De Wereldgezondheidsorganisatie, de WHO, ontwikkelt zich tot een supranationaal monster dat niet alleen van plan is in te grijpen in ons persoonlijke leven, maar regeringen over de hele wereld in zijn greep zal krijgen, meldt Unser Mittel Europa.
De lidstaten zullen van 22 tot 28 mei stemmen over een eventuele wijziging van de Internationale Gezondheidsregeling van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) en daarmee hun nationale soevereiniteit op het gebied van gezondheid opgeven.
Heeft iemand er voor gestemd dat de Wereldgezondheidsorganisatie toekomstige pandemieën kan verzinnen en de hele wereld dwangmaatregelen op kan leggen? Nee, niemand, meldt GBNews.
En toch staan we op het punt om, net als de meeste andere landen in de wereld, onze nationale soevereiniteit op te geven onder de voorwaarden van een voorgesteld nieuw pandemieverdrag.
Zodra de inkt droog is van het nodige papierwerk, zullen wij en de meeste van de overige miljarden aardbewoners, in geval van een nieuwe pandemie (echt of verzonnen), onze instructies niet krijgen van politici waarop we hebben gestemd – en die we, hypothetisch althans, zouden kunnen wegstemmen – maar van de ongekozen, gezichtsloze, bureaucraten van de WHO.
De WHO is een fabelachtig rijke uitloper van de Verenigde Naties. Het hoofdkantoor is in Genève en de huidige directeur is de in Ethiopië geboren Tedros Adhanom Ghebreyesus.
Dit is Tedros Adhanom Ghebreyesus:
Hij en de organisatie worden gefinancierd door 194 lidstaten en ook door donaties van particuliere organisaties. Zoals de zaken er nu voor staan, komt het meeste geld van de Verenigde Staten, van communistisch China en van computerverkoper en internationale schurk Bill Gates.
Bill Gates, die zelfs moeite heeft om virussen in de door Microsoft verkochte software onder controle te krijgen, heeft officieel zijn bewondering uitgesproken voor de draconische aanpak van Australië – in die mate zelfs dat hij heeft gezegd dat naar zijn mening de wereld meer succes zou hebben gehad bij het uitroeien van het niet bestaande coronavirus als meer landen het Australische model hadden gevolgd, iedereen hadden opgesloten en naar zero-Covid hadden gestreefd.
Over enkele dagen komt de Wereldgezondheidsvergadering in Genève bijeen voor een stemming over het verdrag. De streefdatum voor definitieve ratificatie is mei 2024, maar tegen die tijd is de machtsgreep al lang voltooid.
Door amendementen die in het voorgestelde verdrag zijn opgenomen door de opnieuw beëdigde regering-Biden, zullen 194 landen hun soevereiniteit over nationale beslissingen inzake gezondheidszorg afstaan aan de WHO. De WHO zou daarmee beslissingsbevoegdheid krijgen over en boven onze eigen regering – en elke andere regering.
Denk hier eens over na – als u de beelden ziet van de 26 miljoen inwoners van Shanghai die in hun huizen opgesloten zitten, hun katten en honden die op straat doodgeslagen worden … de WHO zou, volgens de voorwaarden van het nieuwe verdrag, de macht hebben om hetzelfde op te leggen aan steden hier. Ook is het goed te weten dat volgens de bepalingen van het Verdrag de WHO geen gegevens hoeft te laten zien om haar conclusies of besluiten te legitimeren.
Ook moet men op zijn minst weten dat het aan de WHO zou zijn om te bepalen wat de volgende pandemie is. Als ik zie hoe de zaken er nu voor staan, zou ik niet verbaasd zijn te horen over een pandemie van zwaarlijvigheid of hartaanvallen – gevolgd door de lockdowns en andere beperkingen om die het hoofd te bieden.
Ongetwijfeld kunnen lockdowns om het klimaat te herstellen ook niet ver weg zijn. In het geval van het klimaat zou de WHO tot de conclusie kunnen komen dat wij, de menselijke soort, het virus zijn. Wie weet wat ze dan zullen concluderen en beslissen.
Laat er geen twijfel over bestaan – dit zogenaamde pandemieverdrag is de grootste wereldwijde machtsgreep die iemand van ons in zijn leven heeft meegemaakt. Het is niets minder dan het grondwerk, het leggen van diepe grondslagen voor wereldwijd bestuur via de WHO.
Veel tegenstanders van het verdrag hebben gewezen op de, laten we zeggen, gecompromitteerde positie van de WHO zelf. Er is veel gesproken over het idee dat een vis van de kop af rot. In 2017 werd Robert Mugabe van Zimbabwe door Tedros benoemd tot goodwillambassadeur van de WHO, en hij werd pas ontslagen na kreten van verontwaardiging van degenen die erop wezen dat Mugabe misschien een controversiële keuze was als posterboy voor een organisatie die zich inzet voor het welzijn van levende mensen.
En vergeet niet dat de WHO banden heeft met het communistische China – een staat met meer schendingen van de mensenrechten dan een fatsoenlijk mens zich kan voorstellen. En dan hebben we het nog niet eens over de opdoemende aanwezigheid van de op drie na rijkste man ter wereld, de enige echte Bill Gates, en zijn stichting, wiens inzet voor massale vaccinatie onovertroffen is.
Wat mij betreft, stinkt de hele zaak – als de eerder genoemde dode vis. De aanpak van Covid door de Chinese regering en gesteund door de WHO ging nooit over gezondheid, zeg ik, en altijd over controle.
Net zoals er meer dan één manier is om een kat te villen – een kat die in een straat in Sjanghai wordt doodgeslagen door een man in een hazmatpak gewapend met een stok, misschien – zo is er meer dan één manier om te proberen een bevolking ondemocratische, autoritaire controle op te leggen.
Een regering die een dergelijke controle wenst, zou bijvoorbeeld kunnen proberen haar bevolking de stuipen op het lijf te jagen door hen te vertellen dat als zij hun medicijnen niet innemen – medicijnen waarvan Big Pharma van tevoren weet dat ze sommigen van hen kunnen doden of verminken – zij niet zullen kunnen reizen, het land niet zullen kunnen verlaten, niet naar hun werk zullen kunnen gaan, of naar het café, of de bioscoop, of naar school.
Een regering of een niet-gekozen orgaan dat totale controle nastreeft, kan zijn mensen vertellen dat zij, tenzij zij doen wat hun gezegd wordt, nooit meer iets zullen meemaken dat ook maar lijkt op hun oude, normale leven. Dat is niet hoe je mensen beschermt tegen een pandemie. Zo misbruik en manipuleer je het idee van een pandemie om de controle te grijpen en te behouden.
En dan, terwijl ze nog steeds doodsbang zijn, of gewoon uitgeput en gedemoraliseerd door de hele verdomde ervaring, waarom dan niet allerlei nieuwe wetgeving erdoorheen jagen om de laatste restjes van de ouderwetse vrijheden en rechten die nog over zijn op te ruimen?
Zie ook:
“Pandemieverdrag” geeft WHO sleutel in handen van wereldregering
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2022/02/18/28166/?swcfpc=1
