Trouw aan de transatlantische “vredespolitiek” intervenieert de CIA in de Donbass met als doel de escalatie met Rusland. De Duitse media en politiek gaan er in mee. Een spel met vuur dat ook voor Duitsland slecht kan aflopen.
Eigenlijk is alles al gezegd over de huidige mondiale politieke situatie, maar genegeerd door corrupte politici, journalisten en academici. Rusland is in het defensief en wil vrede. Dat geldt ook voor de andere landen die in het vizier zijn van de VS en zijn vazallen. In Oost-Europa bevindt de NAVO zich op 150 kilometer van Sint-Petersburg, en de vliegtijd van de Amerikaanse raketten die aan de Russische grenzen zijn gestationeerd, bedraagt ongeveer vijf minuten tot Moskou. In dit opzicht zijn de Russische verzoeken om veiligheidsgaranties gerechtvaardigd, schrijft Wolfgang Bittner.
Maar de VS ageren tegen allen die zich verzetten tegen hun agressiepolitiek. En haar vazalregeringen doen mee ten nadele van hun eigen landen. Ook – en in de eerste plaats – Duitsland, dat nog steeds een bezet land is en aan deze kant van de Atlantische Oceaan wordt opgezet als “speerpunt” tegen Rusland. Dit geeft de VS de steun voor hun oorlogsvoorbereidingen in de Pacific tegen China.
De CIA steekt de hele wereld in brand: Oekraïne, Wit-Rusland, Kazachstan, Moldavië, Syrië, Iran, Venezuela, Brazilië, Bolivia, Cuba, Myanmar (met de Rohingya), Jemen of China (Oeigoeren, Hongkong, Taiwan). Het hele Oosten is in brand gestoken, oorspronkelijk rijke landen als Libië, Irak en Syrië zijn in een ramp gestort. Overal worden etnische groepen of minderheden opgehitst om regimewisselingen te bewerkstelligen. Sancties worden opgelegd in strijd met het internationaal recht, oorlogen en chaos worden veroorzaakt, de hele wereld ligt overhoop.
In het voorjaar van 2014 vond in Kiev een bloedige staatsgreep plaats, jarenlang voorbereid door de VS, waarna de Krim, met haar overwegend Russischtalige bevolking, zich afscheidde van Oekraïne. Sindsdien zijn aan Rusland voortdurend strengere sancties opgelegd wegens een vermeende annexatie van de Krim. Dit was echter geen gewelddadige overname van het schiereiland, zoals voortdurend wordt beweerd. Het was een vreedzame afscheiding na een referendum waarin een hoog percentage van de inwoners voor de onafhankelijkheid van de Krim stemde. Daarna werd een aanvraag ingediend om lid te worden van de Russische Federatie. Dit is niet verwerpelijk volgens het internationaal recht na de voorgaande gebeurtenissen. “Annexatie” is een strijdterm die wordt gebruikt om Rusland van landroof te beschuldigen. Het feit dat de NAVO de Russische marinebasis Sevastopol op de Krim in het vizier had, wordt verdoezeld.
De VS wil de nummer 1 macht van de wereld blijven. Het eist heerschappij over andere naties voor zijn economisch en geostrategisch voordeel, en het doet alles om zijn unipolaire aanspraak, die door niets wordt gerechtvaardigd, kracht bij te zetten. Daartoe onderhouden zij de grootste strijdmacht ter wereld, waarvoor zij jaarlijks driekwart biljoen dollar uitgeven (778 miljard in 2020 volgens het SIPRI). Maar in eigen land zijn ze een kruitvat dat elk moment kan ontploffen.
De criminele machinaties van het land “van de vrijen en de dapperen”, die reeds lange tijd plaatsvinden onder verwijzing naar de mensenrechten of de schending van democratische normen, zijn min of meer bekend. Weinig bekend is echter de langetermijnstrategie van de VS ten opzichte van Duitsland, dat zij meer dan honderd jaar in toom heeft gehouden en tegen Rusland heeft uitgespeeld. Nadat het Duitse Rijk en Oostenrijk-Hongarije, twee welvarende landen in het centrum van Europa, met de Eerste Wereldoorlog werden geruïneerd en met de onvoorwaardelijke overgave in 1945 werden uitgeschakeld, is de strategie opnieuw gericht tegen Rusland en nu ook tegen zijn concurrent China.
Het feit dat de Duitse politiek en media niet reageren op deze uitdagingen, maar zich veeleer volgzaam tonen en meegaan, is schandalig, misdadig en tegelijk tragisch. De bevolking is meer verdeeld dan ooit, het sociale leven ligt stil, er is een toenemende fascinatie te bespeuren. Herbewapening, “Corona” en immigratie gaan overwegend ten koste van de armeren. Carrièredrang, hebzucht en incompetentie van corrupte politici doen de rest. En aan de grenzen met Rusland wordt een monsterlijke militaire machine opgezet, terwijl Amerikaanse vliegdekschepen in de Stille Oceaan varen. Maar de Berlijnse politici trekken zich van dit alles niets aan, zij bewapenen zich en zetten aan tot acties tegen Rusland.
En de bevolking wordt maar heel geleidelijk wakker. Veel te weinigen zien het oorlogsgevaar in, dat meer dan ooit een wijziging van het beleid vereist, omdat Duitsland anders verloren is. Voor de Russische defensie zijn de raketten gericht op de militaire controlecentra en de kernwapens van de VS in Duitsland. Wat overblijft is een sprankje hoop: als de VS er niet in slagen een “grote oorlog” te ontketenen, zal de Duitse regering haar destructieve beleid niet eeuwig kunnen voortzetten. De basisbehoefte van mensen is om in vrede te leven.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:
[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]
[newsletter_field name=”email” label=”Email”]
[/newsletter_form]
https://dissident.one/2022/02/05/27689/?swcfpc=1
