De laatste statistieken uit Zuid-Afrika laten zien dat opnames op de intensive care voor de Omicron Covid-variant slechts een derde bedragen van wat ze waren op hetzelfde punt in de Delta-golf van het land. De cijfers volgen de voorzitter van de South African Medical Association (SAMA) die meldt dat de symptomen van Omicron meestal “zeer, zeer mild” zijn en thuis kunnen worden behandeld, meldt Paul Anthony Taylor.

Nu zelfs de directeur van het Amerikaanse National Institute of Allergy and Infectious Diseases, Anthony Fauci, toegeeft dat de nieuwe variant “vrijwel zeker” niet ernstiger is dan Delta, is de vraag die dringend moet worden gesteld heel eenvoudig: waarom wordt de spanning in de wereld opgevoerd tot een staat van paniek?

Rapporten uit de Zuid-Afrikaanse provincie Gauteng, het centrum van de Omicron-uitbraak, suggereren dat er ongeveer twee weken na de ontdekking van de nieuwe variant in totaal 139 patiënten werden verzorgd op de IC’s van ziekenhuizen. Ter vergelijking: twee weken na de Delta-golf van de provincie lagen er al 393 patiënten op de IC’s. Hoewel vermoed wordt dat de Omicron-variant meer overdraagbaar is dan Delta, hebben de ziekenhuizen van Gauteng bevestigd  dat de symptomen die door patiënten worden vertoond “veel milder” zijn dan die tijdens de eerste drie golven van de COVID-19-pandemie. Van de meeste patiënten wordt gezegd dat ze geen zuurstof of IC-behandeling nodig hebben.

Maar hoe veelbelovend deze tekenen ook zijn, de westerse politieke leiders en hun bondgenoten lijken het niet te hebben opgemerkt. In plaats daarvan verhogen ze wat alleen kan worden omschreven als een wereldwijde staat van paniek. In een beleid dat door sommigen als een koloniale ondertoon wordt beschouwd, was hun eerste stap het invoeren van algemene reisverboden naar Zuid-Afrikaanse landen. Met dit in feite resulterend in het internationale isolement van deze toch al economisch uitgedaagde regio, herhaalde de Zuid-Afrikaanse president Cyril Ramaphosa de gedachten van velen toen hij klaagde dat zijn land werd gestraft omdat het de nieuwe variant had ontdekt.

Dreigen met verplichte vaccinaties

Ursula von der Leyen, hoofd van de Europese Commissie van Brussel, reageerde op de ontdekking van de variant door te zeggen dat het tijd was om te overwegen om vaccinatie tegen COVID-19 verplicht te stellen in Europa. De Britse premier Boris Johnson legde later een soortgelijke verklaring af, waarin hij zei dat er onderweg een “nationaal gesprek” in zijn land zou plaatsvinden. Nu Europa de thuisbasis is van 8 van de top 10 farmaceutische exporterende landen, zullen beide leiders ongetwijfeld gretig kijken naar de torenhoge aandeelhouderswinsten die zouden kunnen ontstaan ​​als de verplichte vaccinatie wereldwijd zou worden afgedwongen.

De Amerikaanse president Joe Biden gebruikte de opkomst van Omicron als excuus om  100 miljoen Amerikanen ertoe aan te zetten zich zo snel mogelijk te onderwerpen aan zogenaamde ‘boostershots’. In woorden die door velen zullen worden geïnterpreteerd als een versluierde dreiging, verklaarde hij ook dat “deze pandemie niet zal eindigen totdat we wereldwijde vaccinaties hebben“. Samen met Europa is de VS een van de grootste farmaceutische exportlanden. Samen zullen de Amerikaanse farmaceutische bedrijven Pfizer en Moderna naar verwachting al meer dan $ 93 miljard binnenhalen met de verkoop van COVID-19-vaccins volgend jaar. Het is dan ook veelzeggend dat, zoals wij hierna zullen onderzoeken, de winstbonanza als gevolg van de pandemie samenviel met het moment waarop de farmaceutische industrie op het punt stond in verval te raken.

Waarom de farmaceutische industrie COVID-19 nodig had

Geschreven in  november 2017 en mei 2018, veroorzaakten blogberichten van Dr. Kelvin Stott, directeur portefeuillebeheer bij het geneesmiddelenbedrijf Novartis in Bazel, Zwitserland, wijdverbreide onrust onder farmaceutische investeerders. Stott beweerde dat de hele farmaceutische industrie “op de rand van terminale achteruitgang” stond en beschreef hoe het rendement van onderzoek en ontwikkeling (R&D) in de ontwikkeling van geneesmiddelen was gedaald tot slechts 3,2 procent en mogelijk tegen het jaar 2020 nul zou kunnen zijn. Simpel gezegd, dit betekende dat elke dollar die door farmaceutische bedrijven aan R&D wordt besteed, slechts zou resulteren in een inkomen van een dollar. Met andere woorden, de farmaceutische industrie zou niet langer een winstgevende onderneming zijn. Volgens de zakelijke website Forbes kwamen de gegevens van Stott overeen “met de observatie van vrijwel elke serieuze onderzoeker die naar de industrie heeft gekeken”. Zoals ik destijds schreef , impliceerde dit dat het begin van het einde voor de farmaceutische investeringsactiviteiten binnenkort in zicht zou kunnen zijn.

Stott erkende de tekortkomingen van het farmaceutische bedrijfsmodel en legde uit hoe dit afhangt van een positief investeringsrendement. Dit bevestigde wat Dr. Rath en onze Stichting al jaren zeggen, namelijk dat de farmaceutische industrie geen gezondheidsindustrie is, het is een investeringsindustrie die gedreven wordt door de winsten van haar aandeelhouders. Stott beschreef hoe het rendement op investering in R&D in de farmaceutische industrie snel afnam en verklaarde dat de redenen hiervoor onder meer waren: afnemende succespercentages bij de ontwikkeling van nieuwe geneesmiddelen, stijgende kosten van klinische proeven, een strengere regelgeving en toenemende concurrentie van generieke fabrikanten die op disruptieve wijze goedkopere kopieën maken van bestaande geneesmiddelen nadat de oorspronkelijke patenten zijn verlopen.

Dit alles bij elkaar opgeteld, voorspelde Stott dat een daling van het gemiddelde investeringsrendement ertoe zou leiden dat de hele farmaceutische industrie binnen de volgende twee tot drie jaar zou beginnen te krimpen. Tegen het jaar 2040 kan de jaarlijkse waarde van de totale wereldwijde verkoop van de industrie zijn gedaald tot wat het was in 1990. Dit zou een catastrofale daling van de omzet van ongeveer 90 procent betekenen. Het is daarom veelzeggend dat Stott het farma-bedrijfsmodel als “gebroken” beschreef, eraan toevoegend dat het “een vicieuze cirkel van negatieve groei en terminale achteruitgang betrad omdat het fundamentele bedrijfsmodel op zijn einde liep“. Hij kwam tot de conclusie dat de industrie “niet voor altijd zou bestaan” en dat deze “zich moest aanpassen of sterven”.

In zijn meest onthullende verklaring van allemaal, waarin hij de wanhopige aard van de situatie benadrukte waarin farmaceutische bedrijven zich bevonden, schreef Stott dat de farmaceutische industrie “nu, in 2018” een grote doorbraak nodig had. Maar zelfs toen zei hij dat het nog steeds “een periode van aanzienlijke inkrimping voor enig herstel ” zou doormaken en dat “alles minder [dan een onmiddellijke doorbraak] te weinig en te laat zou zijn om de industrie te redden van terminale achteruitgang.”

In wat daarom alleen kan worden omschreven als een ongelooflijke meevaller voor farmaceutische investeerders, slechts 18 maanden nadat Stott deze woorden schreef, bood de COVID-19-uitbraak in Wuhan, China, het antwoord op de gebeden van de geneesmiddelenindustrie. Als gevolg hiervan wordt het wereldwijde verplichte gebruik van experimentele vaccins gepositioneerd als de ‘grote doorbraak’ om het bedrijfsmodel van de industrie te redden.

Farma in een wanhopige strijd om te overleven

Alleen de tijd zal leren waar dit allemaal toe leidt, en of er misschien nog meer achter de lab-lektheorie zit dan momenteel wordt vermoed. Maar wat er ook gebeurt, één ding is al zeker: het farmaceutische investeringsbedrijf is verwikkeld in een wanhopige strijd om te overleven.

Door zich te richten op de tekorten aan micronutriënten waarvan de wetenschappelijke ontdekkingen van Dr. Rath hebben aangetoond dat ze de primaire oorzaak zijn van ziekten, bieden voeding en cellulaire geneeskunde therapieën de verleidelijke mogelijkheid om effectief, veilig en betaalbaar miljoenen levens te redden van hart- en vaatziekten , kanker , pandemieën en andere ziekten gelijk. Dit is, meer dan wat dan ook, wat uiteindelijk zal zorgen voor de definitieve ondergang van de geneesmiddelenindustrie.

In dit licht bezien, kan worden gezien dat het dwingen van de hele wereld om zich te onderwerpen aan experimentele farmaceutische vaccins een laatste wanhopige poging is van de belangrijkste politieke belanghebbenden van de geneesmiddelenindustrie. Het is in ons aller belang om ervoor te zorgen dat ze niet slagen.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2021/09/29/20097/?swcfpc=1