Tijdlijn: Euromaidan, de oorspronkelijke “Oekraïne Crisis”

0

Nu Rusland daadwerkelijk een invasie of “speciale operatie” in Oekraïne lanceert, leek het ons een goed moment om samen te vatten hoe we hier zijn gekomen, schrijft Kit Knightly.

De historische, politieke en etnische verdeeldheid in Oekraïne gaat tientallen jaren terug, zo niet eeuwen, maar we hebben niet de ruimte voor dat soort diepgravend onderzoek. Voor nu houden we het bij drie eenvoudige delen: De val van Viktor Janoekovitsj, het Krim-referendum, en de daaropvolgende burgeroorlog die de regio in een rechtstreeks pad naar de gebeurtenissen van vandaag plaatst.

Net als onze 30 feiten over Covid, is dit stuk bedoeld als een snelle referentiegids om vrienden en familie op de hoogte te brengen van de recente geschiedenis van Oekraïne, een handige index van hedendaagse bronnen, of een opfriscursus voor wie de details vergeten is.

Maar goed, laten we aan de slag gaan.

1990

Na de val van de Berlijnse Muur en de hereniging van Duitsland geven meerdere Westerse leiders zowel schriftelijk als mondeling de verzekering aan de toenmalige Sovjetleider Michail Gorbatsjov, dat de NAVO niet van plan is haar grondgebied oostwaarts uit te breiden.

Om de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken James Baker te citeren:

Niet alleen voor de Sovjet-Unie, maar ook voor andere Europese landen is het van belang garanties te hebben dat, indien de Verenigde Staten hun aanwezigheid in Duitsland binnen het kader van de NAVO handhaven, geen centimeter van de huidige militaire jurisdictie van de NAVO zich in oostelijke richting zal uitbreiden”.

1997

Het Handvest inzake een onderscheidend partnerschap wordt ondertekend door vertegenwoordigers van zowel de NAVO als Oekraïne. Dit document is een langetermijnovereenkomst dat Oekraïne geleidelijk zal gaan samenwerken met de NAVO en uiteindelijk lid zal worden. Dit is in directe tegenspraak met de hierboven gedane toezeggingen.

2002

De NAVO publiceert haar actieplan NAVO-Oekraïne, waarin zij zich opnieuw committeert aan “nauwere banden” met Oekraïne, en een langetermijnplan uiteenzet voor “hervormingen” in Oekraïne die het land geschikt moeten maken voor “volledige Euro-Atlantische integratie”.

2008

De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Condoleeza Rice en de Oekraïense minister van Buitenlandse Zaken Volodymyr Ohryzko ondertekenen het Handvest van de VS en Oekraïne inzake een strategisch partnerschap. Het handvest “benadrukt het blijvende engagement van de Verenigde Staten om een versterkt engagement tussen de NAVO en Oekraïne te ondersteunen”.

FEBRUARI
Viktor Janoekovitsj, leider van de Partij van de Regio’s van Oekraïne, wint de presidentsverkiezingen en wordt de vierde president van Oekraïne. Janoekovitsj is de voormalige gouverneur van Donetsk, zijn geboortestreek, en wint zijn ambt met een enorm percentage stemmen uit het etnisch Russische oosten van Oekraïne.

MEI
Als een van zijn eerste daden als president ondertekent Janoekovitsj een overeenkomst met Rusland, waardoor het huurcontract voor de marinebasis in de Zwarte Zee op de Krim wordt verlengd tot ten minste 2042. Deze verlenging wordt in de westerse pers met ontsteltenis en afkeuring ontvangen, waarbij één krant vraagt:

“Het einde van Oekraïnes EU-integratie?”

In de Guardian noemde Luke Harding het:

het meest concrete teken tot nu toe dat Oekraïne weer onder de invloed van Rusland staat na de overwinning van Janoekovitsj bij de presidentsverkiezingen in februari.

Hij merkt ook op dat “de verlenging van de huurovereenkomst de oppositie tegen Janoekovitsj in de westelijke provincies van Oekraïne waarschijnlijk zal doen toenemen”.

Volgens een PEW-peiling is de meerderheid van de Oekraïners tegen toetreding tot de NAVO.

JUNI
Het Oekraïense parlement stemt voor een nieuw wetsvoorstel dat het land verbiedt toe te treden tot een militair blok. Zoals de BBC destijds opmerkte, betekent dit het einde van elk vooruitzicht op toetreding van Oekraïne tot de NAVO, waarmee een plan waaraan het Westen 13 jaar had gewerkt, in duigen viel.

2012

De Partij van de Regio’s van Janoekovitsj boekt een overwinning in de parlementsverkiezingen. Haar zetelaantal stijgt en haar grootste rivaal, de Batkivshchyna (Vaderland)-partij van Arseniy Yatsenyuk, verliest 55 zetels.

De verkiezingen markeren echter ook de eerste keer dat Oekraïne een extreem-rechts parlementslid verkoos, met de Svoboda-partij van Oleh Tyahnybok die 37 zetels en meer dan 10% van de stemmen won (volledig uit het etnisch Oekraïense westen van het land).

Lees meer
Wie wind zaait zal storm oogsten - Pis niet tegen de wind in

Persberichten en denktanks zoals OpenDemocracy wijzen op de “verontrustende” opkomst van “extreem-rechtse politiek” in Oekraïne.

SEPTEMBER
Het Oekraïense kabinet keurt unaniem het ontwerp van de langverwachte associatieovereenkomst tussen Oekraïne en de EU goed. Verwacht wordt dat Yanokuych de overeenkomst officieel zal ondertekenen tijdens de EU-top over het “Oostelijk Partnerschap” in Vilnius op 28 en 29 november.

Rusland – Oekraïnes grootste schuldeiser en handelspartner – waarschuwt dat dit verdrag “chaos zou veroorzaken”, de voorwaarden van een bestaand verdrag tussen Oekraïne en Rusland zou schenden, en zou leiden tot de ineenstorting van Oekraïnes economie. Als tegenbod stellen zij voor dat Oekraïne een nieuwe overeenkomst sluit met de Euraziatische Economische Unie.

NOVEMBER
De Oekraïense regering vaardigt een decreet uit waarbij de voorbereidingen voor de associatieovereenkomst (AA) worden opgeschort. Vice-premier Yuriy Boyko waarschuwt dat de huidige voorwaarden van de overeenkomst “de economie ernstige schade” zouden toebrengen.

Binnen enkele dagen na de uitvaardiging van het decreet beginnen op het Maidan-plein “pro-Europese” demonstraties. Uit een opiniepeiling van de Kyiv Post blijkt dat de meningen over toetreding tot de EU en de Euraziatische douane-unie gelijk verdeeld zijn: 39% voor, 37% tegen.

Janoekovitsj woont de top van het Oostelijk Partnerschap op de 28e bij, maar ondertekent de associatieovereenkomst niet. In plaats daarvan stelt hij een nieuwe trilaterale overeenkomst tussen Oekraïne, Rusland en de EU voor. Rusland staat open voor onderhandelingen over een dergelijke overeenkomst, maar de EU wijst dit aanbod volledig af.

Ondanks het feit dat Janoekovitsj de associatieovereenkomst niet ondertekent, zegt hij tegen de pers dat Oekraïne nog steeds wil werken aan nauwere banden met de EU: “een alternatief voor hervormingen in Oekraïne en een alternatief voor Europese integratie bestaat niet…We bewandelen dit pad en veranderen niet van richting”.

Premier Mykola Azarov sloot zich hierbij aan: “Ik bevestig met volle overtuiging dat het onderhandelingsproces over de associatieovereenkomst wordt voortgezet en dat het werk om ons land dichter bij de Europese normen te brengen, geen dag ophoudt”.

Desondanks wordt dit in de westerse media alom besproken als een “weigering van Janoekoetsj om de associatieovereenkomst te ondertekenen ten gunste van nauwere banden met Rusland”.

Duizenden anderen verzamelen zich op het Maidanplein en anderen beginnen het stadhuis van Kiev te bezetten. De protesten worden heviger wanneer politici van de oppositie zeggen dat Janoekovitsj “verraad pleegt” en oproepen om de presidentsverkiezingen over te doen, hoewel er pas over 18 maanden nieuwe verkiezingen zijn.

Op 29 november stellen de demonstranten hun eerste “officiële” eisen, waaronder het onmiddellijke aftreden van Viktor Janoekovitsj.

DECEMBER
1/12/2013 – Duizenden demonstranten die “revolutie” scanderen, bestormen de metalen barrières die door de oproerpolitie zijn opgericht. Demonstranten gooien molotovcocktails:

De politie trekt zich terug van het plein. Meer dan 200 mensen raken gewond, onder wie meer dan 100 politieagenten.

2/12/2013 – Demonstranten werpen barricades op rond de Maidan, blokkeren de toegang tot regeringsgebouwen en proberen de presidentiële administratie te bestormen. Zelfs de Guardian merkt op dat de politie zich heeft teruggetrokken.

In een persconferentie noemt het extreemrechtse parlementslid Oleh Tyanybohk het officieel een “revolutie”, en vraagt dat politie en leden van het leger overlopen naar hun kant.

3/12/2013 – Julia Ioffe prijst de Maidan-demonstranten in de New Republic, met name het gooien van molotovs naar de politie:

Toen de politie kwam, gingen ze, in tegenstelling tot de Moskovieten, niet weg. Ze zwaaiden met kettingen en gooiden molotovcocktails en bouwden barricades in de straten. Ze namen gemeentelijke gebouwen in. Ze gooiden bijna het standbeeld van Lenin omver. Ze zongen het volkslied en scandeerden “Revolutie!”

8/12/2013 – Demonstranten halen een standbeeld van Lenin omver. Grafitti met de tekst “Janoekovitsj, jij bent de volgende” wordt op muren gekrabbeld. Een beeltenis van het afgehakte hoofd van Kadaffi wordt over het plein gedragen onder het gezang “Janoekovitsj, het spel is uit!”. Kyiv Post meldt voorbereidingen voor molotovcocktails.

Lees meer
Zuid-Korea: video onthult vernederende detentieomstandigheden voor Marokkaanse migrant

10/12/2013 – De oproerpolitie van Berkut probeert de barricades af te breken en het plein te ontruimen. Er wordt traangas gebruikt. Ze worden teruggeslagen.

11/12/2013 – De Amerikaanse onderminister van Buitenlandse Zaken Victoria Nuland en de Amerikaanse ambassadeur Geoffrey Pyatt bezoeken de protesten en spreken met oppositieleiders. Ze worden gefotografeerd terwijl ze handen schudden en voedsel uitdelen:

Diezelfde dag publiceert Foreign Affairs, de officiële publicatie van de Council on Foreign Relations, een artikel met de kop: “Janoekovitsj moet weg“.

Diezelfde dag organiseert oud-president Leonid Kravtsjoek een “rondetafelgesprek” met leden van alle partijen en alle voormalige presidenten van Oekraïne, met als doel de crisis te bezweren. De gesprekken hebben de zegen van Janoekovitsj, de oppositie weigert aanwezig te zijn.

13/12/2013 – De Amerikaanse senator John McCain bezoekt Kiev waar hij een toespraak houdt waarin hij de menigte vertelt: “We are here to support your just cause“.

Later wordt hij gefotografeerd terwijl hij handen schudt met Oleh Tyahnybok, leider van de extreem-rechtse Svoboda partij:

2014

JANUARI
14/1/2014 – Protestactiviteit laait weer op na een stilte tijdens de kerst-/nieuwjaarsperiode.

15/1/2014 – Tijdens een vergadering van de commissie Buitenlandse Zaken van de Amerikaanse Senaat geeft adjunct-staatssecretaris Thomas Melia toe dat het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken 5 miljard dollar heeft uitgegeven aan “bijstand aan Oekraïne”.

Dit omvat 180 miljoen dollar aan “ontwikkelingsprogramma’s” voor “rechters, parlementsleden [en] politieke partijen”.

16/1/2014 – Na weken van patstelling neemt het Oekraïense parlement tien nieuwe wetsvoorstellen aan in de wet. Gezamenlijk bekend als de “Anti Protest Wetten”, maken deze wetten een strenge hardhandige aanpak van protestactiviteiten mogelijk, waaronder het opheffen van parlementaire immuniteit van parlementsleden die geweld propageren en het ontnemen van het rijbewijs van degenen die voertuigen gebruikten om de openbare weg te blokkeren.

19/1/2014 – Botsingen tussen oproerpolitie en demonstranten op de Hrushevskoho Straat, veel van de demonstranten zijn van extreem-rechtse groepen zoals Svoboda en Rechtse Sector, en worden gezien met het dragen van neo-nazi symbolen en slogans.

25/1/2014 – President Janoekovitsj reikt de hand aan oppositieleiders en biedt hen een machtsdelingsakkoord aan waarbij Yatseniyuk als premier en Vitaliy Klitschko als zijn plaatsvervanger zouden worden geïnstalleerd. De oppositie weigert het aanbod.

28/1/2014 – In een gebaar van compromis trekt het parlement 9 van de 10 protestwetten in en neemt een nieuwe wet aan die amnestie verleent aan allen die betrokken waren bij de protesten, op voorwaarde dat ze ophouden met het bezetten van overheidsgebouwen. De oppositie weigert deze voorwaarden.

FEBRUARI
7/2/2014 – Een opgenomen telefoongesprek tussen Nuland en Pyatt is uitgelekt naar de pers, bekend geworden als het “fuck de EU” gesprek.

In het gesprek, gedateerd op 28 januari, bespreken Nuland en Pyatt uitvoerig de structuur van het Oekraïense kabinet zodra Janoekovitsj weg is. Dit is nog 25 dagen voordat Janoekovitsj uit de macht wordt gezet.

Uit een diezelfde dag door de Kyiv Post gepubliceerde peiling bleek dat meer Oekraïners tegen de Maidan-protesten waren dan ze steunden.

16/2/2014 – In een zoveelste poging tot een compromis laat de regering alle gevangenen vrij die tijdens de protesten zijn gearresteerd, dit keer reageert de oppositie door hun 3 maanden durende bezetting van het stadhuis van Kiev op te heffen.

19/2/2014 – President Janoekovitsj kondigt een “wapenstilstand” af in een gezamenlijke verklaring, ondertekend door de drie belangrijkste oppositieleiders. In de verklaring wordt toegezegd dat er onderhandeld zal worden voor een duurzame vrede.

20/2/2014 – Sluipschutters openen het vuur op de menigte op het Maidanplein, met minstens zestig doden tot gevolg. Zowel demonstranten als politieagenten komen om in het geweervuur. EuroNews meldt dat de “wapenstilstand verbrijzeld is” luttele uren na de ondertekening ervan.

21/2/2014 – Ondanks het bloedvergieten gaan de onderhandelingen verder, wat resulteert in het “Akkoord over de regeling van de politieke crisis in Oekraïne”, ondertekend door alle partijen plus de buitenlandse minsters van Duitsland en Polen.

Het akkoord vereiste de vorming van een tijdelijke “regering van nationale eenheid”, die moet worden vervangen na nieuwe presidentsverkiezingen tegen eind 2014. Er werd ook opgeroepen tot een volledig onderzoek naar de schietpartijen op de Maidan de vorige dag.

Lees meer
Russische inlichtingenchef zegt dat info aantoont dat Oekraïne aan kernwapens werkte, VS wist ervan

Janoekovitsj beloofde dat de regering de noodtoestand niet zou uitroepen en geen beroep zou doen op het leger, en alle politie zou terugtrekken van de plaats van de protesten, in ruil voor de demonstranten die alle openbare gebouwen en illegale wapens zouden inleveren.

Leiders van de militante demonstranten – waaronder Dmitryo Yarosh van de neonazistische Rechtse Sector – verwierpen de overeenkomst en dreigden het parlement en de presidentiële residentie te bestormen als Yanukoyvch niet onmiddellijk zou aftreden.

22/2/2014 – In plaats van zich aan de voorwaarden van het akkoord te houden, bestormden de demonstranten, zodra de politie zich terugtrok, regeringsgebouwen en grepen de controle over Kiev. Janoekovitsj vlucht naar de stad Charkiv in Oost-Oekraïne.

Een Time artikel meldde:

De belegerde president van Oekraïne, Viktor Janoekovitsj, vluchtte zaterdag uit Kiev toen demonstranten de volledige controle over de Oekraïense hoofdstad overnamen. Dit betekende een dramatische wending in de drie maanden durende crisis, enkele uren na de ondertekening van een door de Europese Unie gesponsord vredesakkoord […] Terwijl de politie haar posten in de hoofdstad verliet, kreeg de oppositie de controle over belangrijke kruispunten en veroverde zij het presidentieel paleis, waarbij zij een perimeter instelde rond Janoekovitsj’ voormalige residentie […].

Binnen enkele uren na de bestorming van de stad stemt het Oekraïense parlement om Janoekovitsj van zijn ambt te ontheffen met 328 stemmen voor en 0 tegen, waarbij meer dan 120 parlementsleden afwezig zijn bij de stemming. Deze stemming was onvoorwaardelijk en op geen enkele manier een wettelijk bindende vorm van impeachment.

Vanuit de oostelijke stad Charkiv houdt Janoekovitsj een televisietoespraak, waarin hij verklaart dat hij nog steeds de “legitiem gekozen president van Oekraïne” is, en dat hij niet van plan is het land te ontvluchten.

24/2/2014 – Het parlement zet 1/3 van het Oekraïense Constitutionele Hof uit zijn ambt, vaardigt een arrestatiebevel uit voor president Janoekovitsj.

25/2/2014 – Janoekovitsj’ eigen Partij van de Regio’s verloochent hem in het parlement, en hij vliegt naar Rusland, met de bewering dat zijn leven in gevaar is.

27/2/2014 – Arseniy Yatsenyuk wordt beëdigd als interim-premier van Oekraïne, een post die hij zou bekleden na verkiezingen in mei 2014.

Vitaly Klitschko wordt gedegradeerd tot het wat lagere ambt van burgemeester van Kiev, en Oleh Tyahnybok hervat zijn ambt als gewoon parlementslid.

De nieuwe regering van Oekraïne krijgt precies de vorm die Nuland in haar telefoongesprek van 28 januari had voorspeld.

Dezelfde dag vertelt Anders Fogh Rasmussen, secretaris-generaal van de NAVO, de pers dat “de deur nog steeds open staat” voor Oekraïne om toe te treden tot het militaire blok.

MARCH
Er zijn aanwijzingen dat de sluipschutters die op de menigte schoten niet in dienst van de Oekraïense regering waren, maar op beide partijen schoten in een poging om chaos te stoken.

Dit bewijs wordt door de Estse minister van Buitenlandse Zaken, Urmas Paet, voorgelegd aan Catherine Ashton, de EU-directeur voor het buitenlands beleid, in een telefoongesprek dat later uitlekt naar de pers en waarvan de echtheid door de Estse regering wordt bevestigd.

Noch de EU, noch de nieuwe regering van Oekraïne doet enige moeite om dit bewijs te onderzoeken of de moordenaars voor het gerecht te brengen.

Op 21 maart ondertekent de interim-regering van Oekraïne officieel de omstreden associatieovereenkomst met de Europese Unie.

OKTOBER
Na de parlementsverkiezingen van 2014 maakt de coalitieregering van 5 partijen van de toetreding tot de NAVO officieel een “nationale prioriteit“.

***

Dus, daar is het, een tijdlijn van de belangrijkste gebeurtenissen die hebben geleid tot de val van Viktor Janoekovitsj. Echte volksrevolutie, of door de NATO gesteunde staatsgreep? U beslist.


Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]


https://dissident.one/2022/02/03/27571/?swcfpc=1

Meer Laden
Abonneer
Laat het weten als er
guest
0 Comments
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties