De pandemie ging nooit alleen over een virus en een ‘vaccin’. Het was de eerste massale toepassing van synthetische biologie op het menselijk bestaan. Hiermee werd theoretische convergentiewetenschap overgedragen naar toegepaste wetenschap, zij het op wereldschaal. Voor een wereld die grotendeels nog nooit van transhumanisme heeft gehoord, is het lukraak op de transportband van transformatie geplaatst, meldt Technocracy News.
Zoals Spartacus concludeert:
“We hebben een publieke discussie nodig over synthetische biologie en neurotechnologie, en we hebben die nu nodig, en actie om internationale en bindende limieten te stellen aan het gebruik ervan. Anders worden de mensen van de toekomst onvermijdelijk gereduceerd tot kunstmatige producten.”
Dit is geen grap. Het is geen oefening. De mensheid staat op het punt de mensheid te verliezen. Als Klaus Schwab praat over hoe de vierde industriële revolutie JOU zal veranderen, bedoelt hij precies dat: chemisch, biologisch, fysiek. Maar hij wijst alleen op de gekke wetenschappers die in relatieve anonimiteit synthetische biologie pushen. Lees dit artikel. Bestudeer hem. Luister naar de video’s. Loop niet weg voordat je begrijpt wat hij zegt. ⁃ TN-editor
Klaus Schwab zei onlangs iets waardoor mensen rechtop gingen zitten en het opmerkten.
“Kunstmatige intelligentie, maar niet alleen kunstmatige intelligentie, maar ook de metaverse, near-space-technologieën, en ik zou nog veel verder kunnen gaan: synthetische biologie. Ons leven over tien jaar zal er totaal anders uitzien, het zal heel veel veranderen, en wie deze technologieën beheerst, zal in zekere zin de meester van de wereld zijn.”
Dit is het probleem: hij heeft geen ongelijk. Mensen worden boos als ze uitspraken als ‘heer van de wereld’ horen, omdat ze denken dat het een loze dreiging is, weinig meer dan het lege geraas van een megalomaan. Dat is het zeker niet. De reden dat mensen niet zien waartoe deze technologie in staat is, is deels omdat ze geen overactieve verbeeldingskracht hebben, deels omdat ze niet gewend zijn aan holistisch systeemdenken, en ten slotte omdat het zo goed is als geen mainstream media-aandacht voor synthetische biologie, want als die er was, zouden mensen terecht driftbuien krijgen.
Nu ga ik je iets vragen dat je misschien een beetje vreemd lijkt. Wat is een inwendig orgaan? Het antwoord uit het handboek is dat het een gespecialiseerd weefsel in het lichaam is dat een specifieke functie vervult. Maar wat als ik je vertel dat een inwendig orgaan alles kan zijn wat we maar willen?
RSC – Een morph-ruimte voor synthetische organen en organoïden: het mogelijke en het actuele
Pogingen op het gebied van evolutionaire ontwikkelingsbiologie hebben licht geworpen op hoe organen evolueren en waarom evolutie bepaalde structuren heeft bevoordeeld boven andere. Deze vooruitgang in het begrip van organogenese, samen met de nieuwste technieken van organotypische culturen, weefselbioprinting en synthetische biologie, bieden de mogelijkheid om de fysieke en genetische beperkingen in orgaanontwikkeling te doorbreken, waardoor nieuwe wegen worden geopend voor onderzoek in de vorm van volledig ontworpen of alleen gewijzigde instellingen. . Hier stellen we een verenigend raamwerk voor dat het concept van morfospace (d.w.z. de ruimte van mogelijke structuren) verbindt met synthetische biologie en weefselmanipulatie. We streven naar een synthese waarin ons begrip van zowel evolutionaire als architectonische beperkingen is verwerkt en dat kan dienen als leidraad voor het verkennen van alternatieve ontwerpprincipes voor het bouwen van kunstmatige organen en organoïden. We presenteren een driedimensionale morph-ruimte met drie hoofdkenmerken voor de complexiteit van organen en organoïden. De assen van deze ruimte omvatten het niveau van complexiteit dat wordt geïntroduceerd door de ontwikkelingsmechanismen die nodig zijn om de structuur te bouwen, het potentieel om informatie op te slaan en erop te reageren, en de onderliggende fysieke toestand. We vermoeden dat een groot deel van deze ruimte leeg is, en dat deze leegte aanwijzingen kan bieden voor alternatieve manieren om organen te ontwerpen en zelfs uit te vinden.
Wat als de organen van mensen en dieren – nieren, milt, lever, hart, hersenen, enz. – niet alle mogelijke configuraties van cellen vertegenwoordigen, maar alleen de eng gedefinieerde configuraties die door de evolutie zijn gekozen? Wat als er een gigantische, nog niet bestudeerde plek was waar je dingen zou kunnen hebben als denkend spierweefsel boordevol neuronen, of een gecombineerde lever en nier (Lidney?) Direct onder je huid die gefilterde gifstoffen uitzweet? Wat als we geheel nieuwe organen zouden kunnen creëren die nog nooit in de natuur hebben bestaan en geheel nieuwe functies hebben? Wat als je kleine hersenen in elk gewricht van je lichaam zou kunnen implanteren en je armen en benen een eigen wil zou kunnen geven, zoals een octopus?
Dit is een thema dat in het verleden in sciencefiction opnieuw is bekeken. In Warhammer 40.000 worden de sterk verbeterde en bovenmenselijke Space Marines geïmplanteerd met tal van zelfgemaakte organen, en iedereen die ooit Bacigalupi’s The Windup Girl of de Blood Music van wijlen Greg Bear heeft gelezen, weet hoe bizar dingen kunnen worden. Er is slechts één probleem, en dat is dat deze dingen bijna geen sciencefiction meer zijn, en dat er eigenlijk geen ethisch kader is om ervoor te zorgen dat ze niet op vreselijke manieren worden misbruikt.
Dit is slechts één voorbeeld van wat je kunt doen met synthetische biologie. Je kunt ook helemaal nieuwe enzymen ontwerpen, de genen ervoor in bacteriën inbrengen en ze gebruiken als reagentia om geheel nieuwe verbindingen te maken.
Nog steeds niet overtuigd? Als u de website van de Canadese overheid bezoekt, vindt u dit artikel daar. Ik raad aan om het te archiveren.
Beleidshorizon Canada – Onderzoek naar biodigitale convergentie
Ik word wakker met het zonlicht en de zilte Adriatische kustlucht. Hoewel ik niet in de buurt van de Middellandse Zee woon, heeft mijn kunstmatige intelligentie, die ook mijn gezondheidsadviseur is, mij een specifieke luchtkwaliteit, geur en zonintensiteit voorgeschreven om mijn energieniveau in de ochtend onder controle te houden en het heeft mijn slaapkamer zo geprogrammeerd om dat klimaat na te bootsen.
Het frisse linnengoed dat in mijn gebouw groeit van regenererende paddenstoelen is beter dan ik me had voorgesteld; Ik voel me uitgerust en klaar voor de dag. Voordat ik opsta, zijn er een paar dingen die ik moet controleren. Ik stuur een bericht naar mijn hersenen om de app te openen die mijn insulineniveaus controleert en ervoor zorgt dat mijn alvleesklier de beste ondersteuning krijgt. Ik kan me niet voorstellen mezelf te injecteren met naalden zoals mijn moeder als kind deed. Nu is het een microbiële transplantatie die mijn statistieken automatisch aanpast en rapporteert.
Alles ziet er goed uit, dus ik kijk naar de digitale interface van mijn hersenen om de droomgegevens te lezen die gisteravond in realtime zijn opgenomen en verwerkt. Mijn therapie-app analyseert de emotionele reacties die ik tijdens het slapen heb uitgedrukt. Ze stelt voor dat ik deze week een time-out in de natuur neem om na te denken over mijn terugkerende droom om in de val te zitten en om nuttige onderbewuste neurale activiteit aan te moedigen. Mijn AI beveelt een “Forest Day” aan. Ik denk “oké” en mijn AI en neurale implantaat doen de rest.
Ik heb dit in de laatste Spartacast aangeroerd, maar ik denk niet dat ik het punt echt goed heb begrepen. Biotech en informatietechnologie zijn volledig met elkaar verweven, en dat al tientallen jaren. Herinnert iemand zich Folding@home, waar mensen hun PlayStations gebruikten om processorkracht bij te dragen aan een gedistribueerd supercomputernetwerk?
Dat was in 2007 en de eigenlijke softwareclient zelf bestaat al sinds 2000. Ze doen nu alles op een computer. Het hele idee achter mRNA-vaccins is eigenlijk om vaccins te digitaliseren door ze te reduceren tot synthetische gensequenties en menselijke cellen te gebruiken als bioreactoren om het eigenlijke eiwit te maken, waarbij een aantal productiestappen worden overgeslagen.
Oké, dus je hebt CRISPR. Je hebt DREADD’s. Je hebt nanotransducers. Je hebt de mogelijkheid om gemanipuleerde amyloïden te maken, zoals de amyloïde halfgeleiders van Ehud Gazit . Je hebt zelfs meer dan dat. Een vriend van mij op Twitter, CM (die momenteel @CRISPR_Cas69 heet ), waarschuwde me voor een paper over het implementeren van een volledige von Neumann-architectuur in niets anders dan lipide nanodeeltjes:
Het ontbreken van een schaalbare op nanodeeltjes gebaseerde computerarchitectuur beperkt het potentieel en het gebruik van nanodeeltjes voor het manipuleren en verwerken van informatie met moleculaire computerschema’s ernstig. Geïnspireerd door de von Neumann-architectuur (VNA), waarin meerdere programma’s kunnen worden uitgevoerd zonder de computer te herstructureren, realiseerden we de op nanodeeltjes gebaseerde VNA (NVNA) op een lipide-chip voor meerdere uitvoeringen van willekeurige moleculaire logische bewerkingen in de enkele chip zonder herfabricage. . In dit systeem functioneren nanodeeltjes op een lipide-chip als de hardware met geheugen, processors en uitvoereenheden, en DNA-strengen worden gebruikt als software om moleculaire instructies te geven voor het gemakkelijk programmeren van logische circuits. NVNA stelt een groep nanodeeltjes in staat om een feed-forward neuraal netwerk te vormen, een perceptron,
Wat gebeurt er als we al deze ongelijksoortige ideeën samen integreren in één platform? Wat zouden we kunnen creëren? Kunnen we iemand injecteren met een stof die draadloos gemanipuleerde slimme weefsels genereert?in iemands lichaam? Denk er over na. Laten we zeggen dat we mRNA gebruiken om Yamanaka-factoren in iemands cellen te produceren om ze in vivo in stamcellen te veranderen, en dan, laten we zeggen dat we nieuwe genen in die cellen hebben gesplitst om een geheel nieuwe, synthetische cellijn met geheel nieuwe functionaliteit te genereren. Laten we dan zeggen dat deze verzamelingen cellen werden overgehaald om specifieke taken uit te voeren door hun membraanpotentieel te manipuleren met nanotransducers of door chemogenetica te gebruiken. Wat als deze cellen door het hele lichaam migreerden, verdeelden en kolonies vormden, zoals een symbiotisch organisme, terwijl het immuunsysteem wordt omzeild door signalen af te geven die identiek zijn aan die van menselijke cellen? Wat als deze cellen gemaakt zouden kunnen worden om neurotransmitters of hormonen uit te scheiden in de extracellulaire ruimte om de functies van de normale cellen van het subject te manipuleren? Wat als ze zouden kunnen worden gebruikt om weefselsteigers rond de bestaande organen van de proefpersoon te bouwen en hun functie te manipuleren of te controleren, door middel van extracellulaire matrixremodellering?
Dit zijn slechts een paar hypothetische voorbeelden. Er zijn hier veel meer mogelijke implementaties, waaronder het gebruik van tissue engineering om geheel nieuwe, 3D-geprinte “cybernetische” organen te maken. Soldaten dragen in de toekomst misschien helemaal geen gasmaskers. Waarom zou je je druk maken als ze allemaal een orgaan hebben geïmplanteerd dat onmiddellijk atropine afscheidt op het moment dat ze een vleugje VX krijgen, of als hun acetylcholinereceptoren volledig zijn veranderd om binding door organofosfaten te weerstaan? Wat als inlichtingenofficieren allemaal 200 IQ hadden en zich perfect konden herinneren omdat hun neurale kant hun hersenen met elkaar verbindt tot een bijenkorf met een stel bedrukte hersenen in vaten?
Dit soort vragen, en nog veel meer, worden gesteld in militaire topdenktanks in de VS, Rusland en China. Niemand wil de strategische verrassing verliezen door het enige land te zijn dat niet op tijd supermensen heeft gemaakt voor de Derde Wereldoorlog. DARPA weet dat China’s staat van dienst op het gebied van ethiek buitengewoon slecht is en dat het waarschijnlijk is dat ze zich achter de schermen bezighouden met menselijke experimenten. Dat verleidt onze eigen leiders om hetzelfde te doen (en dat doen ze ook).
Dat is niet alles wat je kunt doen met synthetische biologie. Moordaanslagen zonder de mogelijkheid van attributie, specifieke mensen verzwakken door chronische gezondheidsproblemen te veroorzaken, vijandelijke landbouw vernietigen met nieuwe plantenpathogenen, virussen en bacteriën op basis van nieuwe technieken maken om hyperdodelijke biowapens te produceren, mensen gehoorzaam en volgzaam maken door de balans van androgenen en neurotransmitters in hun lichaam te wijzigen om agressie en drang naar beloning af te remmen, de lijst gaat maar door.
Wanneer Klaus Schwab zegt dat degenen die deze technologieën beheersen, de wereld zullen beheersen, onderstreept hij het in ieder geval. Met deze technologieën zou je een hele soort – inclusief de mens – kunnen omvormen tot iets heel anders.
Ik kan dit niet genoeg benadrukken. Er moet nu een openbaar gesprek zijn over synthetische biologie en neurotechnologie, en er moet beleid komen dat strikte internationale en bindende limieten definieert voor het gebruik ervan. Zo niet, dan zullen de mensen van de toekomst onvermijdelijk gereduceerd worden tot technische producten.
De mensen achter dit alles zijn anti-personalisten. Ze zien geen waarde in de persoon op zich, de persoon zelf. Alleen het collectieve belang telt voor hen.
Stanford Encyclopedia of Philosophy – Personalisme
Personalisten beschouwen persoonlijkheid (of ‘persoonlijkheid’) als het fundamentele begrip, als datgene dat betekenis geeft aan de hele werkelijkheid en de hoogste waarde ervan vormt. Persoonlijkheid draagt een onschendbare waardigheid met zich mee die onvoorwaardelijk respect verdient. Personalisme is voor het grootste deel niet in de eerste plaats een theoretische filosofie van de persoon geweest. Hoewel het een uniek theoretisch begrip van de persoon verdedigt, is dit begrip op zichzelf zodanig dat het de prioriteitstelling van praktische of morele filosofie ondersteunt, terwijl tegelijkertijd de morele ervaring van de persoon zodanig is dat het theoretisch begrip beslissend wordt bepaald. Voor personalisten combineert een persoon subjectiviteit en objectiviteit, causale activiteit en ontvankelijkheid, uniciteit en relatie, identiteit en creativiteit. Benadrukken van de morele aard van de persoon,
Mensen worden door de agenten van de NWO beschouwd als hongerig naar hulpbronnen, tribalistisch en agressief. Kortom, een invasieve hinderlijke soort. Het enige dat nodig is, is dat een panel van bio-ethici besluit: “Goh, de beschaving zou zeker beter zijn als we het vermogen tot misdaad, agressief gedrag, onverdraagzaamheid en fanatisme uit mensen zouden halen.”
Dan, voordat je het weet, staan mensen op een dag in de rij voor hun “vaccins”, en jaren later beginnen ze kinderen te krijgen die meer timmerman dan mens zijn, totaal niet in staat tot persoonlijkheid, tot de intrinsiek waardevolle ervaring van het worden van een man of vrouw.
Mensen denken nog steeds dat het hier alleen om een virus of een vaccin gaat. Het is niet. Er staat hier veel, veel meer op het spel. Meer dan de meesten zelfs maar kunnen doorgronden.
Lees hier het volledige verhaal…
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2022/11/13/dodelijke-agenda-auf1-onthult-duivels-globalistisch-plan/
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
