De ruggengraat en belangrijkste hulpbron van elk land is de mannelijke heteroseksuele bevolking. Zonder hen is er geen land, geen geboorte die de plaats van de dood kan innemen. Mannen hebben het temperament en de kracht om te vechten en te leiden. Ze beschermen vrouwen en kinderen, eigendommen, grenzen. Ze leiden families, gemeenschappen, bedrijven en overheden. Dat is door de geschiedenis heen altijd hun rol geweest. Dat is altijd hun rol geweest door de geschiedenis heen. Als mannen verzwakt worden, stort de maatschappij in. In Amerika wordt deze onmisbare hulpbron vernietigd.

Het begint met jongens, wat betekent dat ze nooit mannen worden. Ik herinner me dat jongens werden opgeleid voor leiderschap. Ze kregen meer discipline en kregen meer onafhankelijkheid dan meisjes, die werden opgeleid voor opvoeding en moederschap. De rollen van de seksen waren net zo verschillend als de seksen. Er bestond niet zoiets als een meisje dat een jongen wilde zijn of een jongen die een meisje wilde zijn. Transgenderisme is een uitvinding van een zieke en stervende samenleving, schrijft Paul Craig Roberts.

Alles wat te maken heeft met man worden is verboden. Gevechten op het schoolplein, tegenwoordig een excuus om de politie te bellen en kinderen te arresteren, hoorden bij het opgroeien. Sport was de plaats waar je zelfvertrouwen ontwikkelde door te leren een hoge bal te vangen, een grondbal te vangen, een strike te gooien, een honkslag of een homerun te slaan. Jongens werden aangemoedigd. Ze hadden hun eigen ruimte, sandlot teams, Little League, padvinders.  Niets van dit alles betekende dat vrouwen werden uitgesloten van het beroepsleven. Het waren auteurs, geregistreerde verpleegkundigen, accountants, para-legals, leraren, wetenschappers, geleerden.

De vernietiging van het mannelijke begon met het feminisme. De feministen waren de eerste transgender voorstanders. Zij drongen er op aan dat er geen verschil is tussen de rol van mannen en vrouwen. Het was de aandrang van de feministen dat de mannelijke rol beter was dan die van de vrouw en dat vrouwen mannelijke rollen en mannelijke seksuele promiscuïteit overnamen, gecombineerd met hun aanvallen op mannen als vrouwenhaters, die de rol van mannen in de samenleving vernietigde. Opeens was het niet goed voor jongens om hun ruimte te hebben. De padvinders moesten meisjes toelaten. Little league teams moesten meisjes hebben. Denk hier eens over na. Ouders vonden dat ze de meisjesspeelsters moesten steunen. Een meisje dat een hoge bal ving, een grondbal ving of een homerun sloeg, werd uitbundig geprezen. Maar omdat dit dingen zijn die de jongens geacht werden te doen, kregen zij die lof niet, en zo ging het verder. Naarmate de “diversiteit” en het “multiculturalisme” in Amerika toenamen, was het voor meisjes minder veilig om net zo onafhankelijk van huis te zijn als jongens. De gelijkheid waarop feministen aandrongen, betekende dat de onafhankelijkheid van jongens moest worden ingeperkt. Vandaag de dag worden Amerikaanse ouders die hun mannelijke kinderen de zelfstandigheid gunnen die mijn generatie had, gearresteerd voor het in gevaar brengen van kinderen.

Het feministische verlangen om vrouwen in mannen te veranderen, betekende een vermindering van de mannelijke leiderschapsrollen in de samenleving toen vrouwen de politiek betraden en bedrijven onder druk werden gezet om ‘genderevenwicht’ te creëren in uitvoerende functies en in de academische wereld. Net zoals blanken buitenspel worden gezet door de beschuldiging dat ze zwarten tegenhouden, worden mannen buitenspel gezet door de bewering dat ze vrouwen tegenhouden. 

Jaren geleden stelde Christina Hoff Sommers de vernietiging van de mannelijke rol in gezin en maatschappij aan de orde. Maar van haar waarschuwing kwam niets terecht. Er werd geen lering uit getrokken. Vandaag de dag worden gedragsproblemen van jongens, afnemende schoolprestaties, depressies en zelfmoorden als gevolg van het verlies van hun rol ten onrechte verklaard doordat meisjes een betere zelfbeheersing hebben, doordat jongens zich langzamer ontwikkelen, en toegeschreven aan vermeende hormonale en neurologische oorzaken. Niemand merkt op dat deze vermeende oorzaken nieuw zijn, evenals de omstandigheden. Noch oorzaak noch omstandigheden waren aanwezig toen jongens een leidende rol hadden.

De feiten zijn klip en klaar. Normale jonge blanke heteroseksuele mannen groeien op in een niet op verdiensten gebaseerde maatschappij. Ze zijn getuige van voorkeuren voor vrouwen, voor zwarten, voor seksuele perverselingen. Wat levert het de normale blanke mannen op? De diefstal van hun leiderschapsrol en de schuld voor het tegenhouden van anderen.

Onlangs hoorde ik mannen van de voorbijgaande generatie de vrouwen van hun tijd vergelijken met die van vandaag. De overname door jonge vrouwen van de G-string van de stripper als strandkleding, het vrouwelijk gebruik van vierletterwoorden, enzovoort. Ze waren het er allemaal over eens dat de emotionele steun van een vrouw aan een man tot het verleden behoort. Ze vroegen zich af wat dit betekent voor de huwelijken van de jongere generaties. Echtscheiding, die vroeger een mislukking betekende, heeft nu geen negatieve connotatie meer. Worden huwelijken vrijblijvend? Is het huwelijk een tijdelijk seksueel en economisch contract geworden dat nietig wordt zodra er een beter contract is gevonden?

In mijn tijd mochten jongens geen meisjes pesten. Tegenwoordig worden mannen gepest door vrouwen. De rol van mannen is tegenwoordig om vrouwen en bij voorkeur raciale minderheden uit de weg te gaan. Dit is geen beeld van een succesvolle samenleving.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2023/04/07/nederlandse-ziekenhuizen-castreren-lichamelijk-gezonde-kinderen-vanaf-11-jaar-dit-is-een-industrie/