De misdaden van de farmaceutische industrie

0

Richard Horton, de hoofdredacteur van de Lancet, merkte ooit op:

De geschiedenis van de geneeskunde is bezaaid met prachtige eerste resultaten die na verloop van tijd niet zo prachtig blijken te zijn – of in feite zelfs ongunstig… er zijn een hele reeks recente voorbeelden waarbij voorlopige gegevens tot veel opwinding leidden en veranderingen in de klinische praktijk teweegbrachten en we ons uiteindelijk realiseerden dat ze meer kwaad dan goed hadden gedaan. Waarom leren we deze lessen nooit?

De farmaceutische industrie maakt geneesmiddelen voor medische doeleinden. De industrie voert over de hele wereld campagne voor sterkere octrooien, hoewel veel economen zeer kritisch staan tegenover octrooien in de geneeskunde. In sommige gevallen worden gepatenteerde medicijnen verkocht voor duizenden malen de prijs die ze zouden kosten als er geen patenten waren, meldt Rod Driver. De industrie illustreert enkele van de slechtste aspecten van bedrijfsmacht, bedrijfsmisdrijven, en “gratis lunches” (of huur) die directeuren en aandeelhouders verrijken.

Maatschappelijke kosten, particuliere winsten

De eerste fasen van geneesmiddelenonderzoek en -ontwikkeling worden vaak door de overheid gefinancierd, waarbij universiteiten en regeringen over de hele wereld een groot deel van de kosten dragen. Bedrijven raken er vaak pas bij betrokken nadat uit de eerste tests is gebleken dat ze veelbelovend zijn. Zoals een commentator opmerkte:

Het hele ecosysteem waarin innovatie is ondergebracht – octrooien, auteursrechten, financiën, universiteiten, onderzoek, kennisoverdracht, eigendomsregels, regelgeving om gemeenschappelijke normen te waarborgen – wordt mede gecreëerd door het publiek en het bedrijfsleven.

De bedrijven die de octrooien krijgen, behouden echter de winst. Zodra zij een octrooi op een geneesmiddel hebben, kunnen de bedrijven de prijs vragen die hun winst maximaliseert. Met andere woorden, wat rijkere mensen zich kunnen veroorloven te betalen. In een extreem geval kostte een geneesmiddel met de naam Cerezyme meer dan 200.000 dollar voor een jaar behandeling, ook al was bijna de hele ontwikkeling door de overheid gefinancierd. Gezondheidszorgstelsels in rijke landen gaan uiteindelijk over tot rantsoenering van geneesmiddelen vanwege de kosten.

Onder deze omstandigheden is het onzinnig om particuliere bedrijven alle winst te laten opstrijken van gepatenteerde medicijnen, waarvan de ontwikkeling grotendeels met openbare middelen is gefinancierd. Het is een voorbeeld van de manier waarop de economie wordt gemanipuleerd om immense rijkdom over te hevelen in de handen van directeuren en aandeelhouders van grote bedrijven, terwijl anderen worden benadeeld.

Tot overmaat van ramp is naar schatting een derde van de nieuwe medicijnen niet effectiever dan bestaande medicijnen. De Canadese regering publiceerde een overzicht van de 61 geneesmiddelen die in 2018 in Canada werden gepatenteerd. De conclusie was dat slechts één geneesmiddel een doorbraak was en dat 56 geneesmiddelen weinig of geen verbetering betekenden ten opzichte van bestaande geneesmiddelen.

Het Amerikaanse National Institute of Health (NIH) heeft een groot onderzoek uitgevoerd, gepubliceerd in 2002, om te zien of bestaande geneesmiddelen tegen hoge bloeddruk werkten. Sommige van de geneesmiddelen behoorden tot de grootste verkopers ter wereld, maar uit de studie bleek dat ouderwetse diuretica even goed of beter werkten dan alle andere. De diuretica kosten 37 dollar per jaar. De andere geteste geneesmiddelen kosten tussen 230 en 715 dollar per jaar, maar toch schreven de artsen meestal de duurdere middelen voor.

Lees meer
Auto-immuunziekten door Covid-vaccins nemen toe

Er zijn enorme bedragen uitgegeven aan diabetesmedicijnen, zoals Avandia, die ondoeltreffend bleken te zijn. Toen ze voor het eerst werden geïntroduceerd, werden ze aanvankelijk aangeprezen als levensreddend. Het griepmedicijn Tamiflu had een minimale waarde, maar in 2009 werden enorme voorraden gekocht tegen de H1N1-griep als gevolg van misleidende onderzoeksgegevens en lobbywerk door het bedrijfsleven. De fabrikant, Roche, hield gegevens achter om iedereen te misleiden. Dit zou als een ernstig misdrijf moeten worden beschouwd, maar is eigenlijk niet illegaal.

Fraude en bedrog zijn wijdverbreid

Als een geneesmiddel echt effectief is, is er geen marketing voor nodig. Degelijke wetenschappelijke studies tonen de voordelen aan, en artsen en gezondheidszorgnetwerken over de hele wereld zullen het gebruiken. Omdat de meeste geneesmiddelen echter niet erg effectief zijn, moeten bedrijven enorme bedragen uitgeven om artsen “over te halen” om ze voor te schrijven. Dit omvat geschenken, vakanties en andere inducements (een eufemisme voor omkoping). Veel artsen gaan hier graag in mee. In sommige landen is er ook veel meer algemene reclame. In totaal wordt er meer uitgegeven aan marketing dan aan onderzoek. Deze marketing wordt uiteindelijk betaald door de mensen die de medicijnen kopen, waardoor ze veel duurder worden.

Veel nieuwe geneesmiddelen zijn copycat-geneesmiddelen. Met andere woorden, variaties op bestaande medicijnen. Goede voorbeelden zijn Cialis en Levitra, die varianten zijn van Viagra. De bedrijven hebben een oligopolie, dus kunnen ze de prijzen beheersen. Er worden enorme bedragen uitgegeven om deze copycat-medicijnen op de markt te brengen, maar als ze niet bestonden, zou niemand ze missen.

Alle grote farmaceutische bedrijven zijn veroordeeld voor het verkopen van schadelijke, soms dodelijke geneesmiddelen. De industrie heeft in de afgelopen twintig jaar boetes van meer dan 50 miljard dollar opgelegd gekregen. In 2012 kreeg het farmaceutische bedrijf Glaxo Smith Kline (GSK) in de VS een boete van 3 miljard pond voor het verkeerd verkopen van geneesmiddelen; voor fraude, omkoping en te hoge prijzen; voor het betalen van royale steekpenningen aan artsen; voor het verdoezelen van negatief onderzoeksbewijs; en voor het maken van valse claims over geneesmiddelen. GSK heeft ook boetes opgelegd gekregen in India, Zuid-Afrika en het Verenigd Koninkrijk. Hoewel deze cijfers hoog klinken, zijn ze niet voldoende om de bedrijven ervan te weerhouden deze misdaden te blijven begaan. De verkoop van één enkel geneesmiddel kan een veelvoud van deze bedragen waard zijn, dus wat de bedrijven betreft, loont misdaad. Geen enkel individu wordt vervolgd voor strafbare feiten. In 1997 werden enkele farmaceutische bedrijven beboet omdat zij een wereldwijd prijskartel hadden gevormd. Eén auteur is zelfs zo ver gegaan te beweren dat de officiële definitie van georganiseerde misdaad nauw aansluit bij de activiteiten van de farmaceutische bedrijven.

Lees meer
De ‘visie’ van het Biden-regime om mensen te dwingen over te stappen op elektrische voertuigen is volledig aan het instorten

De industrie heeft een lange geschiedenis van het overdrijven van de voordelen van haar geneesmiddelen, het onderschatten van de nadelen en het verbergen van negatieve resultaten. Uit een recente studie blijkt dat geneesmiddelen in de echte wereld vaak vier keer schadelijker zijn dan de fabrikanten beweren. Bijwerkingen brengen elk jaar een kwart miljoen mensen in het VK en 2 miljoen in de V.S. in het ziekenhuis. Aan het pijnstillende middel Vioxx zijn 55.000 mensen overleden, maar de gegevens werden achtergehouden door de fabrikant, Merck. Grote aantallen hartaanvallen, beroertes en sterfgevallen werden veroorzaakt door het diabetes medicijn, Avandia. Een deskundige verklaarde dat:

Totdat meer betekenisvolle straffen en het vooruitzicht van gevangenisstraf voor bedrijfsleiders die verantwoordelijk zijn voor dergelijke activiteiten gemeengoed worden, zullen bedrijven doorgaan met het bedriegen van de overheid en het in gevaar brengen van het leven van patiënten.

Talrijke studies hebben aangetoond dat wanneer bedrijven de rekening betalen, onderzoek meer kans heeft resultaten op te leveren die nieuwe geneesmiddelen ondersteunen. Met andere woorden, er is nu overweldigend bewijs dat geneesmiddelenbedrijven het onderzoek manipuleren. Bedrijven testen hun eigen medicijnen, dus de tests zijn slim opgezet om de voordelen te benadrukken en de nadelen te onderschatten. Negatieve proeven worden niet altijd gepubliceerd. Zij kunnen hiermee wegkomen door inadequate regelgeving.

De farmaceutische industrie geeft meer geld uit aan lobbyen bij de Amerikaanse regering dan welke andere industrie dan ook, namelijk 280 miljoen dollar in 2018. Het doel hiervan is om de regulering van de industrie gunstig te houden voor haar belangen. De Amerikaanse regelgevende instantie heet de Food and Drug Administration (FDA). Deze is ondergefinancierd, heeft weinig belangstelling getoond voor veiligheid en heeft geen permanente veiligheidsanalyse op lange termijn. Ook is er sprake van ernstige belangenverstrengeling, omdat veel medewerkers banden hebben met de industrie. Het voormalige hoofd van de FDA ging werken voor het geneesmiddelenbedrijf Pfizer. Veel voormalige leden van het Amerikaanse Congres hebben banen aangenomen als lobbyisten voor de farmaceutische industrie.

Verbazingwekkend genoeg is de regelgevingssituatie in Groot-Brittannië nog erger. De Britse regelgevende instantie (MHRA) heeft nog geen enkel bedrijf met succes vervolgd en de boetes bedragen in totaal slechts 73.300 pond. De toezichthouder pochte in 2012 467 waarschuwingen en 151 cautions te hebben gegeven, maar deze hebben geen effect. Wetten en regels worden niet gehandhaafd en er is sprake van belangenverstrengeling in het hele goedkeuringssysteem voor geneesmiddelen.

Al deze factoren hebben een rol gespeeld tijdens Covid. Er is toenemende bezorgdheid dat de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) in de greep is gekomen van farmaceutische belangen. Er zijn ook aanwijzingen dat universitair onderzoek is gemanipuleerd door financiers. Het winstoogmerk in handen van bedrijven met immense macht lijkt alles wat het aanraakt te corrumperen. De injecties die “vaccins” worden genoemd, worden door regeringen en fabrikanten omschreven als “veilig en effectief”, maar uit de gegevens blijkt dat de beweerde effectiviteit enorm is overdreven, dat de schade op korte termijn groter is dan beweerd en dat de schade op lange termijn onbekend blijft. Regeringen hebben enorme bedragen betaald aan particuliere bedrijven, zoals Pfizer, voor deze experimentele geneesmiddelen, waardoor aandeelhouders en leidinggevenden een gratis lunch kregen die hun stoutste dromen te boven ging. Ze hebben de bedrijven gevrijwaard van aansprakelijkheid voor eventuele schade van de medicijnen, waardoor ze minder geneigd zijn om ervoor te zorgen dat de medicijnen veilig zijn.

Lees meer
Studie vindt 19 keer meer hartontsteking bij jongeren dan verwacht na vaccinatie tegen COVID-19

Binnen het farmaceutische systeem heeft de focus op bedrijfswinst, in plaats van medische noodzaak, de neiging de verkeerde kant op te gaan, waardoor perverse prikkels ontstaan. Met andere woorden, op winst beluste bedrijven zullen altijd proberen te beweren dat hun geneesmiddelen doeltreffender en minder schadelijk zijn dan in werkelijkheid het geval is, en zij kunnen meer winst maken door omkoperij en fraude te plegen. De farmaceutische industrie is een overduidelijk voorbeeld van een industrie die “niet geschikt is voor haar doel”. Zij laat de bevolking van zowel rijke als arme landen in de steek.

Mogelijke oplossingen?

Ik moet benadrukken dat ik bij het bespreken van oplossingen geen sterke ideologische voorkeur heb voor markten of de staat. Alle succesvolle economieën zijn combinaties van de twee geweest. Het hoofddoel van het farmaceutisch systeem zou moeten zijn de financiële motieven voor het manipuleren van geneesmiddelenproeven te elimineren en de uitgaven voor marketing te minimaliseren. Dit zou kunnen betekenen dat een organisatie zonder winstoogmerk verantwoordelijk moet zijn voor het op grote schaal testen van mogelijke geneesmiddelen. Dit zou veel transparanter moeten zijn dan het huidige onderzoek dat door particuliere bedrijven wordt uitgevoerd. Farmaceutische producten zouden een gebied kunnen zijn waar de afschaffing van octrooien de maatschappij ten goede zou komen, zodat er geen overprijsde geneesmiddelen of onverhoopte winsten zouden zijn. (Ik zal in de toekomst een artikel schrijven over meer algemene problemen met octrooien). Alle succesvolle medicijnen, voornamelijk ontwikkeld met overheidsmiddelen, zouden beschikbaar zijn voor elk land om zo goedkoop mogelijk te maken. Particuliere bedrijven zouden nog steeds kunnen deelnemen aan andere aspecten van het proces, zoals vroegtijdig onderzoek of de productie van geneesmiddelen.

Er wordt al generaties lang gediscussieerd over de vraag of het systeem gedeeltelijk moet worden genationaliseerd en deze discussie is onlangs weer opgelaaid. Voorstanders suggereren dat dit dezelfde geneesmiddelen zou kunnen opleveren voor een fractie van de kosten. Er zou geen financiële prikkel zijn om fraude te plegen of omkoperij te plegen, geen copycat-geneesmiddelen, geen dure marketing, geen lobbyen, geen juridische gevechten over octrooien en geen arme landen beroven van geneesmiddelen. Maar zouden er perverse politieke en bureaucratische stimulansen voor in de plaats komen, om succesvol te lijken en mislukkingen te verbergen? Zouden overheidsinstanties beter werk leveren bij de ontwikkeling van de geneesmiddelen die we nodig hebben?


Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]


https://dissident.one/2021/03/05/de-gates-foundation-verdient-miljarden-aan-de-ontwikkeling-van-gevaarlijke-vaccins/?swcfpc=1

Meer Laden
Abonneer
Laat het weten als er
guest
0 Comments
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties