Ergens in de toekomst zal een geleerde academicus een lijvig boekwerk schrijven met als titel The Decline and Fall of the Western Empire, schrijft Batiushka. Misschien zal de inhoudsopgave onder meer twaalf hoofdstukken bevatten met titels als: Eerste Wereldoorlog. Tweede Wereldoorlog. Korea. Vietnam. Palestina. Iran. Nicaragua. Afghanistan. Irak. Syrië. Oekraïne. Taiwan.

Karin Kneissel, de voormalige Oostenrijkse minister van Buitenlandse Zaken, schrijft momenteel een boek met de werktitel A Requiem for Europe. In een interview met Asia Times op 31 juli verklaarde zij dat “de Europese landen op het internationale toneel steeds zwakker worden en dat hun plaats wordt ingenomen door Aziatische landen”. Ze zei dat het Europa “waar ze geboren en opgegroeid is en waaraan ze toegewijd is, niet meer bestaat”. Door onwetendheid en arrogantie veronachtzamen de Europese leiders de bestaande geopolitieke realiteiten en de basisbeginselen van de diplomatie, waardoor een gevaarlijke situatie is ontstaan”.

Zij voegde daaraan toe: “Dit hangt samen met eurocentrisme. Wij geloven dat wij zo groot zijn dat niemand zonder ons kan…Het lijkt mij dat Europa Rusland meer nodig heeft dan Rusland Europa nodig heeft. Als ik gelijk heb, is het dan werkelijk in het belang van de Oude Wereld om Moskou als een vijand te behandelen en Moskou naar Peking te laten trekken? De Europeanen zijn vandaag de dag steeds meer gedesillusioneerd en wanhopig en dit kan leiden tot massale wanorde en anti-regeringsgeweld”.

Kneissel, die uit Midden-Europa komt, laat het klinken alsof Europa in het verleden leeft, vóór 1914, toen het politiek centraal stond in de wereld, in plaats van een min of meer irrelevante politieke uithoek te zijn zoals het in 2022 is. Zeker is dat de fysieke val van een imperium altijd wordt voorafgegaan door de geestelijke val ervan. Waaruit bestond deze geestelijke val?

Ten eerste waren er twee generaties Europees-Amerikaanse (“wereld”-)oorlogen met hun genocidale en sadistische mensenoffers van tientallen miljoenen jonge mensen, vooral jonge Russen en Chinezen. Dit leidde tot de ineenstorting van natiestaten en nationale identiteiten, althans in West-Europa. Ten tweede waren er twee generaties van culturele oorlogen die bedoeld waren om het gezinsleven af te breken. De eerste begon in de jaren zestig. Toen werden “alleenstaande ouders” de norm, niet langer biologische vader, biologische moeder en biologische kinderen, de basisbouwsteen van alle samenlevingen en natiestaten. Na slechts één generatie, met het verschijnen van stiefvaders, stiefmoeders en stiefkinderen, zonder biologische banden tussen hen, kwam een weerzinwekkende en lang onderdrukte ziekte opnieuw op de voorgrond. Het wordt pedofilie genoemd.

Ten derde heeft deze afbraak van het gezinsleven, die twee generaties heeft geduurd, in het laatste decennium een geslachtsoorlog veroorzaakt. Er zijn geen vader, moeder, zoon of dochter meer, want door de ineenstorting van het gezin hebben de kinderen geen vader/moeder-rolmodellen meer, met als gevolg dat slechts weinigen nog weten wie zij zijn of hoe zij zich moeten gedragen en hoe zij zich moeten verhouden. En zo zien we de grote verwarring, de uitvinding van ouder één en ouder twee, van het gelegaliseerde “huwelijk” tussen personen van hetzelfde geslacht bijna overal in West-Europa, dat door steeds meer homoseksuele politici wordt gepromoot, en de adoptie van kinderen door paren van hetzelfde geslacht.

In Oekraïne wordt, onder druk van zijn Transatlantische en West-Europese sponsors, voorgesteld dit “huwelijk” tussen personen van hetzelfde geslacht in te voeren. Dit is de prijs die de Oekraïners moeten betalen voor de miljarden dollars aan suïcidale wapens die het ontvangt voor het bevorderen van “Westerse waarden”. Gewoonlijk als je iets verkoopt, krijg je er iets voor terug. Maar als je je ziel aan satan verkoopt, krijg je niet alleen niets terug, maar moet je zelfs betalen voor de verkoop. De geestelijke ondergang gaat altijd vooraf aan de ondergang van de staat. In Oekraïne hebben velen de satanische tatoeages en pentagrammen opgemerkt op de lichamen van de neonazistische misdadigers die de elite vormden van de strijdkrachten van het Kiev-regime, en velen hebben video’s gezien waarop hun satanische rituelen te zien zijn.

Dit alles in naam van de “gelijkheid” en de “mensenrechten”. Dit is het einde van het Romeinse Rijk, dat tegenwoordig de westerse wereld wordt genoemd. Dit eindigt op schandelijke wijze in de door de VS uitgelokte oorlog in Oekraïne, waarin heel Europa zich stort in helse vuren van zwavel en zwavelsteen. Zoals het was in de dagen van Sodom en Gomorra, zo is het nu in de dagen van Eurosodom en Gomerica.

Het bijzondere is de zelfrechtvaardiging van de westerse wereld voor haar eigen zelfmoord en haar weigering toe te geven dat er iets mis is met haar. Integendeel, alleen haar “waarden” van “vrijheid, democratie en mensenrechten” zijn juist en moeten daarom over de gehele “vrije wereld” worden verspreid. Iedereen die haar “waarden” niet aanvaardt, die in feite anti-waarden zijn omdat zij destructief zijn en niet constructief zoals echte waarden, moet worden bespot, belasterd en, indien nodig, tot onderwerping gebombardeerd. De westerse wereld van vandaag begint zichtbaar te lijken op middeleeuwse fresco’s die de kwellingen van de hel tonen, wat de geestelijke dood is. De westerse wereld is gedemoniseerd, de demonen zijn uit de ingewanden van de hel naar boven geroepen om haar te bezetten en haar “westerse waarden” zichtbaar en spottend aan te tasten.

Iets meer dan vijftig jaar geleden, in 1971, zong een populaire Amerikaanse zanger, Don McLean, bijna profetisch over deze kwellingen, dat wil zeggen, over de geestelijke dood, in een liedje dat “American Pie” heette. Hij beschreef hoe Amerika in het vorige decennium, de jaren zestig, zijn geloof had verloren en zong dat “we al tien jaar op onszelf zijn aangewezen” en dat hij “Satan zag lachen van genoegen”, en dat “de kerkklokken allemaal kapot waren / En de drie mannen die ik het meest bewonder / De Vader, de Zoon en de Heilige Geest / Ze namen de laatste trein naar de kust… / Singin’, this’ll be the day that I die”.

Het probleem met de westerse wereld is dat ze niet wil luisteren. Inderdaad, in hetzelfde jaar schreef McLean, die katholiek opgroeide, een ander lied, genaamd ‘Vincent’. Zijn woorden daarin klinken misschien nog profetischer door in verband met de huidige weigering van het Westen, gebonden door de ketenen van zijn narcistische zelfobsessie, om te luisteren. Het luistert niet alleen niet naar Rusland, maar naar alle stemmen van gezond verstand en universele traditie waar ook ter wereld, zelfs uit zijn eigen midden:

Ze wilden niet luisteren, ze wisten niet hoe,…
Ze wilden niet luisteren, ze luisteren nog steeds niet,
Misschien zullen ze dat nooit doen.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2022/04/08/30475/