De Federal Aviation Administration (FAA) was ooit een toonbeeld van precisie en eiste de hoogste vaardigheden en bekwaamheid van degenen die verantwoordelijk waren voor het dagelijks begeleiden van duizenden vliegtuigen door het Amerikaanse luchtruim. Luchtverkeersleiders (ATC’s) werden geselecteerd door middel van strenge trainingsprogramma’s, om ervoor te zorgen dat alleen de besten en slimsten aan het roer stonden van het luchtruim van onze natie. Maar vanaf het Obama-tijdperk en in versneld tempo onder Biden vond er een enorme verschuiving plaats: de meritocratie werd verlaten ten gunste van mandaten voor diversiteit, gelijkheid en inclusie (DEI), schrijft Amuse.

De gevolgen van deze verschuiving komen nu hard aan. Een decennium van rassenbewuste aannamepraktijken, waarbij identiteit boven expertise werd gesteld, heeft geleid tot een groeiende veiligheidscrisis in de luchtvaart. Bijna-ongelukken zijn toegenomen, grote luchthavens zijn de locatie geworden van huiveringwekkende hachelijke situaties en luchtverkeersleiders die niet de rigoureuze achtergrond hebben die ooit werd geëist, hebben het steeds moeilijker onder druk. Wat begon als een sociaal experiment, is nu een gevaar voor de openbare veiligheid geworden en er zijn geen aanwijzingen dat de turbulentie binnenkort zal afnemen.

De val van de meritocratie in de luchtverkeersleiding

Decennialang maakte de FAA gebruik van het Collegiate Training Initiative (CTI)-programma, een elitepijplijn die hoogopgeleide kandidaten met uitgebreide cursussen en geschiktheidstests opleverde. Het selectieproces was streng, waarbij kandidaten moesten slagen voor het Air Traffic Selection and Training (AT-SAT)-examen, een test die wetenschappelijk is ontworpen om het vermogen van een individu te meten om uit te blinken in omgevingen met hoge druk en hoge precisie.

In 2014 gooide de FAA dit systeem echter omver. De AT-SAT werd opzijgezet en vervangen door een biografische vragenlijst. Het doel was expliciet: de demografische representatie vergroten ten koste van vaardigheden. Meer dan 3.000 hooggekwalificeerde CTI-afgestudeerden, van wie velen al superieure geschiktheid hadden getoond, werden zonder pardon ontslagen ten gunste van kandidaten die beter aansloten bij raciale en genderquota’s. Het was een belediging voor de meritocratie en in een baan waar een moment van misstappen een catastrofe kon betekenen, waren de gevolgen ernstig.

DEI-beleid en de toename van bijna-ongelukken

Sinds deze veranderingen is het aantal meldingen van landingsbaanbotsingen, afgebroken starts en bijna-botsingen in de lucht alarmerend gestegen. In het jaar 2024 werd een recordaantal van 1.100 bijna-ongelukken op start- en landingsbanen gemeld, waarvan een groot deel werd toegeschreven aan fouten van de verkeersleiders. Enkele van de meest schrijnende voorbeelden zijn:

• Oktober 2024: Een Airbus A350 van Delta Air Lines botste met een Endeavor Air CRJ-900 op de luchthaven Hartsfield-Jackson in Atlanta. De schade bedroeg miljoenen en er werd een grootschalig onderzoek ingesteld door de NTSB.
• September 2024: Een Boeing 737 MAX 9 van Alaska Airlines moest in Nashville de start afbreken om een ​​botsing te voorkomen met een 737 van Southwest, die per ongeluk toestemming had gekregen om de actieve landingsbaan over te steken.
• December 2024: Een Delta-jet op LAX botste bijna tegen een privévliegtuig vanwege een miscommunicatie van een luchtverkeersleider. Een tragische ramp werd ternauwernood voorkomen.
Advertisement

Deze incidenten zijn niet alleen statistische uitschieters. Ze vertegenwoordigen een verontrustende trend: een groeiende groep ondergekwalificeerde controllers, die snel in rollen terechtkomen waarvoor ze niet zijn toegerust, maakt steeds vaker kostbare, gevaarlijke fouten.

Juridische uitdagingen en de strijd tegen discriminatie in omgekeerde richting

Het discriminerende aannamebeleid van de FAA is niet onaangevochten gebleven. De rechtszaak Brigida v. US Department of Transportation onthulde dat duizenden topkandidaten werden afgewezen onder de door DEI aangestuurde aannameverschuiving. Zelfs sommige sollicitanten uit minderheden, zoals de American Indian CTI-afgestudeerde Matthew Douglas-Cook, werden willekeurig uitgesloten vanwege het ondoorzichtige, op ras gebaseerde beoordelingssysteem van de biografische vragenlijst. Rechter Clarence Thomas zelf heeft al lang gewaarschuwd voor de gevaren van op ras gebaseerd overheidsbeleid, en verklaarde ondubbelzinnig dat het “ons allemaal vernedert”.

Maar ondanks juridische uitdagingen heeft de FAA de inzet verdubbeld. Het strategische plan Diversity, Equity, Inclusion and Accessibility (DEIA) van de regering-Biden uit 2021 heeft de crisis alleen maar verergerd door soepelere aannamenormen, verplichte training in impliciete vooroordelen en wervingsinspanningen die demografische statistieken boven kerncompetenties stellen.

De onvermijdelijke tragedie?

De toewijding van de FAA aan de DEI-ideologie is een Russisch roulettespel met hoge inzetten en Amerikaanse luchtveiligheid. Hoewel woke-bureaucraten het aannemen van personeel op basis van gelijkheid als een nobel streven zien, vertelt de werkelijkheid een ander verhaal. Luchtverkeersleiding is geen seminar over diversiteit. Het is een omgeving met hoge inzetten en meedogenloze beslissingen waar beslissingen in een fractie van een seconde het verschil maken tussen veilige landingen en massaslachtoffers.

De toename van bijna-ongelukken suggereert dat, zonder onmiddellijke koerscorrectie, een luchtvaartramp vrijwel onvermijdelijk is. De FAA moet haar DEI-gedreven aannameprogramma’s opgeven en terugkeren naar het fundamentele principe dat de Amerikaanse luchtvaart ooit de veiligste ter wereld maakte: meritocratie. Zo niet, dan is het slechts een kwestie van tijd voordat diversiteitsaanwervingen, die niet voorbereid zijn op de realiteit van de baan, ‘gelijkheid’ veranderen in een nationale tragedie.

De FAA’s omarming van op ras gebaseerde aanwervingen heeft de competentie van de luchtverkeersleiders van het land fundamenteel ondermijnd, wat heeft geleid tot een alarmerende toename van operationele fouten. Dit is geen theoretisch probleem, het is een duidelijk en aanwezig gevaar voor de openbare veiligheid. Zal de FAA, gezien het overweldigende bewijs, haar koers wijzigen? Of zal ze de veiligheid blijven opofferen op het altaar van diversiteit? Het Amerikaanse volk verdient een antwoord voordat de volgende tragedie de vraag overbodig maakt.

Als u de artikelen van Dissident.one waardeert, kunt u HIER een donatie doen om de site in de lucht te houden.

Geen overlevenden gevonden bij vliegramp VS – Trump: “Schuld van de negers”

Geef censuurkoning Elon Musk een dikke vinger en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over