Amerika’s echte buitenlands beleid

Opmerking: Naar mijn mening zijn noch Poetin noch Trump betrokken bij “vredesonderhandelingen” om het militaire conflict in Oekraïne te beëindigen, schrijft Paul Craig Roberts.

Poetins doel is om de onderhandelingen te gebruiken om een ​​grootmachtenakkoord, een nieuw Jalta, te bereiken. Poetin zegt dat het doel van de onderhandelingen is om de “grondoorzaak van het conflict” aan te pakken, namelijk het ontbreken van een grootmachtenakkoord. Voor Trump is het doel om de aandacht, het geld en de wapens van de VS terug te trekken en deze te concentreren op China, dat wordt beschouwd als de gevaarlijkste en machtigste vijand van Washington.

Het is verbazingwekkend hoe moeilijk het voor de westerse buitenlandpolitieke gemeenschap en media is om feiten te herkennen en te erkennen.   Analisten die je het verschil vertellen tussen de waarheid en het verhaal worden over het algemeen terzijde geschoven. Allerlei afwijzende namen worden op ons geplakt, en valse verhalen die hun agenda dienen, overheersen. Beleidsmakers geloven uiteindelijk zelf in die valse verhalen, en dit verhoogt het risico op gevaarlijke misrekeningen.

Een van de gevaarlijkste valse verhalen is bijvoorbeeld dat de trage militaire opmars van Rusland tegen Oekraïne het gevolg is van de militaire zwakte van Rusland, het hoge aantal Russische slachtoffers op het slagveld, de kwetsbaarheid van de Russische economie voor Amerikaanse sancties en Poetins onrealistische verwachting dat hij door de Oekraïners als bevrijder wordt gezien.  

De waarheid is heel anders.   Telkens wanneer Poetin onderhandelingen steunt, benadrukt hij dat ze de “grondoorzaak” van het conflict moeten aanpakken. Die grondoorzaak is het ontbreken van een Grootmachtenakkoord. Poetin gebruikt een langdurige oorlog waar het Westen genoeg van heeft om “vredesonderhandelingen” te starten die Poetin hoopt om te zetten in een Grootmachtenakkoord, zoals het akkoord dat hij en zijn minister van Buitenlandse Zaken in de winter van 2021-2022 niet tot stand hebben gebracht.    

Beleidsmakers in Washington zijn tot de conclusie gekomen dat Ruslands zwakte de VS in staat stelt zich terug te trekken uit Oekraïne en de oorlog over te dragen aan de Europeanen, terwijl Washington zich voorbereidt op de aanpak van de gevaarlijkste vijand: China.   Mislukte vredesonderhandelingen met Oekraïne zijn het beoogde excuus voor Trump om zijn handen te wassen en weg te lopen. Wat het betekent, is dat Washington zich weer richt op China als de gevaarlijkste tegenstander. 

Ik ben van mening dat China net zo min een tegenstander is als Rusland en Iran, maar het verhaal vereist dat ze tegenstanders zijn. Het Amerikaanse militair-veiligheidscomplex kan niet bestaan ​​zonder tegenstanders.   Daarom heeft Amerika tegenstanders. Wat zouden de CIA, de NSA, de Defense Intelligence Agency, denktanks zoals het Center for Strategic and International Studies, organisaties zoals de Council on Foreign Relations, universitaire afdelingen internationale studies en publicaties zoals Foreign Affairs doen zonder tegenstanders?   De Verenigde Staten hebben er enorme belangen bij om tegenstanders te hebben, hoe gevaarlijker hoe beter.  

De vraag is gerezen:   hoe gaan de VS om met zoveel tegenstanders? Vroeger werd ons verzekerd dat we alle tegenstanders tegelijk konden verslaan. Nu wordt erkend dat we dat niet kunnen. Wess Mitchell stelt in een recent artikel in Foreign Affairs dat het beleid van de Trump-regering is om  conflicten te sequentiëren. Omdat Washington Rusland als de zwakkere van zijn twee belangrijkste “tegenstanders” beschouwt, draagt ​​Washington het Oekraïneconflict over aan zijn Europese marionetten, terwijl Washington het opneemt tegen China.

Wess Mitchell, een voormalig hoge functionaris van Trumps ministerie van Defensie, ontkracht de verhalen en legt ons het beleid uit. En niemand anders dan John Helmer en ikzelf hebben er commentaar op gegeven.  

Minister van Buitenlandse Zaken Marco Rubio vertelde gisteren aan de Amerikaanse Senaat wat ik u heb verteld, wat John Helmer u heeft verteld en wat Wess Mitchell u heeft verteld:   Het doel van de Oekraïense “vredesonderhandelingen” is dat de VS zich uit het conflict terugtrekken en zich op China richten. Hier zijn Rubio’s woorden:

De oorlog tegen China, zo vertelde minister van Buitenlandse Zaken Marco Rubio dinsdag (20 mei) tijdens een hoorzitting van de Senaatscommissie, is nu de strategische prioriteit voor de VS. De uitvoering ervan vereist een goede volgorde van de oorlogen in Washington. “Elke minuut die we besteden, elke dollar die we uitgeven aan dit conflict in Europa [Oekraïne], leidt zowel onze focus als onze middelen af ​​van de mogelijkheid van een veel ernstiger en veel catastrofaler confrontatie in de Indo-Pacific… ze hangen samen, maar ze hangen aan beide kanten samen – enerzijds door het precedent dat het zou kunnen scheppen, maar ook door het feit dat elke minuut die we besteden aan dit [Oekraïne] conflict, dat niet met militaire middelen gewonnen kan worden, elke hulpbron die eraan [Oekraïne] wordt besteed, geld en tijd is die niet wordt besteed aan het voorkomen van een veel ernstiger confrontatie vanuit een mondiaal perspectief in de Indo-Pacific.” Rubio stelt duidelijk dat China het hoofddoel is.

Hier kunt u Rubio horen spreken, op 53 minuten en 51 seconden.

Naar mijn oordeel, gebaseerd op de kennis die ik momenteel heb, begrijpen Poetin en de Russische buitenlandcommentatoren niet wat er gaande is.   Poetin koestert de hoop dat vredesonderhandelingen kunnen uitmonden in een grootmachtenovereenkomst, een nieuw Jalta. Dat zou een grotere prestatie zijn dan het louter winnen van een militair conflict met Oekraïne en is daarom de offers van Russische troepen waard in een conflict waarin Poetin een overwinning verhindert, net zoals een overwinning de onderhandelingen zou verhinderen die Poetin zich voorstelt als een grootmachtenovereenkomst. 

Als Poetin Oekraïne onmiddellijk had vernietigd, zou Rusland als een grootmacht worden beschouwd en een grootmachtsakkoord hebben gesloten. In plaats daarvan creëerde Poetin het beeld van een zwak Rusland dat naar Europa kan worden overgeheveld terwijl Washington China aanpakt.

Kijk dit, dit, dit en dit.

In tegenstelling tot propagandastructuren die door de Euro-Atlantische instelling worden gefinancierd, werkt Dissident dankzij de donaties van het publiek. Zonder uw hulp kunnen we niet overleven.

STEUN ONS WERK HIER.

Geef censuurkoning Elon Musk een dikke vinger en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over