De grenzeloze kracht van zwart privilege

Het redt verkrachters, verheft incompetenten en zorgt voor meer kritiek op zwarten.

Hier is een fascinerend nieuw concept: de eenmalige verkrachting. Het is een verkrachting die in een moment van afwijking wordt gepleegd door een speciaal soort man die verder volkomen respectabel en waardig is, schrijft Tobias Langdon. Het is dus duidelijk dat de man niet zwaar gestraft of berispt hoeft te worden voor de verkrachting, omdat hij nog nooit eerder heeft verkracht en hij ook nooit meer zal verkrachten. En hoe weten we dat? Nou, omdat het een eenmalige verkrachting is. Eenmalig, snap je?

Opgeleid in Nigeria

Nu vraag je je ongetwijfeld af wat voor soort man het voor elkaar krijgt om een ​​eenmalige verkrachting te plegen. Niet een man zoals ik, dat is zeker. En niet mannen zoals de overgrote meerderheid van degenen die de Occidental Observer en Unz Review lezen. Ik ben niet bijzonder en zij zijn niet bijzonder. Als ik of een van hen ooit een enkele verkrachting pleegt, verdient dat een zware straf en een levenslang label als “verkrachter”. Nee, het bijzondere soort man dat het voor elkaar krijgt om een ​​eenmalige verkrachting te plegen, wordt hier beschreven:

Arts niet geschrapt door panel vanwege ‘eenmalige’ verkrachting

Een arts die door een rechtbank werd veroordeeld voor het verkrachten van een jonge vrouw in zijn huis, ontkwam aan een schorsing vanwege wat de commissie omschreef als een “eenmalige” aanval. Dr. Aloaye Foy-Yamah, destijds specialist in het Blackpool Victoria Hospital, kreeg in plaats daarvan een schorsing van zijn medische bevoegdheid van twaalf maanden voor het aanvallen van de vrouw.

De politie onderzocht Dr. Foy-Yamah, maar klaagde hem niet aan. De Medical Tribunal Practitioners Service (MPTS) concludeerde echter op basis van de waarschijnlijkheid dat hij de vrouw had verkracht – wat hij ontkent. De commissie, die benadrukte dat het incident niet op het werk had plaatsgevonden, werd beschuldigd van “het slachtoffer de schuld geven” en het niet goed inschatten van het risico voor Dr. Foy-Yamah, aangezien ze had vastgesteld dat hij iemand had verkracht. […] De General Medical Council (GMC), die het register van artsen met een vergunning in het Verenigd Koninkrijk reguleert, had een onafhankelijke commissie onder leiding van de Medical Practitioners Tribunal Service (MPTS) gevraagd de vergunning van Dr. Foy-Yamah permanent te schrappen.

Het panel hield echter geen stand en stelde dat Dr. Foy-Yamah “zijn vertrouwenspositie als arts niet had misbruikt” omdat het slachtoffer geen patiënt was, en merkte een reeks lovende getuigenissen van collega’s op. De juridisch bevoegde voorzitter van het panel, Angus Macpherson, schreef: “De rechtbank was van oordeel dat dit een eenmalige gebeurtenis in het privéleven van Dr. Foy-Yamah was. Het ging niet om zorgen over de veiligheid van de patiënt. De rechtbank heeft geoordeeld dat dit zich niet zal herhalen.” (“Arts niet geschrapt door panel vanwege ‘eenmalige’ verkrachting“, BBC News, 29 maart 2025)

Je hoeft maar één ding te weten om te begrijpen waarom de rechtbank zo mild was voor Dr. Aloaye Foy-Yamah, ondanks dat ze oordeelden dat hij daadwerkelijk verkrachting had gepleegd. De rechtbank was mild omdat Dr. Foy-Yamah zwart is. De BBC vermeldt niet dat hij “in 1995 een opleiding volgde aan de Universiteit van Benin in Nigeria voordat hij naar het Verenigd Koninkrijk verhuisde”. Deze stap betekent dat hij nu profiteert van het privilege van Black Privilege, de systematische vooringenomenheid ten gunste van zwarten die in het Westen bestaat.

Zwarte privileges zijn een onderdeel van niet-Blanke privileges, die verkrachters in steden als Rotherham al veel langer op een veel slechtere manier beschermen . Pakistaanse moslimverkrachtingsbendes hebben daar al tientallen jaren blanke meisjes uitgebuit met de medeplichtigheid – en soms actieve hulp – van de zogenaamde Labour-partij, die werd opgericht om de blanke arbeidersklasse te verdedigen, maar nu onvermoeibaar werkt om de blanke arbeidersklasse te schaden. Hier is echter een opmerkelijk feit over Labour. Hoewel de partij luidkeels beweert een antiracistische en antiseksistische partij te zijn, zijn de leiders altijd, zonder uitzondering, saaie, bleke mannen geweest, van Keir Hardie in 1906 tot Keir Starmer in 2025.

Glorieuze niet-blanke leiders

Maar Labours vermeende politieke rivalen, de Conservatieve Partij, hebben vier vrouwelijke leiders en twee glorieuze niet-blanke leiders gehad. Maar dat zijn niet zes onopvallende mannelijke leiders in totaal, want de huidige leider is zowel zwart als vrouw. Ze is de Nigeriaanse Kemi Badenoch en volgde de Indiase Rishi Sunak op. Toen Sunak in 2022 premier werd, vierden sommige linkse en conservatieven het feit dat vier regio’s van de Britse Eilanden in de 21e eeuw niet-blanke leiders hadden gehad. Zo was er de Indiase Rishi Sunak in Engeland, de Pakistaanse Humza Yousuf in Schotland, de Indiase Leo Varadkar in Ierland en de zwarte Vaughan Gething in Wales.

Wat een fantastische tijd voor de Britse Eilanden! Dat zeiden sommige linksen en cuckservatives. Maar ze hebben nu hun mond gehouden over de Fantastic Four, omdat al die niet-blanke leiders nietsnutten zijn gebleken, geen dynamo’s. Het meest in het oog springend was dat Sunak de Conservatieve Partij in 2024 naar hun grootste verkiezingsnederlaag ooit loodste. Nu proberen de Tories het opnieuw met een andere niet-blanke, Kemi Badenoch, die alom werd geprezen als een zwarte reïncarnatie van Margaret Thatcher, als een anti-woke dynamo die de vernietigende boodschap zou overbrengen dat Labour de echte racisten zijn. Maar helaas voor de Tories blijkt Badenoch ook een nietsnut te zijn, geen dynamo. Het wordt steeds duidelijker dat ook zij heeft geprofiteerd van zwarte privileges. Het heeft ten onrechte een aangeklaagde Nigeriaanse verkrachter genaamd Aloaye Foy-Yamah gered en het heeft ten onrechte een incompetente Nigeriaan genaamd Olukemi Adegoke verheven.

De knie buigen voor de Joodse macht

Dat was de meisjesnaam van Kemi Badenoch, voordat ze met een rijke blanke bankier trouwde en aan het essentiële werk begon om leider van de Conservatieve Partij en premier van Groot-Brittannië te worden. En wat is dat essentiële werk? Is het zeer competent en grenzeloos energiek zijn in je werk, zowel vóór als ná je politieke carrière? Nee, helemaal niet. Als de zeer geloofwaardige geruchten waar zijn, is Badenoch lui en nutteloos geweest in elke baan die ze ooit heeft gehad, van de paar maanden die ze als “Digital Director” bij The Spectator doorbracht tot haar rol als minister voor Vrouwen en Gelijkheid in de Conservatieve regering. Nee, het essentiële werk voor elke ambitieuze politicus in Groot-Brittannië bestaat niet uit competent en energiek zijn, maar uit het vurig slijmen bij Joden en het eindeloos verheerlijken van Israël.

Kortom, om te slagen in de Britse politiek moet je de goj-kruiperigheid tentoonspreiden en bewijzen dat je een toegewijde shabbos-goj of shabbos-sjiksa zult zijn. En Badenoch heeft zich zeker bewezen als een toegewijde shabbos-sjiksa. In 2023 boog ze bijvoorbeeld de knie in Yad Vashem, het centrale heiligdom van de Holocaust in Israël. Tijdens de Gaza-oorlog heeft ze de Israëlische massamoordmachine krachtig gesteund. Dat geldt natuurlijk ook voor Labour-premier Keir Starmer. Ook hij wist dat hij nooit de top zou bereiken zonder zichzelf als shabbos-goj te bewijzen. Daarom is hij getrouwd met een Joodse vrouw en heeft hij Israël altijd krachtig gesteund. Robert Jenrick, Kemi Badenochs voornaamste rivaal bij de leiderschapsverkiezingen van de Conservatieve Partij, is ook getrouwd met een Joodse vrouw. En Jenricks semito-kruiperigheid is zelfs nog verder gestegen dan die van Badenoch. Hij wordt gefinancierd

Maar Jenrick is een saaie, bleke man, geen levendige zwarte vrouw zoals Badenoch. Hij heeft geen zwarte privileges en verloor de laatste ronde van de leiderschapsverkiezingen van Badenoch. Maar hij heeft de hoop om haar op te volgen niet opgegeven, omdat hij denkt dat Badenochs incompetentie en luiheid vroeg of laat haar zwarte privileges zullen overtreffen. Dan zal ze worden afgezet en kan Jenrick het overnemen als leider van de Tory-sjabbat. In de aanloop naar die heugelijke dag is hij zeer actief geweest op sociale media en in het parlement. Hij probeert te laten zien dat hij, in tegenstelling tot haar, hard werkt en competent is. Maar de demonische misdaaddenker Dominic Cummings denkt dat de Tories geen les zullen leren van de nutteloze zwarte Kemi Badenoch. Hij heeft voorspeld dat wanneer ze gedwongen wordt af te treden als leider, ze haar zullen vervangen door de nutteloze zwarte James Cleverly, die Cummings omschrijft als een “NPC extraordinaire”. Dit is wat Cummings over Badenoch zei op zijn Substack:

Kemi is lui, kwetsbaar en lijdt aan waanideeën. In haar vorige banen was ze nutteloos, maar ze heeft geleerd anderen de schuld te geven. Ze heeft niets van wat een serieuze leider nodig heeft. De mensen die haar mogen zijn a) mensen die de Insider-spin hebben geslikt of b) een subgroep van Insider-personages wiens voorkeuren en smaken ver verwijderd zijn van die van de gemiddelde kiezer. Vanuit alle hoeken van het ideologische spectrum hoor ik dezelfde regels: ‘Ze luistert naar niemand, ze zoekt ruzie met iedereen, ze ontmoet een zakenman die een fortuin heeft verdiend met X en legt dan uit waarom ze het mis hebben over X, ze is lui en leest niet, ze zit op haar kantoor computerspelletjes te spelen op haar iPad, ze ziet dingen op Twitter en flapt het eruit, ik zie haar niet verder komen in haar baan’. De meeste spads [speciale politieke adviseurs] en donateurs die haar hebben gecreëerd, hebben niet aan haar leiderschapsverkiezing meegewerkt omdat ze zo gedesillusioneerd raakten. Mensen in haar inner circle zeggen al tegen vrienden: ‘Ik zie dit niet werken’. (“ TSP #5: Wat zal er in 2025-2026 gebeuren als beide partijen en Whitehall falen? Wat kan er gedaan worden ?”, Dominic Cummings Substack, bijgewerkt op 13 februari 2025 [TSP = The Start-Up Party, Cummings’ naam voor een voorgestelde nieuwe partij ter vervanging van de Conservatieven en Labour])

Cummings is altijd voorzichtig om zijn vijanden geen reden te geven om hem “racistisch” te noemen, dus hij bespreekt niet hoe iemand die zo nutteloos is als Badenoch Tory-leider is geworden. Dat wil zeggen, hij bespreekt geen zwarte privileges of semio-kruiperigheid. En wanneer hij een schimmige figuur genaamd Henry Newman beschrijft als een ‘Kemi-handler’ die zich inzet voor translunacy, merkt hij niet op dat Newman Joods is. Maar Cummings levert nog steeds een vernietigende aanklacht af tegen de ‘Zwarte Thatcher’, zoals hij haar spottend noemt. Badenoch is niet de Zwarte Thatcher – ze is de Britse Barack. Net als Barack Obama is ze een overgepromoveerde zwarte narcist en een intellectuele nietsnut. Toen Obama president werd, was dat de apotheose van AA in de VS, van positieve discriminatie in Amerika. Als Badenoch ooit premier wordt, zal dat de apotheose zijn van AA in de Yoo-Kay. Ik denk niet dat ze premier zal worden, maar ze voldoet zeker aan alle stereotypen die je van een zwarte, diverse werknemer mag verwachten: van luiheid en te laat komen tot de manier waarop haar werk werd gedaan door een blanke collega.

Of zo gaan de geruchten. En die geruchten worden steeds luider. Het lijkt erop dat ze niet lang meer leider van de Conservatieve Partij zal blijven en een anonieme insider heeft al verkondigd dat “Badenoch moet vertrekken“, met het argument dat “de ongelukkige leider van de Conservatieve Partij de partij tot complete irrelevantie veroordeelt”. Niettemin doet Kemi Badenoch één ding goed. Het is hetzelfde waar Sunak, Yousuf, Varadkar en Gething goed in waren: bewijzen dat niet-blanke leiders slecht zijn voor de inheemse blanken van de Britse Eilanden. Zoals een andere van haar gedesillusioneerde collega’s over Badenoch zei : “Alle dingen waarvan we dachten dat ze goed zou zijn, is ze niet. En alle dingen waarvan we dachten dat ze slecht zou zijn, is ze wel.” Als Black James Cleverly Black Kemi Badenoch vervangt als leider van de Conservatieve Partij, kunnen we er met vertrouwen van uitgaan dat hij net zo’n goede job zal doen door nutteloos te zijn en te helpen bij het opbouwen van de Blacklash, namelijk de groeiende blanke opstand tegen de verering van zwarten en andere niet-blanken.

En hoe zit het met de saaie, bleke Robert Jenrick? Nou, als hij Badenoch of Cleverly opvolgt, zal zijn semito-kruiperigheid de Joodse controle over de Britse politiek verder blootleggen. Bij Neo-Krat heeft Colin Liddell Jenrick vergeleken met de Franse president Emmanuel Macron, van wie al lang geruchten gaan dat hij homoseksueel is, net als Blair en Obama vóór hem, en wiens vrouw veel ouder is dan hij. Wikipedia merkt op dat Jenricks vrouw, Michal Berkner, “negen jaar ouder is dan [hem] en de kleindochter is van Holocaustoverlevenden. Ze is een in Israël geboren en in de VS opgeleide bedrijfsjuriste die voornamelijk in Londen werkt. Samen hebben ze drie dochters, die ze opvoeden in het Joodse geloof.” Zoals Liddell zelf sarcastisch concludeert: “Fijn om te weten dat Joodse belangen een prominente plaats aan de ontbijttafel zullen krijgen als meneer Jenrick zijn carrière verder uitbouwt!”

Liddell heeft gelijk: het is fijn om dat te weten. En het zal nog fijner zijn als Jenrick Badenoch ten val brengt en zij reageert door de Conservatieve Partij van racisme te beschuldigen. Het zou belachelijk zijn om dat te doen na al haar anti-woke-activisme, maar haar narcistische woede zou wel eens sterker kunnen blijken dan haar rede. Haar zwarte privilege heeft haar naar de top van de Conservatieve Partij gebracht en ze zal woedend zijn als haar zwarte pathologieën haar Blanke collega’s dwingen haar af te zetten.

In tegenstelling tot propagandastructuren die door de Euro-Atlantische instelling worden gefinancierd, werkt Dissident dankzij de donaties van het publiek. Zonder uw hulp kunnen we niet overleven.

STEUN ONS WERK HIER.

Geef censuurkoning Elon Musk een dikke vinger en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over