De Europese Unie marcheert door met een ingrijpende uitbreiding van haar koolstofmarkt, een stap die de kosten voor verwarming en transport naar nieuwe, straffe hoogten zal stuwen. Onder het mom van “het verminderen van emissies” implementeren EU-beleidsmakers een systeem dat energie onbetaalbaar zal maken voor miljoenen mensen, vooral voor degenen die het zich het minst kunnen veroorloven, schrijft Charles Rotter.
Volgens een analyse van BloombergNEF zou het nieuwe emissiehandelssysteem, dat in 2027 van kracht wordt, de prijs van koolstofdioxide in 2029 kunnen opdrijven tot € 149 per ton — meer dan het dubbele van de huidige niveaus. Het directe gevolg? De verwarmingsrekeningen kunnen met wel 41% stijgen en de transportkosten kunnen met 27% stijgen. Dit is niet zomaar een klein ongemak; het is een financiële sloopkogel die rechtstreeks gericht is op huishoudens en kleine bedrijven in heel Europa.
Jarenlang hebben politici en activisten volgehouden dat draconische koolstofbeleidsmaatregelen zullen helpen om “de planeet te redden.” Wat ze vergeten te erkennen is wie de prijs daadwerkelijk betaalt.
- Verwarmingskosten: Miljoenen Europeanen hebben al moeite om de verwarming in de winter te betalen. De nieuwe koolstofmarkt van de EU zorgt ervoor dat warm blijven een luxe wordt in plaats van een noodzaak.
- Transportkosten: hogere brandstofprijzen hebben niet alleen gevolgen voor privéchauffeurs, maar ook voor de hele economie, waardoor de kosten van goederen en diensten stijgen.
- Kleine bedrijven gestraft: Grote bedrijven kunnen kosten c ompenseren of lobbyen voor vrijstellingen, maar kleine bedrijven hebben geen andere keus dan de prijsstijgingen te accepteren – of te sluiten.
En wat biedt de EU als oplossing? ‘Groene alternatieven.’ Warmtepompen, elektrische auto’s en woningrenovaties – die allemaal substantiële investeringen vergen die de gemiddelde burger zich niet kan veroorloven.
Zelfs sommige EU-wetgevers realiseren zich nu de omvang van de ramp die ze hebben veroorzaakt, met oproepen om de uitrol van deze nieuwe koolstofbelasting uit te stellen. Maar zoals de geschiedenis heeft laten zien, is het vrijwel onmogelijk om terug te draaien zodra de bureaucratie een beleid in gang zet.
In plaats van te leren van mislukkingen uit het verleden, zoals de rampzalige energietransitie in Duitsland, die leidde tot recordhoge elektriciteitsprijzen, zetten de EU-leiders juist extra in op beleid dat het dagelijks leven van gewone Europeanen moeilijker maakt.
Als dit beleid burgers niet helpt, wie helpt het dan wel? Het antwoord is hetzelfde als altijd:
- Bedrijfsbelangen en investeerders profiteren van door de overheid verplicht gestelde aankopen van elektrische voertuigen, warmtepompen en inefficiënte ‘groene’ technologie.
- Ambtenaren en beleidsmakers die hun carrière veiligstellen door onhaalbare klimaatdoelstellingen te pushen.
- De eliteklasse die het zich kan veroorloven om ‘groen te leven’ terwijl ze iedereen de les lezen over hun CO2-voetafdruk.
In de kern gaat het hier niet om het redden van de planeet, maar om controle. De uitbreiding van de koolstofmarkt van de EU is een sluipende belasting op overleving, ontworpen om mensen in financiële problemen te brengen onder het voorwendsel van klimaatactie.
Voor miljoenen Europeanen staan de komende jaren voor een moeilijke keuze: betalen of bevriezen.
In tegenstelling tot propagandastructuren die door de Euro-Atlantische instelling worden gefinancierd, werkt Dissident dankzij de donaties van het publiek. Zonder uw hulp kunnen we niet overleven.
STEUN ONS WERK HIER.
Geef censuurkoning Elon Musk een dikke vinger en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
