De grootste dronefabrikant in de VS, de belangrijkste leverancier van het Pentagon en Oekraïne, bevindt zich in een supply chain-crisis als gevolg van Chinese sancties. Andere leveranciers kunnen het gat niet opvullen. Politici roepen op tot consequenties voor het veiligheidsbeleid, maar ‘friendshoring’ blijft een dagdroom.
In de loop van dit jaar heeft China langzaam en doelbewust de sancties tegen Amerikaanse dronefabrikanten aangescherpt, maar zonder zo ver te gaan dat het in strijd zou komen met de regels van de Wereldhandelsorganisatie (WTO). Nu heeft Peking echter een plausibel voorwendsel gebruikt om Skydio, de grootste Amerikaanse dronefabrikant, in existentiële nood te brengen door een totale boycot van belangrijke componenten, zoals kleine, lichte maar uiterst krachtige batterijen. Tegelijkertijd brengt deze campagne het geopolitieke belang van toeleveringsketens weer onder de aandacht, schrijft Rainer Rupp.
De maatregelen die zijn ingevoerd als vergelding voor de levering van drones door Skydio aan Taiwan hebben aanzienlijke gevolgen voor het Amerikaanse bedrijf en zijn klanten wereldwijd. Het Amerikaanse bedrijf levert zijn drones ook aan de Oekraïense strijdkrachten, die in hun strijd tegen Russische troepen dringend vertrouwen op de Amerikaanse technologie die in de drones is ingebouwd.
Geopolitieke spanningen en de ‘economische oorlog’ over drones
Opgewonden beschuldigen Amerikaanse politici en hysterische media de Chinezen nu van wat de Amerikanen al lange tijd op veel grotere schaal doen tegen China en vele andere landen in de wereld. Washington heeft bijvoorbeeld een wereldwijde boycot opgelegd van de levering van hoogwaardige computerchips en technologieën voor de productie ervan tegen China. Tegelijkertijd bedreigt Washington elk bedrijf, ongeacht of het gevestigd is in een Amerikaanse vazalstaat of een soeverein land, met hoge straffen en uitsluiting van de Amerikaanse markt als het de wet overtreedt.
Nu moeten Amerikanen voor het eerst hun eigen bittere sanctiemedicijn proeven. Omdat ze zich echter nog steeds meesters van het universum blijven voelen, vinden ze het gedrag van de Chinezen jegens de Amerikaanse meesters schandalig en koken ze van woede.
In deze moeilijke situatie heeft Adam Bry, hoofd van Skydio, de hulp gevraagd van hoge Amerikaanse regeringsfunctionarissen in het Witte Huis, in de hoop dat Washington en zijn EU- en NAVO-bondgenoten zouden kunnen helpen bij het oplossen van de ‘verstoring van de batterijvoorziening’. De baas van Skydio beweerde zelfs dat Peking probeerde ‘het leidende Amerikaanse dronebedrijf te elimineren’. Een opinieartikel in de Engelstalige Chinese krant Global Times beschrijft dit aspect vrolijk als de “farce van een dief die ‘Stop de dief’ roept”, die “de vele facetten van de Amerikaanse dubbele standaarden blootlegt”!
Een andere korte opmerking in dit Global Times -artikel is ook interessant: China sanctioneert nu ook andere Amerikaanse bedrijven in het militair-industriële complex. Er staat letterlijk:
“Op basis van de relevante bepalingen van de Chinese anti-buitenlandse sanctiewet heeft Peking tegenmaatregelen genomen tegen Skydio en andere Amerikaanse militaire industriële bedrijven en hun leidinggevenden.”
Ondertussen vrezen vertegenwoordigers van de Amerikaanse industrie steeds meer dat China in de toekomst zijn absolute dominantie over een groot aantal belangrijke componenten in de mondiale toeleveringsketens zal gebruiken als vergelding tegen westerse pogingen tot economische en politieke chantage. Anderen slaan op de anti-Chinese propagandatrommel en beweren dat sancties zoals die nu tegen Skydio bewijzen dat China opzettelijk probeert de toegang tot essentiële componenten te beperken om de westerse technologieontwikkeling te vertragen en zijn eigen marktpositie te consolideren.
Gezien de centrale rol die drones nu spelen in zowel de civiele als de militaire sector, gebruikt China de sanctiehefboom om druk uit te oefenen op het Westen over veiligheidskwesties en strategisch belangrijke dronetechnologie te destabiliseren. In deze context spreekt de CEO van Skydio, Bry, al in militaire termen over een “aanval” op de westerse toeleveringsketens, aangezien het bedrijf nu gedwongen is om batterijen te rantsoeneren en op zoek te gaan naar alternatieve toeleveringsbronnen, die mogelijk pas in de lente van volgend jaar klaar zijn voor gebruik, als ze al klaar zijn.
Skydio is geen alleenstaand geval. Ook in andere technologiesectoren proberen CEO’s als Adam Bry, met steun van Washington, de Chinese concurrentievoordelen te ondermijnen met overheidsmaatregelen. Tarieven op Chinese producten zijn bedoeld om te dure en technisch inferieure Amerikaanse producten concurrerend te maken op de Amerikaanse binnenlandse markt. Hoewel dit Amerikaanse bedrijven op de Amerikaanse binnenlandse markt zou helpen, zou er niets veranderen op de veel grotere exportmarkten over de hele wereld. Omdat de Amerikaanse producten daar verder te duur zouden zijn in vergelijking met de Chinese of technisch inferieur, of beide.
De beperkte batterijvoorraad heeft ernstige gevolgen voor de Oekraïense strijdkrachten, die afhankelijk zijn van Amerikaanse drones in de Amerikaanse proxy-oorlog tegen Russische troepen. De sancties zouden de duur en het bereik van de drones kunnen beperken en zo de toch al afnemende gevechtskracht van Oekraïne in een toch al kritieke fase verder kunnen verzwakken. Een verminderde beschikbaarheid van drones zou de operaties in Oekraïne aanzienlijk kunnen belemmeren en het dekkingsgebied en de strategische diepgang van de operaties kunnen beperken.
Friend-shoring is geen oplossing
Tegelijkertijd zal de discussie in de VS en de NAVO over de dringende noodzaak om onafhankelijke en veerkrachtige toeleveringsketens voor veiligheidsrelevante technologieën op te bouwen, als gevolg van de Chinese sancties tegen Skydio, blijven aandringen op irrationeel wensdenken. Dit omvat ook de droom van een kosteneffectieve, concurrerende en snel te implementeren zogenaamde ‘friend shoring’-strategie, die tot doel heeft de productie van cruciale componenten naar geallieerde landen te verplaatsen. Deze strategie is al een cruciaal onderdeel geworden van het Amerikaanse defensiebeleid, en de machten in de gemilitariseerde EU streven hetzelfde doel na.
De implementatie ervan zal de belastingbetaler echter veel geld kosten, hoewel een concurrerend resultaat onzeker is; omdat hier een nieuwe industrie wordt opgebouwd die niet kan overleven zonder voortdurende subsidies.
Aanzienlijke investeringen en stimuleringsmaatregelen van de overheid (subsidies) zouden nodig zijn om de transitie naar de ‘friend-shoring’-strategie op gang te brengen. Ook de tijdsfactor speelt een rol. Skydio is naar verluidt al begonnen met het nemen van stappen om zijn toeleveringsketens te diversifiëren, maar een volledige transitie kan wel vijf jaar duren.
Tegelijkertijd zouden er grote logistieke uitdagingen overwonnen moeten worden voor de omschakeling. Dit alles om uiteindelijk producten te vervaardigen die niet concurrerend kunnen zijn op de wereldmarkt, simpelweg vanwege het hogere loonprijsniveau in het Westen, omdat ze zouden moeten concurreren met laaggeprijsde, hoogwaardige of zelfs hoogwaardiger Chinese producten.
De stappen die nodig zijn voor “friend-shoring” zouden daarom de komende jaren aanzienlijke middelen vereisen in de vorm van geld, machines en materialen. Maar bovenal zou er een tekort zijn aan geschoolde arbeidskrachten van hoge kwaliteit, die weggekaapt zouden moeten worden uit andere productiesectoren. Deze herverdeling van schaarse middelen ten gunste van de politieke prioriteiten van de VS/NAVO oorlogsstokers, die nog steeds dominant zijn in het Westen, zou op de lange termijn niet haalbaar zijn. Dit komt omdat het zou plaatsvinden tegen een achtergrond van toenemende financiële en economische problemen en groeiende sociale en maatschappelijke instabiliteit in de landen van het collectieve Westen en vele jaren zou moeten overbruggen tegen de achtergrond van groeiende ontevredenheid onder de bevolking.
De enige kans die ik zie op succes voor de ‘friend-shoring’-strategie zou de totale afschaffing van democratische overblijfselen in de staten van het collectieve Westen zijn.
Als u de artikelen van Dissident.one waardeert, kunt u HIER een donatie doen om de site in de lucht te houden.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
