Sommige van de meest verbazingwekkend gekleurde reptielen en slangen hebben de meest intrigerende vormen en complexe patronen op hun huid die hen echt onderscheiden van andere reptielen. Maar zulke opvallende kleuren en felle patronen dienen een doel, namelijk om roofdieren bij hen weg te houden. Het zijn waarschuwingen om ze niet aan te vallen of op te eten. Als u dat niet doet, zal dat resulteren in een snelle en pijnlijke dood, en veel dieren weten dit instinctief en vermijden ze daarom, schrijft Ambrose Kane.
Er is een parallel hiermee in het menselijk-sociale domein. Het is te zien bij de moderne westerse vrouw, voornamelijk onder jonge en middelbare Amerikaanse vrouwen. Dit is het soort vrouw (waarvan er genoeg zijn!) die overmatig getatoeëerd en gepiercet is, die haar armen, schouders, borstgebied, nek en handen bedekt met een schijnbaar eindeloos aantal tatoeages. Velen van hen tatoeëren zelfs hun gezicht en voorhoofd. Weinigen van hen schamen zich ervoor.
Maar dat is nog maar het begin van hun zelfverminking. Ze kleuren hun haar in de felste en meest verschrikkelijke neonkleuren. Piercings door de neus, lippen en uit bijna elke opening worden tentoongesteld, zodat iedereen ze kan bewonderen of waar ze een afkeer van kunnen krijgen.
Dit soort vrouwen zijn niet alleen spreekwoordelijke “aandachtshoeren”, maar er is ook iets diep obsceens en verontrustends aan hen. Of het nu voortkomt uit zelfhaat of ‘papa-problemen’ zoals sommigen beweren, het is een duidelijk teken dat er psychologisch iets mis is en problematisch aan hen. Net als felgekleurde giftige reptielen klopt er iets niet aan deze vrouwen en de visuele puinhoop die ze laten zien, zou ook een waarschuwing voor ons moeten zijn – vooral voor jonge mannen die romantisch of seksueel tot hen aangetrokken zouden kunnen zijn.
Ik betwijfel of een van deze vrouwen ook maar een greintje zelfbewustzijn bezit. Toegegeven, ze begrijpen misschien de fysieke overgang die plaatsvond van een normaal uiterlijk naar een complete visuele freakshow. Maar ik betwijfel of ze de langetermijneffecten van dit alles begrijpen, inclusief de verontrustende realiteit van wat het over hen zegt. Niets hiervan is het kenmerk van gezonde en rationele mensen.
Als een vrouw zich op deze manier in het openbaar presenteert, toont dat niet alleen een gekwelde ziel, maar ook iemand die diepgaand is beïnvloed door de hedendaagse cultus van het lelijke, die de gebruikelijke schoonheidsnormen die de meeste mensen accepteren, bespot en afbreekt. De meeste heteroseksuele mannen willen dat vrouwen er zacht, mooi en vrouwelijk uitzien. Ze willen dat ze het tegenovergestelde zijn van wat ze zelf zijn. Ze willen normaal gesproken niet dat hun vrouwen er ‘hard’ uitzien of lijken op iets dat rechtstreeks uit een gevangenisbendefilm komt.
Hoewel de aanwezigheid van tatoeages, zelfs in overmatige aantallen, misschien geen doorslaggevend bewijs is dat iemand aan een psychische aandoening lijdt, dienen ze wel als potentiële markers van slechte gezondheid, risicovol gedrag, bijziendheid en impulsiviteit. In 2019 publiceerde PsycheCentral kort de samenvattende bevindingen van het International Journal of Dermatology, waarin werd geconcludeerd dat “mensen met tatoeages meer kans hebben om ook psychische problemen te hebben” (27-01-2019). Ik denk dat we veilig kunnen stellen dat hoe meer tatoeages iemand heeft, hoe meer gestoord en aandachtzoekend ze waarschijnlijk zijn.
De cultus van het lelijke is ook duidelijk zichtbaar in veel van de moderne kunst die we zien, inclusief de sociaal-politieke opvattingen die veel van deze vrouwen hebben, die vaak onsamenhangend en emotioneel gebaseerd zijn. In bijna alle gevallen zijn dit vrouwen die politiek en sociaal liberaal of radicaal links zijn. Het is een weerspiegeling, zo lijkt het mij, van zowel extreem nihilisme als narcisme gecombineerd. Ze vernederen of vervormen hun fysieke verschijning door middel van duistere piercings en betekenisloze tatoeages (nihilisme), terwijl ze zichzelf publiekelijk in de schijnwerpers zetten door de manier waarop ze zich kleden en presenteren aan de wereld. Veel ervan is alleen maar voor de shockwaarde (narcisme).
Toch is het gebruikelijk en natuurlijk voor een vrouw om er op haar best uit te willen zien in het openbaar, of zich op zijn minst te presenteren op een manier die vrouwelijkheid en schoonheid uitstraalt. Dit is hoe alle normale vrouwen door de menselijke geschiedenis heen hebben geloofd en zich hebben gedragen (of in ieder geval hebben geprobeerd) ongeacht in welke periode ze leefden. Daarentegen streven vrouwen die zijn misleid door de hedendaagse cultus van het lelijke ernaar om zichzelf totaal onaantrekkelijk te maken voor mannen, velen van hen scheren het haar van hun hoofd en ontvrouwelijken hun hele uiterlijk.
Een groot aantal van hen heeft een androgyne look aangenomen, vergelijkbaar met het personage “It’s Pat!” in Saturday Night Live. Er vinden niet alleen veranderingen plaats in hun fysieke verschijning en kleding, maar ze worden ook onnatuurlijk mannelijk, luidruchtig en agressief. Denk aan de geradicaliseerde vrouwen in de ‘Me Too’-beweging met hun “pussy hats” die rondparadeerden en schreeuwden over ‘toxische mannelijkheid’ en je zult een idee krijgen van waar ik het over heb.
Helaas vormen blanke vrouwen de meeste van deze types vanwege decennia van liberale sociale conditionering in het Westen. Als iemand die pleit voor het behoud van een sterke blanke raciale identiteit, is dit enorm alarmerend. Ik schrijf het toe aan de brede acceptatie onder blanken van liberale waarden in de afgelopen 100 jaar, beginnend in Europa en verspreid door de meeste westerse landen, ondanks de vele sociale problemen die dergelijke ideeën hebben bewezen te creëren.
Social engineering propagandisten hebben vrouwen hierbij direct op de korrel genomen omdat ze de aard van vrouwen herkennen die geneigd zijn om vanuit het hart te denken in plaats van vanuit het hoofd. Ze realiseerden zich dat veel te veel westerse vrouwen goedgelovig en beïnvloedbaar zijn; dat ze gemakkelijk te manipuleren zijn. Kijk bijvoorbeeld hoe gemakkelijk het in het openbaar is om vrouwen te laten schreeuwen, hun lichaam te laten wiebelen en goedkeurend te laten schreeuwen over de meest onzinnige dingen. Deze vrouwen zijn van nature weldoeners en ‘helpers’, wat op zich niet slecht is, maar het moet wel in toom worden gehouden (en dat is het bijna nooit!).
Elke maatschappij die er dan niet in slaagt haar vrouwen in toom te houden, zal onvermijdelijk dezelfde problemen ervaren als wij momenteel in Amerika ervaren met haar verdeeldheid tussen mannen en vrouwen en haar stridente egalitarisme. Wanneer vrouwen eindeloze podia krijgen om de meest hersenloze onzin te spuien die je je maar kunt voorstellen, inclusief de nooit aflatende ‘bevestigingen’ door de media en intelligentsia van hoe geweldig ze zijn, alleen vanwege hun geslacht, is het slechts een kwestie van tijd voordat het hoogtepunt van domheid wordt bereikt en we er allemaal onder lijden.
Om te laten zien hoe moreel vervreemd de hedendaagse Amerikaanse vrouw is, bedenk dat vrouwelijke kiezers het, ondanks de ernstige problemen waarmee we als natie worden geconfronteerd, als hun hoogste prioriteit zien om hun recht te behouden om ongeboren baby’s te slachten – zelfs tot het punt dat ze gedeeltelijke geboorte en abortussen na de geboorte steunen! De enormiteit van dergelijke misdaden tegen zich ontwikkelende menselijke baby’s in de baarmoeder is onbegrijpelijk – toch verheugt de moderne Amerikaanse vrouw zich dat ze het ‘recht’ heeft om dergelijke wreedheden te begaan.
Hoewel misschien goed bedoeld, zijn vrouwen over het algemeen niet zo kritisch ingesteld als mannen. Natuurlijk zijn er uitzonderingen, maar ik heb het over wat over het algemeen waar is en wat de meesten van ons herkennen in termen van verschillen tussen mannen en vrouwen. Dit is de reden waarom de meeste samenlevingen door de geschiedenis heen voorzichtig zijn geweest met het geven van belangrijke leiderschaps- en gezagsposities aan vrouwen binnen diezelfde samenlevingen, en in veel gevallen het hen helemaal niet geven. Wat men ook van islamitische samenlevingen mag denken, het zijn patriarchale samenlevingen geweest – en daardoor zijn ze niet ten prooi gevallen aan de sociale en politieke waanzin die in zowel Europa als Amerika de boventoon voert.
Vrouwen worden dan ook makkelijke doelwitten voor manipulatie door revolutionaire marxistische groepen, religieuze culten, politieke randgroepen, inclusief bedrijven die zich in hun marketingcampagnes rechtstreeks op vrouwen richten omdat ze de emotionele aard van de meeste vrouwen begrijpen. Ik betwijfel of formeel onderwijs en zelfs academische graden onder de vrouwen van vandaag op grote schaal voorkomen dat ze worden misleid en gemanipuleerd door de waanzin van de hedendaagse sociale engineering-inspanningen. Hoe meer formeel onderwijs ze hebben genoten, lijkt mij, hoe naïever ze ook zijn.
Wat heeft dit fenomeen veroorzaakt? Hoe zijn we hier terechtgekomen? Er is waarschijnlijk geen eenduidig antwoord te geven op deze vragen. De oorsprong ervan is ongetwijfeld het resultaat van historische en sociale factoren die van invloed waren op de omstandigheden waarin we ons nu bevinden. Het decennium van de jaren zestig speelde zeker een belangrijke rol, waarin een overvloed aan radicale marxistische bewegingen op het toneel verscheen. Dit omvatte de burgerrechtenbeweging die een storm van raciale conflicten in het hele land veroorzaakte, evenals de homorechtenbeweging, feminisme, vrije seks, gemakkelijke echtscheiding en andere natievernietigende sociaal-politieke ideologieën die ons sindsdien teisteren. Veel hiervan is het directe resultaat van revolutionaire joden die de Verenigde Staten cultureel probeerden te ondermijnen om hun eigen etnische redenen (zie Kevin MacDonald, The Culture of Critique: An Evolutionary Analysis of Jewish Involvement in Twentieth-Century Intellectual and Political Movements [Praeger, 1998]). Dit alles leidde tot een enorme destabilisatie van het land, met gevolgen voor het huwelijk, de rolverdeling tussen mannen en vrouwen, de kwestie van gender en de gezinsstructuur zelf.
Het materialisme, de zelfingenomenheid en het hedonisme die het Amerikaanse leven domineren, zijn dus het bijproduct van deze destructieve sociale bewegingen. Rijkdom en welvaart hebben een manier om dit met ons te doen, en weinig mensen kunnen ‘in evenwicht’ blijven (hoe dan ook bedacht) als ze een overvloed aan rijkdom bezitten.
Nu ze hun religieuze wortels en traditionele waarden grotendeels hebben verlaten, zijn Amerikanen sindsdien anti-intellectueel geworden, verslaafd aan de laagste vormen van entertainment en gemakkelijk te vermaken. Amerika heeft de kleur van het “getto” aangenomen en haar burgers imiteren vaak de laagste vormen van zwarte cultuur. Ze zijn grof geworden, terwijl ze zich de slimste en meest verfijnde mensen op de planeet wanen. De onbeschaafde en brute ‘lelijke Amerikaan’ die veel Europeanen claimen, kan nauwelijks worden ontkend, vooral als je kijkt naar hoe slordig en zwaarlijvig veel te veel Amerikanen lijken.
Deze kwaliteiten zijn vooral duidelijk zichtbaar bij grote aantallen Amerikaanse vrouwen. Het idee om zacht te praten, beleefd te zijn en zich bescheiden te kleden is lachwekkend geworden voor de moderne militante vrouw van vandaag. De Amerikaanse vrouw van vandaag is inderdaad een gemeen en grofgebekt wezen. Ze lijken meer geïnteresseerd te zijn in het zijn van carrièrevrouwen die de leiding nemen, kinderloos blijven en single zijn. Is het een wonder dat zovelen van hen ongelukkig en gedesillusioneerd zijn? Ze vechten tegen de natuurlijke orde, inclusief hun zeer vrouwelijke aard. Eén voet in de zakenwereld en één voet in het huis is zelden een effectieve strategie gebleken voor vrouwen – en dat blijkt als je kijkt naar hoe ongelukkig en onvoldaan zovelen van hen lijken te zijn in onze maatschappij. Het zal voor velen van ons geen verrassing zijn als in de komende jaren grote aantallen sociaal-liberale ‘opgeleide’ vrouwen zichzelf nog steeds single vinden op hun late 40 en ouder, zonder kinderen en een overvloed aan katten. Ze oogsten wat ze hebben gezaaid.
Het uiterlijk van zoveel Amerikaanse vrouwen is enorm onflatteus. Verbijsterende aantallen Amerikaanse vrouwen zijn enorm zwaarlijvig, weigeren om te remmen hoeveel make-up ze op hun gezicht aanbrengen en dragen de strakste en meest onthullende kleding. Elk idee van ‘less is more’ is hen volledig ontgaan. Als je ervan houdt om naar wiebelende cellulitis te staren, dan hebben ze een visueel smorgasbord wanneer ze in het openbaar verschijnen. Wat een contrast is dit allemaal als je naar foto’s van Amerikaanse vrouwen uit de jaren 60, 70 en 80 kijkt.
Deze vrouwen beelden zich de hele tijd in dat ze godinnen zijn en hebben er geen moeite mee om zichzelf een tien te geven in de categorie uiterlijk. Het ontbreken van zelfbewustzijn onder hen is geen zeldzaamheid. Ze hebben geen besef van de realiteit als het gaat om het meten van hun eigen prestaties, hun eigen vaardigheden of belangrijkheid. Dit komt waarschijnlijk doordat ze jarenlang te horen hebben gekregen hoe geweldig ze zijn, alleen omdat ze vrouw zijn, en hoe ze alles kunnen wat mannen kunnen. De Olympische Spelen van 2024 in Parijs, Frankrijk, waarbij transmannen mochten concurreren met biologisch echte vrouwen, bewezen hoe belachelijk dergelijke ideeën zijn.
Dit alles is, zoals je zou verwachten, niet onopgemerkt gebleven bij de jonge mannen van vandaag. Als gevolg daarvan wenden steeds meer van hen zich tot Aziatische en Russische vrouwen die geen conflict hebben over traditionele rollen tussen mannen en vrouwen, hun eigen vrouwelijkheid, noch hun verlangen om kinderen te krijgen en huisvrouw te zijn.
Hiermee wil ik niet zeggen dat Amerikaanse mannen perfect zijn (verre van dat!), maar alleen dat wanneer de vrouwen van een samenleving zo miserabel achteruitgaan als onze vrouwen, dat een duidelijke aanwijzing is dat we een stervende natie zijn. Als de vrouwen van een samenleving net zo verloederd zijn als de mannen van diezelfde samenleving, dan is er weinig reden om te denken dat er belangrijke veranderingen zullen plaatsvinden om hen terug te brengen op het rechte pad.
Ik zie niets aan de horizon dat daarop wijst.
Als u de artikelen van Dissident.one waardeert, kunt u HIER een donatie doen om de site in de lucht te houden.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over
