“Het maakt niet uit wie ons in de weg staat… ze moeten weten dat Rusland onmiddellijk zal reageren, en de gevolgen zullen zijn zoals u nog nooit in uw hele geschiedenis hebt gezien. Ik hoop dat mijn woorden gehoord zullen worden.” – Vladimir Poetin waarschuwt elk land dat probeert Ruslands “Speciale Operatie” in Oekraïne te stoppen.
In een stap die alleen maar als een grote escalatie kan worden beschouwd, hebben NAVO-functionarissen vrijdag aangekondigd dat zij troepen van hun Combat-Ready Response Force zullen inzetten om het Oekraïense regime te steunen in zijn oorlog met Rusland, schrijft Mike Whitney. Het bondgenootschap zal ook extra wapens sturen die zullen worden gebruikt om het Russische offensief af te slaan dat reeds grote delen van het land in zijn greep heeft en het grootste deel van de verdedigingscapaciteit van Oekraïne heeft weggevaagd. Het is onmogelijk de ernst te overschatten van het optreden van de NAVO, die zoveel belang hecht aan de instandhouding van haar “junta-regime” in Kiev dat zij bereid is de NAVO op te zetten tegen een met kernwapens bewapend Rusland in wat een veel bredere regionale oorlog zou kunnen worden. Het is duidelijk dat de strategische doelstellingen van dit duistere conflict veel verder gaan dan de loutere controle over een etnisch verdeelde, mislukte staat tussen Europa en Azië. Oekraïne is niet langer alleen een geopolitieke trofee voor westerse elites, maar een laatste poging van Washington om te bewijzen dat het nog steeds de hefbomen van de wereldmacht in handen heeft. Hier is het verhaal van Reuters:
“De secretaris-generaal van de NAVO, Jens Stoltenberg, zei vrijdag dat het bondgenootschap delen van zijn gevechtsklare reactiemacht inzet en wapens naar Oekraïne blijft sturen, waaronder luchtafweer, terwijl hij zei dat Rusland probeert de Oekraïense regering omver te werpen.
“We zien retoriek, berichten, die er sterk op wijzen dat het doel is de democratisch gekozen regering in Kiev te verwijderen,” vertelde hij een nieuwsconferentie na een virtuele bijeenkomst van NAVO-leiders.
(“NATO allies to provide more weapons to Ukraine, Stoltenberg says”, Reuters)
Het besluit van Stoltenberg laat de Russische president Vladimir Poetin geen andere keuze dan alle wapens of troepen die het land binnenkomen en gebruikt zouden kunnen worden om Russische militairen te doden of te verwonden, op te sporen en te vernietigen. Uiteraard zou het doden van NAVO-personeel kunnen worden gebruikt om het conflict verder te laten escaleren, waardoor de regio in een veel bredere en gewelddadigere vuurzee zou belanden. Hier is meer van Stoltenbergs persconferentie op vrijdag:
“Gisteren activeerden de NAVO bondgenoten onze verdedigingsplannen… te land, ter zee en in de lucht …. De Verenigde Staten, Canada en de Europese bondgenoten hebben duizenden troepen extra ingezet in het oostelijk deel van het Bondgenootschap… We hebben nu meer dan 100 straaljagers in hoogste staat van paraatheid die op meer dan 30 verschillende locaties opereren… en meer dan 120 schepen van het Hoge Noorden tot de Middellandse Zee… waaronder drie strike carrier groups….
We hebben veel vliegtuigen die in het oostelijke deel van het bondgenootschap opereren (en) verschillende bondgenoten hebben al troepen en strijdkrachten toegewezen aan de NAVO Response Force.” Wapensteun omvat ook “luchtverdedigingssystemen…” (die gebruikt kunnen worden om een no-fly zone af te dwingen).
Dit is de ernstigste veiligheidscrisis die we in Europa sinds tientallen jaren hebben meegemaakt. Het gaat erom hoe Rusland in feite kernwaarden voor veiligheid in twijfel trekt, en eist dat de NAVO alle troepen en infrastructuur uit bijna de helft van onze leden terugtrekt. En ze hebben verklaard dat als we niet aan hun eisen voldoen, er “militair-technische consequenties” zullen zijn. Dus, we moeten dit serieus nemen. En dat is precies waarom we nu de NAVO Response Force inzetten, voor het eerst in een collectieve defensiecontext.” (NATO’s Virtual Summit, Feb 25, 2022)
Stoltenberg heeft gelijk: Rusland stelt de kernwaarden van de NAVO op het gebied van veiligheid ter discussie en eist dat het bondgenootschap zijn troepen en infrastructuur terugtrekt van de Russische voordeur. Wat Stoltenberg niet vermeldt, is dat de uitbreiding van de NAVO een existentiële bedreiging voor Rusland vormt door de plaatsing van raketopslagplaatsen, militaire bases en gevechtstroepen aan de Russische grens. Hij verzuimt ook te vermelden dat de uitbreiding van de NAVO in strijd is met overeenkomsten (die door alle NAVO-leden zijn ondertekend) waarin wordt bepaald dat alle partijen bij de overeenkomst zich zullen onthouden van acties die de veiligheidsbelangen van de andere leden zouden kunnen schaden. In Istanbul (1999) en in Astana (2010) hebben de VS en de andere 56 landen van de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa (OVSE) documenten ondertekend “die onderling samenhangende beginselen bevatten om de ondeelbaarheid van de veiligheid te waarborgen”.
In de praktijk betekent dit dat landen geen militaire bases en raketopslagplaatsen mogen bouwen op plaatsen die een bedreiging vormen voor andere leden. Het betekent dat partijen moeten afzien van het gebruik van hun respectieve grondgebied om gewapende agressie tegen andere leden uit te voeren of te ondersteunen. Het betekent dat het partijen verboden is te handelen op een wijze die in strijd is met de in het verdrag neergelegde beginselen. Het betekent dat Oekraïne geen lid van de NAVO kan worden als zijn lidmaatschap een bedreiging vormt voor de veiligheid van Rusland.
Dus ja, Rusland stelt de veiligheidsbenadering van de NAVO ter discussie, vooral omdat de NAVO-benadering is gebouwd op de puinhopen van verdragen die de lidstaten al hebben ondertekend en goedgekeurd, maar die ze nu weigeren na te leven omdat hun geopolitieke doelstellingen er niet mee gediend zijn.
Stoltenberg wil ons doen geloven dat toetreding tot de NAVO een kwestie van persoonlijke keuze moet zijn (“Elk land heeft het recht zijn eigen veiligheidsafspraken te maken”), net zoals het kiezen van de smaak van een ijsje. Maar dat is niet de manier waarop leiders hun landen beschermen tegen potentiële bedreigingen. Die bedreigingen kunnen alleen worden afgezwakt wanneer andere naties ermee instemmen dat zij “hun eigen veiligheid NIET zullen versterken ten koste van de veiligheid van anderen”. Daar komt het op neer en dat zal nooit veranderen. Nationale veiligheid is de hoogste prioriteit van elke leider en dat zal altijd zo blijven. Stoltenberg verwerpt dit grondbeginsel van mondiale veiligheid, en zijn afwijzing heeft de weg naar oorlog vrijgemaakt. Als u wilt weten wie verantwoordelijk is voor de oorlog in Oekraïne: Geef de NAVO de schuld. Hier is hoe Poetin het samenvatte:
“De afgelopen 30 jaar hebben wij geduldig getracht met de belangrijkste NAVO-landen tot een akkoord te komen over de beginselen van gelijke en ondeelbare veiligheid in Europa. In antwoord op onze voorstellen werden wij steevast geconfronteerd met ofwel cynische misleiding en leugens, ofwel pogingen tot druk en chantage, terwijl het Noord-Atlantisch bondgenootschap bleef uitbreiden ondanks onze protesten en bezorgdheid. Haar militaire machine is in beweging en nadert, zoals ik al zei, onze eigenlijke grens.
Waarom gebeurt dit? Waar komt deze onbeschaamde manier van neerkijken op het hoogtepunt van hun exceptionalisme, onfeilbaarheid en almacht vandaan? Wat is de verklaring voor deze minachtende en minachtende houding tegenover onze belangen en absoluut legitieme eisen?”
“Voor de Verenigde Staten en hun bondgenoten is het een beleid om Rusland in bedwang te houden, met duidelijke geopolitieke voordelen. Voor ons land is het een zaak van leven en dood, een zaak van onze historische toekomst als natie. Dit is niet overdreven, dit is een feit. Het is niet alleen een zeer reële bedreiging voor onze belangen, maar ook voor het bestaan zelf van onze staat en zijn soevereiniteit. Dit is de rode lijn waarover wij bij talrijke gelegenheden hebben gesproken. Zij hebben die overschreden.” (“Address by the President of the Russian Federation
Het is vermeldenswaard dat Stoltenberg gekozen is om het volgende hoofd van de Noorse centrale bank te worden, wat de knusse relatie illustreert tussen het grote geld en de geopolitieke machinaties die steevast in oorlog eindigen. We kunnen ons alleen maar afvragen of dit riskante spel in Oekraïne eigenlijk een poging is om een westers financieel systeem in stand te houden dat zo door en door corrupt is dat de markten maandelijks miljarden dollars in digitaal geld moeten toevloeien om een ineenstorting van het systeem, gevolgd door een scherpe daling van de waarde van de dollar, te voorkomen. Door Rusland aan de grond te houden, hopen de geldschieters van Stoltenberg misschien dat ze het rottende lijk van het imperiale systeem nieuw leven kunnen inblazen. Maar wat de reden ook moge zijn, het inzetten van de NATO Combat-Ready Response Force vergroot de kans op een misrekening die tot een ramp zou kunnen leiden. Bekijk deze korte passage uit een artikel van Ulrich Kühn die wijst op de risico’s van de huidige strategie:
“President Biden en andere westerse leiders hebben herhaaldelijk duidelijk gemaakt dat ze geen troepen naar Oekraïne zouden sturen. ….Dat betekent echter niet dat onbedoelde acties van Rusland… of van individuele NAVO-lidstaten niet kunnen leiden tot een groter conflict dat niemand heeft gepland. In de komende uren, dagen en weken, zal het risico van wat strategen “onbedoelde escalatie” noemen, toenemen.
Een ander mogelijk scenario voor onbedoelde escalatie houdt verband met westerse oproepen om de Oekraïense strijdkrachten te bewapenen. Een dag voor de Russische aanval kondigde de Britse premier Boris Johnson aan: “Het Verenigd Koninkrijk zal Oekraïne binnenkort nog een pakket militaire steunmaatregelen aanbieden. Dit omvat dodelijke hulp in de vorm van defensieve wapens en niet-dodelijke hulp”. Hoe moreel gerechtvaardigd dergelijke oproepen in het huidige klimaat ook mogen klinken, de vraag blijft: Hoe zullen wapens naar Oekraïne worden overgebracht, nu Rusland het luchtoverwicht over het land heeft gevestigd? Ze zullen vrijwel zeker niet worden ingevlogen, maar moeten worden geleverd via land- of zeeroutes. Het zou dus in het belang van het Russische leger zijn om snel controle te krijgen over de westelijke grenzen van Oekraïne met de NAVO-bondgenoten. Mogelijke pogingen van afzonderlijke NAVO-lidstaten om extra militair materieel via de Oekraïense landgrenzen te sturen, zouden op hevig Russisch verzet kunnen stuiten en kunnen leiden tot schermutselingen tussen Russisch en NAVO-personeel.” (The pathways of inadvertent escalation: Is a NATO-Russia war (now) possible?” Bulletin of Atomic Scientists)
Dus, wat vertelt dit uittreksel ons?
Het vertelt ons dat het buitenlands beleid de ontwikkelingen die we nu zien ontvouwen al heeft “uitgespeeld”. De NAVO zou Poetin willen verleiden tot een aanval op hun bevoorradingslijnen, zodat de actie kan worden gebruikt om een grotere betrokkenheid bij het conflict te rechtvaardigen. Met andere woorden, wat we zien is een berekende poging om de kans op een oorlog tussen Rusland en de NAVO (stapsgewijs) te vergroten. Niets zou Uncle Sam meer plezier doen dan Rusland te zien verzanden in een bloedig moeras dat Moskou verder isoleert van Europa en de economische integratie verhindert die nodig is om de continenten samen te brengen in ‘s werelds grootste vrijhandelszone. Washington wil dat scenario koste wat kost vermijden. Kijk eens naar dit citaat van de Russische econoom Sergie Glaziev:
“Om hun wereldheerschappij te behouden, lokken de (VS) een nieuwe oorlog in Europa uit. Een oorlog is altijd goed voor Amerika. Ze noemen zelfs de Tweede Wereldoorlog, waarbij 50 miljoen mensen in Europa en Rusland omkwamen, een goede oorlog. Het was goed voor Amerika, omdat de VS uit deze oorlog tevoorschijn kwam als de leidende macht in de wereld. De Koude Oorlog die eindigde met de ineenstorting van de Sovjet-Unie was ook goed voor hen. Nu willen de VS opnieuw hun leiderschap behouden ten koste van Europa. Het leiderschap van de VS wordt bedreigd door een snel opkomend China. De wereld van vandaag schakelt over naar weer een andere cyclus, ditmaal van politieke aard. Deze cyclus duurt eeuwen en is verbonden met de mondiale instellingen van de regulerende economie.
We gaan nu over van de Amerikaanse cyclus van kapitaalaccumulatie naar een Aziatische cyclus. Dit is een andere crisis die de Amerikaanse hegemonie op de proef stelt. Om hun leidende positie te behouden tegenover de concurrentie van een opkomend China en andere Aziatische landen, beginnen de Amerikanen een oorlog in Europa. Zij willen Europa verzwakken, Rusland uiteenjagen en het gehele Euraziatische continent onderwerpen. Dat wil zeggen, in plaats van een ontwikkelingszone van Lissabon tot Vladivostok, zoals president Poetin voorstelt, willen de VS een chaotische oorlog ontketenen op dit grondgebied, heel Europa in een oorlog verwikkelen, het Europese kapitaal devalueren, hun staatsschuld afschrijven, onder de last waarvan de VS nu al uiteenvallen, afschrijven wat zij Europa en Rusland schuldig zijn, onze economische ruimte onderwerpen en de controle vestigen over de hulpbronnen van het reusachtige Euraziatische continent. Zij geloven dat dit de enige manier is waarop zij hun hegemonie kunnen handhaven en China kunnen verslaan….
Rusland en Oekraïne zijn de slachtoffers van deze oorlog die door de Amerikanen wordt aangewakkerd. Maar Europa is ook een slachtoffer, omdat de oorlog gericht is tegen de Europese welvaart en om Europa te destabiliseren. De Amerikanen verwachten dat het Europese kapitaal en de hersenvlucht naar Amerika zullen doorgaan. Daarom steken ze heel Europa in brand. Het is heel vreemd dat Europese leiders daarin meegaan.” (Bekijk dit buitengewone Interview uit 2014 met de Russische intellectueel Sergei Glaziev dat bijna 10 jaar geleden op The Saker website werd geplaatst)
De inzet van NAVO’s “Combat-Ready Response Force” bewijst eens te meer dat het bondgenootschap een agressieve en oorlogszuchtige organisatie is die de Europese veiligheid ondermijnt en de hele wereld in gevaar brengt. Als Amerika’s katvanger op het continent handelt de NAVO steevast in het belang van Washington. Met dat in het achterhoofd moeten we een gestage intensivering van vijandelijkheden tegen Rusland verwachten, die allemaal bedoeld zijn om de continenten verder te verdelen en tegelijk Washington’s greep op de macht te verstevigen.
(Correctie: NAVO-troepen zullen niet in Oekraïne, maar uitsluitend in NAVO-lidstaten opereren. Dit bleek niet duidelijk uit het oorspronkelijke communiqué van de NAVO. De vraag blijft echter, is het verstrekken van zware wapens een oorlogsdaad? Naar mijn mening zou het voor de NAVO vrij eenvoudig zijn de gevechten te beëindigen door er eenvoudig mee in te stemmen Oekraïne permanent neutraal te maken, het Protocol van Minsk uit te voeren en af te zien van alle plannen om kernraketten in Polen en Roemenië te stationeren. De enige eis van Poetin is dat de NAVO serieus ingaat op de legitieme veiligheidszorgen van Rusland).
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2022/02/21/28307/?swcfpc=1
