punt van geen terugkeer beter ‘singulariteit’ genoemd, het punt waarop AI zijn menselijke behandelaars overschaduwt en almachtig wordt. Elon Musk heeft voorspeld dat singulariteit in 2026 zou kunnen gebeuren. AI-wetenschapper Ray Kurzweil stelt zich voor dat het dichter bij 2045 gebeurt.
Terwijl de wetenschappelijke gemeenschap veel te zeggen heeft over de wereldveranderende impact van kunstmatige intelligentie op elk aspect van ons leven, is er weinig gezegd over de groeiende rol ervan in de overheid en het onderdrukkende effect ervan op onze vrijheden, met name “de kernbeginselen van de democratie: privacy, autonomie, gelijkheid, het politieke proces en de rechtsstaat.”
Volgens een rapport van Accenture wordt geschat dat generatieve AI, zowel in de publieke als in de private sector, het potentieel heeft om een aanzienlijk deel van de banen in verschillende sectoren te automatiseren.
Hier is een idee: wat als Trumps belofte om het aantal werknemers bij de federale overheid te verminderen niet zozeer draait om het afschaffen van de overheidsbureaucratie, maar om het uitbesteden ervan aan de AI-technologiesector?
Trump heeft zeker geen geheim gemaakt van zijn plannen om AI een prioriteit te maken. Trump tekende in 2019 zelfs de allereerste Executive Order over AI. Meer recentelijk gaf Trump een executive order uit die de technologiesector groen licht gaf om AI te ontwikkelen en in te zetten zonder enige maatregelen om de risico’s die het zou kunnen vormen voor de Amerikaanse nationale veiligheid, de economie, de volksgezondheid of veiligheid te beperken.
President Biden was niet beter, dat wel. Zijn uitvoerend bevel, dat Trump introk, instrueerde de techsector alleen om de resultaten van AI-veiligheidstests te delen met de Amerikaanse overheid.
Toch is het vergelijkbaar met de inzet van drones: de overheid heeft snel gebruikgemaakt van AI-technologie, maar heeft weinig tot niets gedaan om ervoor te zorgen dat de rechten van het Amerikaanse volk worden beschermd.
Er is inderdaad sprake van een totaal gebrek aan waarborgen voor transparantie, verantwoording en naleving van de rechtsstaat als het gaat om het gebruik van AI door de overheid.
Zoals Karl Manheim en Lyric Kaplan opmerken in een huiveringwekkend artikel in het Yale Journal of Law & Technology over de risico’s voor privacy en democratie die AI met zich meebrengt, “artificiële intelligentie is de meest ontwrichtende technologie van het moderne tijdperk… De impact ervan zal waarschijnlijk zelfs de ontwikkeling van het internet overschaduwen, aangezien het elke hoek van ons leven binnendringt… Vooruitgang in AI luidt niet alleen een nieuw tijdperk in voor computers, maar brengt ook nieuwe gevaren met zich mee voor sociale waarden en grondwettelijke rechten. De bedreiging van de privacy door algoritmen van sociale media en het Internet of Things is bekend. Wat minder wordt gewaardeerd, is de nog grotere bedreiging die AI vormt voor de democratie zelf.”
Dit leidde tot de opkomst van het ‘digitale autoritarisme’ of ‘algocratie – bestuur door algoritmen’.
In een algocratie hebben “Mark Zuckerberg en Sundar Pichai, CEO’s van Facebook en Google, meer controle over het leven en de toekomst van Amerikanen dan de vertegenwoordigers die we kiezen.”
Digitaal autoritarisme, zo waarschuwt het Center for Strategic and International Studies, omvat het gebruik van informatietechnologie om de bevolking te bewaken, te onderdrukken en te manipuleren, waardoor mensenrechten en burgerlijke vrijheden in gevaar komen en de fundamentele principes van democratische en open samenlevingen worden gecoöpteerd en gecorrumpeerd, “inclusief bewegingsvrijheid, het recht om vrij te spreken en politieke onenigheid te uiten, en het recht op persoonlijke privacy, online en offline.”
Hoe beschermen we onze privacy tegen de groeiende dreiging van overmatige bemoeienis en misbruik door een technologische sector die samenwerkt met de overheid?
Het kan zijn dat we de mogelijkheid daartoe niet meer in de hand hebben.
In 2024 rapporteerden minstens 37 federale overheidsinstanties, variërend van de Departments of Homeland Security en Veterans Affairs tot Health and Human Services, meer dan 1700 toepassingen van AI bij het uitvoeren van hun werk, het dubbele van het jaar ervoor. Dat is nog niet eens het begin van de instanties die hun gebruik niet rapporteerden, of het gebruik op staats- en lokaal niveau.
Van de 1700 gevallen op federaal niveau, werden er 227 aangemerkt als een geval van inbreuk op de rechten of veiligheid.
Een bijzonder verontrustend voorbeeld van hoe AI door overheidsinstanties wordt gebruikt in scenario’s die gevolgen hebben voor rechten en veiligheid, komt uit een onderzoeksrapport van The Washington Post over hoe wetshandhavingsinstanties in het hele land “kunstmatige intelligentietools gebruiken op een manier waarvoor ze nooit bedoeld waren: als een snelle manier om verdachten te vinden en te arresteren zonder ander bewijs.”
Dit is wat in techkringen wordt aangeduid als “automatiseringsbias“, een neiging om blindelings te vertrouwen op beslissingen die worden genomen door krachtige software, onwetend van de risico’s en beperkingen ervan. In een specifiek geval gebruikte de politie AI-gestuurde gezichtsherkenningstechnologie om een 29-jarige man te arresteren en gevangen te zetten voor het bruut aanvallen van een bewaker. Het zou Christopher Gatlin twee jaar kosten om zijn naam te zuiveren.
Gatlin is een van de minstens acht bekende gevallen in het hele land waarin het vertrouwen van de politie op AI-gezichtsherkenningssoftware heeft geresulteerd in onterechte arrestaties als gevolg van een volstrekte minachting voor elementair politiewerk (zoals het controleren van alibi’s, het verzamelen van bewijs, het bevestigen van DNA- en vingerafdrukbewijs, het negeren van de fysieke kenmerken van verdachten) en de noodzaak om te voldoen aan grondwettelijke normen van behoorlijke rechtsgang en waarschijnlijke oorzaak.
Het aantal gevallen waarin AI bijdraagt aan onterechte arrestaties en twijfelachtig politiewerk ligt waarschijnlijk veel hoger
“Hoe versla ik een machine?” vroeg een man die ten onrechte door de politie was gearresteerd voor het aanvallen van een buschauffeur op basis van een onjuiste AI-match.
Het wordt bijna onmogelijk om de AI-machine te verslaan.
Wanneer het door agenten van de politiestaat wordt gebruikt, worden “wij, het volk” nog kwetsbaarder.
En wat nu?
Voor de Trump-regering lijkt het erop dat het op volle toeren draait, te beginnen met Stargate, een AI-infrastructuurproject van $ 500 miljard dat gericht is op het bouwen van enorme datacenters. Eerste rapporten suggereren dat de AI-datacenters gekoppeld kunnen worden aan digitale gezondheidsdossiers en gebruikt kunnen worden om een kankervaccin te ontwikkelen. Natuurlijk zullen enorme gezondheidsdatacenters voor gebruik door AI betekenen dat iemands gezondheidsdossiers fair game zijn voor alle soorten identificatie, tracking en flagging.
Maar dat is nog maar het topje van de ijsberg.
De surveillancestaat, gecombineerd met AI, creëert een wereld waarin er geen plek is om te vluchten en geen plek om te verstoppen. We worden allemaal schuldig geacht totdat het tegendeel is bewezen.
Dankzij de 24/7 bewaking die wordt uitgevoerd door het uitgebreide spionagenetwerk van de overheid, bestaande uit fusiecentra, zijn we allemaal een makkelijk doelwit, wachtend om te worden getagd, gemarkeerd, aangevallen, gemonitord, gemanipuleerd, onderzocht, ondervraagd, uitgejouwd en in het algemeen lastiggevallen door agenten van de Amerikaanse politiestaat.
Zonder dat u ooit bewust een misdaad heeft gepleegd of daarvoor bent veroordeeld, zijn u en uw medeburgers waarschijnlijk al beoordeeld op gedrag dat de overheid als sluw, gevaarlijk of zorgwekkend zou kunnen beschouwen. Op basis van uw relaties, activiteiten en standpunten is er een dreigingsscore aan u toegekend. Vervolgens bent u in een overheidsdatabase vastgelegd hoe u door de politie en andere overheidsinstanties benaderd zou moeten worden op basis van uw specifieke dreigingsniveau.
Binnenkort wordt elk huishouden in Amerika als gevaarlijk aangemerkt en krijgt het een bedreigingsscore.
Het is slechts een kwestie van tijd voordat u ten onrechte wordt beschuldigd, onderzocht en geconfronteerd door de politie op basis van een datagestuurd algoritme of een risicobeoordeling die is samengesteld door een computerprogramma dat wordt aangestuurd door kunstmatige intelligentie.
Het is een situatie die vatbaar is voor misbruik.
In een artikel voor het Yale Journal concluderen Manheim en Kaplan dat ‘mensen als soort misschien geen gevaar lopen, maar dat we zeker gevaar lopen als het gaat om onze democratische instellingen en waarden.’
Privacy —Manheim en Kaplan beschrijven het bondig als “het recht om zelf persoonlijke beslissingen te nemen, het recht om persoonlijke informatie vertrouwelijk te houden en het recht om met rust gelaten te worden zijn allemaal ingrediënten van het fundamentele recht op privacy” — is bijzonder in gevaar.
Met elke nieuwe AI-bewakingstechnologie die wordt ingevoerd en ingezet zonder enige aandacht voor privacy, rechten uit het Vierde Amendement en een eerlijk proces, worden de rechten van burgers gemarginaliseerd, ondermijnd en uitgehold.
We staan op de drempel van een culturele, technologische en maatschappelijke revolutie die we nog nooit eerder hebben gezien.
AI-surveillance zorgt er al voor dat onze wereld verandert in een wereld waarin vrijheid bijna onherkenbaar is, door te doen wat de politiestaat niet efficiënt of effectief kan doen: overal zijn, iedereen en alles in de gaten houden, monitoren, identificeren, catalogiseren, kruislings controleren, kruisverwijzen en samenspannen.
Zoals Eric Schmidt, de voormalige CEO van Google, opmerkte: “We weten waar je bent. We weten waar je bent geweest. We kunnen min of meer weten waar je aan denkt… Je digitale identiteit zal voor altijd blijven bestaan… omdat er geen verwijderknop is.”
De gevolgen van een dergelijke ongereguleerde, niet-verantwoordingsplichtige macht van een overheid zijn huiveringwekkend, aangezien AI-bewaking het ultieme middel van onderdrukking en controle is voor zowel tirannen als welwillende dictators.
Dit is geen strijd tegen technologie zelf, maar tegen het misbruik ervan. Het is een strijd om onze menselijkheid, onze waardigheid en onze vrijheid te behouden in het licht van ongekende technologische macht. Het is een strijd om ervoor te zorgen dat AI ons dient, en niet andersom.
Gezien deze dreiging is het tijd om nu actie te ondernemen, voordat de grenzen tussen burger en onderdaan, tussen vrijheid en controle onherroepelijk vervagen.
De toekomst van de vrijheid hangt ervan af.
Eis dus transparantie. Eis verantwoording.
Eis een elektronische Bill of Rights die ‘wij, het volk’ beschermt tegen de oprukkende surveillancestaat.
We hebben waarborgen nodig voor het recht op data-eigendom en -controle (het recht om te weten welke gegevens over hen worden verzameld, hoe ze worden gebruikt, wie er toegang toe heeft en het recht om “vergeten” te worden); het recht op algoritmische transparantie (om te begrijpen hoe algoritmen die hen beïnvloeden beslissingen nemen, met name op gebieden als leningaanvragen, het aannemen van personeel en strafrechtspraak) en verantwoordingsplicht in het kader van een eerlijk proces; het recht op privacy en gegevensbeveiliging, inclusief beperkingen op het gebruik van AI-bewakingstechnologieën door de overheid en bedrijven, met name gezichtsherkenning en voorspellend politiewerk; het recht op digitale zelfbeschikking (vrijwaring van geautomatiseerde discriminatie op basis van algoritmische profilering) en de mogelijkheid om iemands online identiteit en reputatie te beheren en te controleren; en effectieve mechanismen om schade veroorzaakt door AI-systemen vergoed te krijgen.
AI die wordt ingezet zonder enige bescherming tegen overmacht en misbruik, met name binnen overheidsinstanties, heeft het potentieel om te worden wat Elon Musk omschreef als een “onsterfelijke dictator”, een die voor altijd leeft en waaraan geen ontsnapping mogelijk is.
Hoe je het ook noemt – de politiestaat, de Deep State, de surveillancestaat – deze ‘onsterfelijke dictator’ zal het gezicht van de regering van de toekomst zijn, tenzij we hem nu in toom houden.
Als u de artikelen van Dissident.one waardeert, kunt u HIER een donatie doen om de site in de lucht te houden.
Geef censuurkoning Elon Musk een dikke vinger en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
