De onderdrukking van het Christendom in zijn geboorteplaats

Israël is geen vriend van Jezus.

Mijn herschrijving van het beroemde citaat van Lord Palmerston over “belangen” om het de realiteit van Israël en zijn machtige vrienden te laten weerspiegelen, zou er ongeveer zo uitzien: “Ik zeg dat het een bekrompen beleid is om te veronderstellen dat Israël moet worden aangemerkt als de eeuwige bondgenoot of de eeuwige vriend van de Verenigde Staten en van verlichte westerse waarden. Israël heeft opzettelijk geen eeuwige bondgenoten. Zijn belangen zijn inderdaad eeuwigdurend, maar draaien om zijn eigen succes om zichzelf altijd agressief af te schilderen als slachtoffer, terwijl het tegelijkertijd zijn eigen stambelangen bevordert”, schrijft Philip Giraldi.

Ik geef toe dat ik de neiging heb om vaak na te denken over de vijand die wij van de westerse christelijke traditie decennialang aan onze borst hebben gekoesterd in een geest van tolerantie, een adder die er alleen maar op uit is om ons te corrumperen en vervolgens te vernietigen, vooral in deze tijd van het jaar, waarin het leven en de dood van Jezus Christus terecht zouden moeten worden gevierd. Helaas is het in het Israël van vandaag echt opmerkelijk dat de regering de christelijke identiteit en eredienst openlijk onderdrukt zonder dat er enige klacht komt uit Washington of uit de andere nominaal christelijke naties van Europa.

Het christendom in het Midden-Oosten is inderdaad op sterven na dood door de druk die Israël uitoefent om het leven en de religieuze praktijk van de Palestijnen zo moeilijk mogelijk te maken, en door bredere regionale problemen, zoals de Israëlische en Amerikaanse bestraffing en vervanging van regimes in gebieden zoals Syrië en Libanon, waar tot voor kort aanzienlijke christelijke minderheden woonden. Christenen vinden het over het algemeen gemakkelijker om te emigreren naar vriendelijker landen wereldwijd dan lokale moslims, omdat ze vaak familie in het buitenland hebben om hen daarbij te helpen.

De marginalisering van christenen in Israël, recent aangewakkerd door apartheidswetgeving en de parlementaire verklaring van Israël tot Joodse staat, bestaat al lange tijd, maar is dit jaar bijzonder ernstig met Kerstmis en Pasen, aangezien de Israëlische autoriteiten weigeren bijeenkomsten voor kerkdiensten en andere festiviteiten toe te staan. Slechts 6.000 veiligheidspassen werden door de Israëliërs verstrekt aan Palestijnse christenen op de Westelijke Jordaanoever om Palmzondag en Pasen in Jeruzalem te vieren, in tegenstelling tot voorheen, toen er 50.000 aanwezigen zouden zijn. Als gevolg hiervan zijn veel festiviteiten en de gebruikelijke parades afgelast.

Pater Ibrahim Faltas OFM, de vicaris van de voogdij over het Heilige Land in Jeruzalem, beschreef hoe “we ondanks verschillende ontmoetingen op hoog niveau geen vergunningen meer hebben kunnen verkrijgen”, en herinnerde eraan dat christenen op de Westelijke Jordaanoever gedurende het jaar te maken hebben met veel beperkingen in hun bewegingsvrijheid en wachten tot de paastijd om naar Jeruzalem te reizen om te bidden bij de heilige plaatsen. Ook zijn oude kerken in Gaza het afgelopen jaar gebombardeerd en verwoest, waarschijnlijk opzettelijk, wat een gevoel van depressie heeft veroorzaakt onder de gelovigen, die zich er ook zeer van bewust zijn dat hun mede-Palestijnen, van wie velen christen zijn, worden afgeslacht door de Israëlische Defensiemacht (IDF). Op Palmzondag 13 april verwoestte een luchtaanval in de vroege ochtend de polikliniek en laboratoriumafdelingen van het door de Anglicaanse kerk gerunde Al-Ahli Arab Ziekenhuis in Gaza. Het puin van de luchtaanval bereikte de naburige Grieks-orthodoxe Sint-Porphyriuskerk, die zich aan het voorbereiden was op de Palmzondagviering, samen met de dakloze restanten van de lokale gemeenschap die op het kerkterrein woonde. Het incident vergrootte de wanhoop van de hele christelijke gemeenschap. Het hoofd van een katholieke hulporganisatie beschreef hoe “christenen stikken en vastzitten in hun eigen provincies en steden, waar ze niet vrij kunnen reizen zonder lastiggevallen te worden omdat ze speciale vergunningen nodig hebben…” Dit ondanks het feit dat er nooit sprake is geweest van geweld of politieke onrust in verband met de beweging van de pelgrims, en dat het daarom algemeen wordt beschouwd als niets meer dan pure intimidatie door de Israëlische autoriteiten.

Zeker, de christelijke gemeenschap en religieuze leiders waren op de hoogte van wat er precies gaande was en hebben geprotesteerd bij wat de bevoegde Israëlische overheidsinstanties leken te zijn, maar over het algemeen tevergeefs. Hun zaak zou geholpen zijn als christelijke meerderheidslanden zoals de VS en Europa zich zouden uitspreken en druk zouden uitoefenen op Israël voor een eerlijke behandeling van christenen, maar over het algemeen zwijgen ze omdat ze gecorrumpeerd en geïntimideerd zijn door de verschillende manifestaties van de Israëlische lobby die in hun landen actief zijn. Evenzo zijn de media in die landen zeer voorzichtig met wat ze publiceren of zeggen over Israël of Joden, aangezien dergelijke kritiek in veel rechtsgebieden een misdrijf is, iets wat steeds vaker het geval is in de Verenigde Staten en gekoppeld is aan deportaties zonder bewijs van degenen die bezwaar maken tegen wat er in Gaza gebeurt.

Het jaarverslag van het Rossing Center, een in Jeruzalem gevestigde organisatie die zich inzet voor interreligieuze coëxistentie, documenteerde 111 gevallen van intimidatie en geweld tegen de christelijke gemeenschap in Israël en Oost-Jeruzalem in 2024. Het rapport onthulde een klimaat van vijandigheid dat, volgens een van de auteurs van de studie, Federica Sasso, slechts “het topje van de ijsberg van een veel groter fenomeen” vertegenwoordigt. Van de 111 gemelde gevallen van aanranding waren er 47 fysiek geweld, voornamelijk door “spugen”, een gedrag dat is geëvolueerd van subtiele handelingen tot openlijk agressieve uitingen. In verschillende gebieden, met name in de Oude Stad van Jeruzalem, worden priesters, nonnen, broeders en monniken “die gemakkelijk te identificeren zijn, dagelijks blootgesteld aan deze aanvallen”, met slechts zeldzame interventies van de Israëlische autoriteiten.

Enkele jaren geleden zei Pierbattista Pizzaballa, hoofd van de Rooms-Katholieke Kerk in Israël, dat christenen met moeilijke uitdagingen te maken hebben, vooral sinds de vorming van Netanyahu’s laatste extreemrechtse regering in december 2022. Volgens Pizzaballa heeft zijn regering ultranationalistische religieuze activisten aangemoedigd, van wie velen gewapende kolonisten zijn, en van wie sommigen mannelijke en vrouwelijke geestelijken hebben lastiggevallen en religieuze eigendommen hebben vernield. Pizzaballa merkte op dat “de frequentie van deze aanvallen, de agressie, iets nieuws is geworden. Deze mensen voelen zich beschermd… de culturele en politieke sfeer kan nu acties tegen christenen rechtvaardigen of tolereren.”

Een collega, Francesco Patton, de Bewaarder van het Heilige Land, legde uit hoe “we geschokt en gekwetst zijn door de vele incidenten van geweld en haat die recentelijk tegen de katholieke gemeenschap in Israël hebben plaatsgevonden.” Hij beschreef de ontheiliging van een lutherse begraafplaats, de vernieling van een maronitische gebedsruimte, het urineren op heilige plaatsen, de vernieling van heilige beelden en het bespuiten van kerkterrein met de woorden “dood aan de christenen”, allemaal kort na de aanstelling van de nieuwe regering-Netanyahu. Hij wees ook op “de verantwoordelijkheid van de leiders, van degenen die de macht hebben”, en voegde eraan toe dat de Israëlische politie systematisch naliet dergelijke incidenten te onderzoeken nadat de kerken ze hadden gemeld.

Om te bepalen of de beweringen over toegenomen geweld en haatmisdrijven tegen christenen waar waren, stuurde de links georiënteerde Israëlische krant Haaretz op 26 juni een van haar journalisten, verkleed als priester, naar het centrum van Jeruzalem. Binnen vijf minuten werd journalist Yossi Eli “bespot en bespuugd, onder andere door een kind en een soldaat… Even later bespotte een man [hem] in het Hebreeuws en zei: ‘Vergeef me, vader, want ik heb gezondigd.’ Toen bespuwde een 8-jarige [hem], net als [een andere] soldaat toen later een groep soldaten voorbijkwam.”

Gezien de huidige situatie heeft het Amerikaans-Arabische Antidiscriminatiecomité (ADC) opgeroepen tot een onderzoek naar de rol die kolonisten met de dubbele Israëlische en Amerikaanse nationaliteit momenteel spelen in de recente golf van geweld tegen zowel christelijke als islamitische Palestijnse steden en dorpen. Abed Ayoub, uitvoerend directeur van het ADC, heeft gezegd: “We hebben sterke redenen om aan te nemen dat Amerikaanse burgers tot de belangrijkste daders behoren van de meest recente brute en gewelddadige aanvallen.” Sinds 21 juni terroriseren gewapende bendes Israëlische kolonisten bijna dagelijks Palestijnse dorpen op de Westelijke Jordaanoever. Ze hebben huizen vernield, voertuigen in brand gestoken en minstens één Palestijn gedood. Al tientallen jaren trekken Amerikaanse burgers naar Israëlische nederzettingen, die ze gebruiken als uitvalsbasis voor regelmatig geweld tegen Palestijnen, en dat alles ongestraft, omdat de Israëlische politie en het leger de Arabieren geen bescherming bieden en in plaats daarvan vaak de kolonisten beschermen. Veel van deze Amerikaanse burgers maken ook misbruik van de Amerikaanse wetgeving op het gebied van liefdadigheid en non-profitorganisaties om illegale nederzettingen te financieren en geweld tegen Palestijnen te initiëren.

Bij een ander groot incident verstoorden tientallen Israëlische extremisten, voornamelijk orthodoxe Joden, een christelijk gebedsmoment voor pelgrims bij de Westelijke Muur. De viceburgemeester van Jeruzalem, Aryeh King, en de vooraanstaande rabbijn Avi Thau leidden de demonstranten. De extremisten noemden de christenen “missionarissen” die Joden probeerden te bekeren en bespuugden en vervloekten de pelgrims, van wie velen ironisch genoeg doorgaans sterk pro-Israëlische evangelische christenen uit de VS waren. Viceburgemeester King zei dat christenen “alleen binnen hun kerken” hun godsdienstvrijheid zouden moeten genieten.

Volgens Protecting Holy Land Christians, een organisatie opgericht door christelijke groepen om het bewustzijn te vergroten over bedreigingen voor hun religie, zijn er andere berichten over hoe christenen steeds meer vervolgd worden. Een recent rapport beschrijft hoe Palestijnen het doelwit zijn geworden van wat het kolonistenkolonialisme noemt, een reeks maatregelen die bedoeld zijn om hun gemeenschappen te vernietigen en hen van hun land te verdrijven. Het identificeert zeven beleidsmaatregelen die Israël gebruikt tegen Palestijnen in het gehele Mandaatgebied Palestina (Palestina van 1948, Gaza, de Westelijke Jordaanoever inclusief Oost-Jeruzalem) en ook om degenen in ballingschap te straffen: “ontzegging van verblijf; onteigening van land en ontzegging van gebruik; discriminerende planning; ontzegging van toegang tot natuurlijke hulpbronnen en diensten; oplegging van een vergunningenstelsel; fragmentatie, segregatie en isolatie; ontzegging van herstelbetalingen; en onderdrukking van verzet.” Het rapport concludeert: “Of deze beleidsmaatregelen nu afzonderlijk of samen worden beschouwd, ze komen neer op gedwongen bevolkingsverplaatsing, een ernstige schending van het internationaal humanitair recht (IHR).”

Recent omvatten deze in wezen genocidale maatregelen onder meer de regelrechte diefstal van historische gebouwen en grond door de overheid, en het ontzeggen van andere rechten, waaronder de toenemende weigering om bijeenkomsten van gelovigen in de bestaande kerken toe te staan ​​op belangrijke feestdagen zoals Kerstmis en Pasen. Er zijn ook veel fysieke aanvallen op individuele christenen geweest door extremistische Joden, evenals ontheiliging van christelijke religieuze plaatsen en vernieling of aantasting van christelijke relikwieën en beelden. Een conferentie die in juni 2023 in Jeruzalem werd gehouden om de kwestie van toenemend geweld tegen christenen te bespreken, trok een aantal diplomaten, wetenschappers en vertegenwoordigers van religieuze groeperingen aan, maar werd geboycot door het Israëlische ministerie van Buitenlandse Zaken. Ook de Amerikaanse ambassade stuurde geen vertegenwoordiger of waarnemer, wat duidelijk aangaf dat ze niet geïnteresseerd was in het lot van christenen in Israël, of liever gezegd, dat ze niet eens wilde toegeven dat er een probleem was.

Interessant genoeg staat de Israëlische minister van Nationale Veiligheid Itamar Ben-Gvir, een extreemrechtse extremist en leider van de kolonistenbeweging, op het punt in Washington aan te komen en zal hij een rode loper-behandeling krijgen van de gebruikelijke verdachten. Hij is open geweest over zijn wens om alle Palestijnen, zowel christenen als moslims, uit het historische Palestina te verwijderen en was de drijvende kracht achter wetgeving die het volkomen legaal en zonder consequenties maakt voor elke soldaat, politieagent of gewapende kolonist om een ​​Palestijn te doden. De reis omvat stops in Florida en Washington D.C., waar hij Amerikaanse functionarissen, conservatieve invloedrijke personen en leiders van de Joodse gemeenschap zal ontmoeten. De meest opvallende ontmoeting op zijn programma is met minister van Binnenlandse Veiligheid Kristi Noem. Ben Gvir, die het Israëlische gevangenissysteem leidt, heeft gepleit voor een eenvoudige oplossing voor de omgang met de ongewenste gevangenen in zijn land. “Het is jammer dat ik de afgelopen dagen te maken heb gehad met de vraag of Palestijnse gevangenen fruitmanden moeten krijgen”, zei hij vorig jaar. “Ze zouden met een schot in het hoofd gedood moeten worden.” Joe Biden, die zichzelf zionist noemt, blokkeerde zelfs zijn toegang tot de VS, omdat hij hem “te extremistisch” zou noemen. Maar zoals we hebben gezien, is Donald Trump niet zo kieskeurig.

Dus daar heb je het. De Israëlische regering van Netanyahu is niet erg geïnteresseerd in mensenrechten voor iedereen die geen conservatieve of orthodoxe Jood is. Ze is in feite in wezen vijandig tegenover alle Palestijnen en buitenlanders, of ze nu moslim, christen of zelfs niet-religieus zijn. Dat de Verenigde Staten alle Israëlische oorlogsmisdaden en mensenrechtenschendingen negeren, is schandalig, maar dat is normaal, aangezien Amerikaanse Joden die pleiten voor Israël het politieke proces hebben gecorrumpeerd en stevig in handen hebben genomen. En denk geen seconde dat de Israëlische leiders ook maar iets geven om de Verenigde Staten en haar bevolking, waarvan de meerderheid in ieder geval in naam christelijk is. Denk even terug aan hoe voormalig premier Ariel Sharon Amerikanen noemde in een gesprek met minister van Buitenlandse Zaken Shimon Peres: “Elke keer dat we iets doen, zegt u dat Amerikanen dit en dat zullen doen. Ik wil u iets heel duidelijk zeggen: maak u geen zorgen over de Amerikaanse druk op Israël. Wij, het Joodse volk, controleren Amerika, en de Amerikanen weten dat.” En recenter zei Netanyahu: “Amerika is iets dat je heel gemakkelijk in beweging kunt zetten, in de goede richting.” Dat is wat ze werkelijk van ons denken.

In tegenstelling tot propagandastructuren die door de Euro-Atlantische instelling worden gefinancierd, werkt Dissident dankzij de donaties van het publiek. Zonder uw hulp kunnen we niet overleven.

STEUN ONS WERK HIER.

Tucker – Hoe behandelt de regering van Israël Christenen?

Geef censuurkoning Elon Musk een dikke vinger en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over