Reacties op volksgezondheid zijn het meest effectief als ze gegrond zijn in de realiteit. Dit is met name belangrijk als de reactie bedoeld is om een ’noodsituatie’ aan te pakken en de overdracht van grote hoeveelheden overheidsgeld inhoudt. Wanneer we middelen herverdelen, zijn er kosten aan verbonden, omdat de fondsen uit een ander programma worden gehaald. Als de reactie het kopen van veel producten van een fabrikant inhoudt, is er ook winst voor het bedrijf en zijn investeerders, schrijft Dr. David Bell.
Er zijn hier dus duidelijk drie vereisten om een goede praktijk te garanderen:
- Er is nauwkeurige informatie nodig, in de context.
- Degenen die er financieel beter van worden, mogen helemaal geen rol spelen in de besluitvorming.
- De organisatie die belast is met de coördinatie van de respons, moet transparant te werk gaan en de kosten en baten openbaar afwegen.
De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), die door landen is belast met het coördineren van de internationale volksgezondheid, heeft zojuist Mpox (monkeypox) uitgeroepen tot een internationale noodsituatie. Ze beschouwde een nieuwe uitbraak in de Democratische Republiek Congo (DRC) en nabijgelegen Centraal-Afrikaanse landen als een wereldwijde bedreiging, die een dringende wereldwijde reactie vereist. Bij het uitroepen van de noodsituatie verklaarde de WHO dat er dit jaar 537 doden waren onder de 15.600 vermoedelijke gevallen. In haar spoedvergadering over Mpox op 19 augustus verduidelijkte de WHO haar cijfers:
In de eerste zes maanden van 2024 vertegenwoordigen de 1.854 bevestigde gevallen van Mpox die door de lidstaten in de Afrikaanse regio van de WHO zijn gemeld, 36% (1.854 van de 5.199) van de wereldwijd waargenomen gevallen.
De WHO herhaalde dat er 15.000 “klinisch compatibele” gevallen waren geweest, en ongeveer 500 vermoedelijke sterfgevallen. De implicaties van deze 500 onbevestigde sterfgevallen, die gelijk staan aan slechts 1,5% van de malariadoden in DRC in dezelfde periode, worden besproken in een eerder artikel.
Tijdschriften zoals de Lancet hebben plichtsgetrouw de ‘nood’-lijn van de WHO gevolgd, hoewel ze op intrigerende wijze opmerkten dat de sterfte veel lager had kunnen zijn als er ‘adequate zorg‘ was verleend. Africa CDC is het daarmee eens, met meer dan 17.000 gevallen (2.863 bevestigd) en 517 (vermoedelijk vermoedelijke) sterfgevallen van Mpox die op het hele continent zijn gemeld.
Mpox is endemisch in Centraal- en West-Afrika en komt voor bij soorten eekhoorns, ratten en andere knaagdieren. Hoewel het in 1958 in een Deens laboratorium bij apen werd geïdentificeerd (vandaar de verkeerde benaming ‘monkeypox’), bestaat het waarschijnlijk al duizenden jaren en veroorzaakt het intermitterende infecties bij mensen, tussen wie het zich verspreidt door nauw fysiek contact.
Kleine uitbraken in Afrika bleven grotendeels onopgemerkt door de rest van de wereld, voornamelijk omdat ze (zoals nu) klein en beperkt waren. Massale vaccinatie tegen pokken heeft de aantallen mogelijk nog verder onderdrukt een paar decennia geleden, aangezien pokken tot hetzelfde geslacht van Orthopoxvirus behoren. Dus we kunnen een opwaartse trend zien van deze over het algemeen mildere ziekte (koorts, koude rillingen en een blaasjesuitslag) in de afgelopen decennia sinds de vaccinatie tegen pokken werd stopgezet. Het Smithsonian Magazine heeft in 2022 een informatief overzicht samengesteld, na de eerste uitbraak buiten Afrika die werd verspreid door seksuele contacten binnen een beperkte demografische groep. (homo’s)
Dus hier zijn we in 2024, aan de staart van een massaal door winst gedreven (en verarmende) uitbraak genaamd COVID-19 die de grootste overdracht van rijkdom van de velen naar de weinigen in de menselijke geschiedenis mogelijk maakte. De aankondiging van de WHO dat 5.000 (of minder) vermoedelijke gevallen van Mpox een Public Health Emergency of International Concern (PHEIC) zijn, stelt de WHO in staat om vaccins versneld toe te laten tot haar Emergency Use Listing (EUL) programma, waarbij de normale zorgvuldigheid die nodig is om dergelijke farmaceutische producten goed te keuren wordt omzeild, en suggereert dat farmaceutische bedrijven in de rij gaan staan.
Ten minste één medicijnfabrikant bespreekt al de levering van 10 miljoen doses voor het einde van het jaar. De businesscase voor deze aanpak, vanuit het oogpunt van het bedrijf, is goed bewezen. Dat geldt ook voor de schade in landen als DRC, aangezien een massaal vaccinatieprogramma van deze aard omleiding van miljoenen dollars en duizenden gezondheidswerkers vereist die anders ziekten met een veel grotere last zouden aanpakken.
De WHO is een grote organisatie en terwijl sommigen bij de WHO op de bres zijn gesprongen om geld te vragen, hebben anderen hard gewerkt om het publiek nauwkeurig te informeren (een kernverantwoordelijkheid van de WHO, die een aantal toegewijde mensen behoudt). Zoals veel van het werk van de WHO in het verleden is dit grondig en prijzenswaardig. Een deel van deze informatie is samengevat in de volgende grafieken
Deze grafieken geven gegevens over bevestigde gevallen, waarbij iemand met enigszins niet-specifieke symptomen is getest en bewijs heeft van het Mpox-virus in bloed of afscheidingen. Het is duidelijk dat niet iedereen die verdacht wordt kan worden getest, aangezien Mpox een heel klein probleem is voor mensen die te maken hebben met burgeroorlogen, massale armoede en veel gevaarlijkere ziekten. De WHO heeft echter veel geld geabsorbeerd voor onderzoek naar uitbraken, en dat geldt ook voor partnerorganisaties, dus we kunnen aannemen dat er een behoorlijke inspanning wordt geleverd om aantallen te detecteren en te bevestigen (of waar is dit geld gebleven?)
In de afgelopen tweeënhalf jaar heeft de WHO 223 sterfgevallen in de hele wereld bevestigd, waarvan er slechts zes in juli 2024 waren (de tijd dat de directeur-generaal van de WHO de wereld waarschuwde voor een snel toenemende dreiging). Merk hierbij op dat 223 sterfgevallen slechts 0,2% is van de 102.997 bevestigde gevallen. In Afrika zijn er in 2024 slechts 26 sterfgevallen bevestigd onder 3.562 gevallen (0,7%), verspreid over vijf landen (en 12 landen met gevallen). Dit zijn griepachtige sterftecijfers, niet ebola-achtige. Omdat ernstige gevallen vaker worden getest dan milde gevallen, kan het sterftecijfer door infectie veel lager zijn. We weten ook niet (hoewel iemand dat wel weet en ons dat zou moeten vertellen) wat de kenmerken zijn van degenen die sterven. De meesten in Afrika zijn naar verluidt kinderen, dus het is waarschijnlijk dat ze ondervoed zijn, anderszins immuungecompromitteerd (bijv. HIV) en vatbaarheden hebben die kunnen worden aangepakt.
Zoals blijkt uit de derde grafiek hieronder, zijn bijna alle hierboven genoemde wereldwijde sterfgevallen het gevolg van de vorige uitbraak in 2022. Dit was een andere clade (variant) en vond voornamelijk buiten Afrika plaats.
Het is belangrijk om hier een paar dingen op te merken. Het is moeilijk om alle gevallen te bevestigen in gebieden met slechte infrastructuur en veiligheid. Mpox-symptomen en -tekenen zijn ook vaak mild en overlappen andere ziekten (bijv. waterpokken of zelfs griep), dus veel gevallen kunnen onopgemerkt blijven. De bekendmaking van resultaten kan ook achterlopen, dus sommige recente resultaten verschijnen mogelijk nog niet. De 19 bevestigde DRC Mpox-doden tegenover ongeveer 40.000 DRC-malariadoden tot nu toe dit jaar is echter ongeveer één versus 2.000. Hoe je het ook telt, het zal niet veel significanter worden. Dat is hoe de nieuwe internationale noodsituatie eruitziet in werkelijke gegevens. Zelfs als je tot de bevolking van DRC op Mpox ground zero behoort, is het waarschijnlijk dat je helemaal niets zou merken.
Waarom heeft de WHO een internationale noodsituatie uitgeroepen? Sommigen beweren dat het helpt om middelen te mobiliseren, wat een beetje zielig is. Ten eerste zouden volwassenen op een rationele manier een situatie moeten kunnen bespreken die al twee jaar duurt en moeten kunnen beslissen wat er nodig is, zonder op de trom te slaan. Ten tweede is een uitbraak die een klein deel van de malaria- (of tuberculose- of hiv-)doden doodt, en veel minder dan degenen die momenteel in oorlogen sterven, een dubieuze ‘internationale noodsituatie’.
***
De eerbiedwaardige Dr. gaat verder met hoe we Afrika beter zouden kunnen helpen, maar daar zijn we hier bij Dissident niet in geïnteresseerd. We hebben dat continent al genoeg geholpen. Alle infrastructuur die we er ooit aangelegd hebben, is gesloopt. En omdat we een oneindige hoeveelheid voedsel en medische hulp naar Afrika gestuurd hebben vindt er daar nu een bevolkingsexplosie plaats en komen de Afrikanen hier naartoe om net als daar hier ook alles te vernietigen wat wij opgebouwd hebben.
De enige manier om met Afrika om te gaan is door iedereen die er vandaan komt er naar terug te sturen en er een hek omheen te zetten.
Als u de artikelen van Dissident.one waardeert, kunt u HIER een donatie doen om de site in de lucht te houden.
FDA geeft toe dat er ‘geen enkel wetenschappelijk bewijs’ is dat het ‘apenpokkenvirus’ bestaat
Meld je aan om onze gratis dagelijkse nieuwsbrief met het belangrijkste nieuws direct in je mailbox te ontvangen:
Vergeet niet de bevestigingsmail te openen om de nieuwsbrief te activeren (check je spambox als je hem niet ziet)
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
