Laten we beginnen met drie onderling verbonden multipolaire feiten.
Ten eerste: Een van de belangrijkste resultaten van het jaarlijkse Wereld Economisch Forum in Davos, Zwitserland, is dat de Saoedische minister van Financiën, Mohammed al-Jadaan, tijdens een panel over de transformatie van Saoedi-Arabië, duidelijk maakte dat Riyad zal overwegen te handelen in andere valuta dan de Amerikaanse dollar, schrijft Pepe Escobar.
Is de petroyuan dan eindelijk nabij? Mogelijk, maar Al-Jadaan koos wijselijk voor een voorzichtige afdekking: “We genieten van een zeer strategische relatie met China en we genieten van diezelfde strategische relatie met andere landen waaronder de VS en we willen dat ontwikkelen met Europa en andere landen.”
Ten tweede: De centrale banken van Iran en Rusland bestuderen de invoering van een “stabiele munt” voor buitenlandse handelsbetalingen, ter vervanging van de Amerikaanse dollar, de roebel en de rial. De cryptomassa is al in opstand gekomen en overweegt de voor- en nadelen van een door goud gedekte digitale munt van de centrale bank (CBDC) voor de handel, die in feite ongevoelig zal zijn voor de gewapende Amerikaanse dollar.
Saoedi-Arabië bevestigt dat ze gaan handelen in niet-dollar valuta – Totaal einde van VS hegemonie !
Een door goud gedekte digitale valuta
Wat hier echt aantrekkelijk is, is dat deze door goud gedekte digitale munt bijzonder effectief zou zijn in de Speciale Economische Zone (SEZ) van Astrakhan, in de Kaspische Zee.
Astrakhan is de belangrijkste Russische haven die deelneemt aan de International North South Transportation Corridor (INTSC), waarbij Rusland vracht verwerkt die via Iran in koopvaardijschepen helemaal naar West-Azië, Afrika, de Indische Oceaan en Zuid-Azië reist.
Het succes van de INSTC – geleidelijk gekoppeld aan een door goud gedekte CBDC – zal grotendeels afhangen van de vraag of tientallen Aziatische, West-Aziatische en Afrikaanse landen weigeren door de VS opgelegde sancties toe te passen op zowel Rusland als Iran.
Op dit moment bestaat de export vooral uit energie en landbouwprodukten; Iraanse bedrijven zijn de derde grootste importeur van Russisch graan. Daarna volgen turbines, polymeren, medische apparatuur en auto-onderdelen. Alleen het Russisch-Iraanse deel van de INSTC vertegenwoordigt 25 miljard dollar.
En dan is er nog de cruciale energiehoek van de INSTC – waarvan de belangrijkste spelers de Rusland-Iran-India triade zijn.
De aankopen van Russische ruwe olie door India zijn elk jaar met een factor 33 gestegen. India is de derde grootste importeur van olie ter wereld; in december ontving het 1,2 miljoen vaten uit Rusland, dat sinds enkele maanden vóór Irak en Saudi-Arabië staat als Delhi’s belangrijkste leverancier.
Een eerlijker betalingssysteem
Ten derde: Zuid-Afrika bekleedt dit jaar bij toerbeurt het BRICS-voorzitterschap. En dit jaar begint de uitbreiding van BRICS+, met kandidaten variërend van Algerije, Iran en Argentinië tot Turkije, Saudi-Arabië en de VAE.
De Zuid-Afrikaanse minister van Buitenlandse Zaken Naledi Pandor heeft zojuist bevestigd dat de BRICS een manier willen vinden om de Amerikaanse dollar te omzeilen en zo “een eerlijker betalingssysteem te creëren dat niet scheefgetrokken is naar rijkere landen”.
Yaroslav Lissovolik, hoofd van de analytische afdeling van de bedrijfs- en investeringsafdeling van de Russische Sberbank, is al jaren voorstander van nauwere BRICS-integratie en de invoering van een BRICS-reservemunt.
Lissovolik herinnert ons eraan dat het eerste voorstel “om een nieuwe reservemunt te creëren op basis van een mandje valuta’s van BRICS-landen al in 2018 werd geformuleerd door de Valdai Club.”
Bent u klaar voor de R5?
Het oorspronkelijke idee draaide om een valutamand, vergelijkbaar met het Special Drawing Rights (SDR)-model, bestaande uit de nationale valuta’s van de BRICS-leden – en vervolgens, in een later stadium, andere valuta’s van de uitgebreide BRICS+-kring.
Lissovolik legt uit dat de keuze voor de nationale BRICS-valuta’s logisch was omdat “deze tot de meest liquide valuta’s van de opkomende markten behoren. De naam voor de nieuwe reservemunt – R5 of R5+ – was gebaseerd op de eerste letters van de BRICS-valuta’s die allemaal met de letter R beginnen (real, roebel, roepie, renminbi, rand).”
BRICS heeft dus al een platform voor hun diepgaande beraadslagingen in 2023. Zoals Lissovolik opmerkt, “zou de R5-valuta van de BRICS op langere termijn zowel de rol van vereffenaar/betaler als die van waardeopslag/reserve voor de centrale banken van de opkomende markteconomieën kunnen gaan vervullen.”
Het is vrijwel zeker dat de Chinese yuan vanaf het begin een prominente plaats zal innemen, profiterend van zijn “reeds vergevorderde status van reservevaluta”.
Potentiële kandidaten die deel zouden kunnen uitmaken van de R5+ valutamand zijn onder meer de Singaporese dollar en de dirham van de VAE.
Lissovolik stelt dat “het R5-project dus een van de belangrijkste bijdragen van de opkomende markten aan een veiliger internationaal financieel stelsel kan worden.
Het R5-, of R5+-project heeft wel degelijk raakvlakken met wat wordt ontworpen in de Economische Unie van Eurazië (EAEU), onder leiding van de minister van Macro-Economie van de Economische Commissie van Eurazië, Sergej Glazyev.
De Russische Sergej Glazyev introduceert het nieuwe mondiale financiële systeem
Een nieuwe gouden standaard
In Golden Ruble 3.0, zijn meest recente paper, verwijst Glazyev rechtstreeks naar twee inmiddels beruchte rapporten van Credit Suisse-strateeg Zoltan Pozsar, voorheen van het IMF, het Amerikaanse ministerie van Financiën en de New Yorkse Federal Reserve: War and Commodity Encumbrance (27 december) en War and Currency Statecraft (29 december).
Pozsar is een fervent voorstander van Bretton Woods III – een idee dat enorm aanslaat bij de Fed-sceptici.
Intrigerend is dat de Amerikaan Pozsar nu rechtstreeks de Rus Glazyev citeert, en vice versa, wat een fascinerende convergentie van hun ideeën impliceert.
Laten we beginnen met Glazyevs nadruk op het belang van goud. Hij wijst op de huidige accumulatie van miljarden dollars op de rekeningen van Russische exporteurs in “zachte” valuta bij de banken van Ruslands belangrijkste buitenlandse economische partners: EAEU-landen, China, India, Iran, Turkije en de VAE.
Vervolgens legt hij uit hoe goud een uniek instrument kan zijn in de strijd tegen westerse sancties als de prijzen van olie en gas, voedsel en meststoffen, metalen en vaste mineralen worden herberekend:
“Het vaststellen van de olieprijs in goud op het niveau van 2 vaten per 1g zal een tweede stijging van de goudprijs in dollars geven, berekende Credit Suisse strateeg Zoltan Pozsar. Dit zou een adequaat antwoord zijn op de door het westen ingevoerde “prijsplafonds” – een soort “vloer”, een stevige basis. En India en China kunnen de plaats innemen van wereldwijde grondstoffenhandelaren in plaats van Glencore of Trafigura.”
Dus hier zien we Glazyev en Pozsar samenkomen. Heel wat grote spelers in New York zullen versteld staan.
Glazyev schetst vervolgens de weg naar de gouden roebel 3.0. De eerste gouden standaard werd gelobbyd door de Rothschilds in de 19e eeuw, wat hen “de mogelijkheid gaf om continentaal Europa ondergeschikt te maken aan het Britse financiële systeem door middel van goudleningen.” Gouden roebel 1.0, schrijft Glazyev, “zorgde voor het proces van kapitalistische accumulatie.”
Gouden roebel 2.0, na Bretton Woods, “zorgde voor een snel economisch herstel na de oorlog.” Maar toen schrapte de “hervormer Chroesjtsjov de koppeling van de roebel aan het goud en voerde in 1961 een monetaire hervorming door met een feitelijke devaluatie van de roebel met 2,5 maal, waardoor de voorwaarden werden geschapen voor de daaropvolgende transformatie van het land [Rusland] in een “aanhangsel van het westerse financiële systeem”.
Wat Glazyev nu voorstelt is dat Rusland de goudwinning opvoert tot maar liefst 3 procent van het BBP: de basis voor een snelle groei van de hele grondstoffensector (30 procent van het Russische BBP). Als het land wereldleider wordt in de goudproductie, krijgt het “een sterke roebel, een sterke begroting en een sterke economie.”
Alle eieren van het Zuiden in één mandje
Ondertussen lijkt Glazyev, in het hart van de besprekingen van de EAEU, een nieuwe munt te ontwerpen die niet alleen op goud is gebaseerd, maar deels ook op de olie- en aardgasreserves van de deelnemende landen.
Pozsar lijkt dit als mogelijk inflatoir te beschouwen: dat zou kunnen als het tot enige excessen leidt, aangezien de nieuwe munt aan zo’n grote basis zou worden gekoppeld.
Off the record, New Yorkse bankbronnen geven toe dat de Amerikaanse dollar “weggevaagd zou worden, aangezien het een waardeloze fiatmunt is, als Sergej Glazyev de nieuwe munt aan goud zou koppelen. De reden is dat het Bretton Woods systeem geen goudbasis meer heeft en geen intrinsieke waarde heeft, zoals de FTX cryptovaluta. Sergey’s plan om de munt ook te koppelen aan olie en aardgas lijkt een winnaar.”
In feite kan Glazyev dus de hele muntstructuur creëren voor wat Pozsar half schertsend de “G7 van het Oosten” noemde: de huidige 5 BRICS plus de volgende 2 die de eerste nieuwe leden van BRICS+ zullen zijn.
Zowel Glazyev als Pozsar weten beter dan wie ook dat toen Bretton Woods werd opgericht, de VS het meeste goud van de centrale banken bezaten en de helft van het mondiale BBP controleerden. Dit was de basis voor de VS om het hele wereldwijde financiële systeem over te nemen.
Nu besteden grote delen van de niet-westerse wereld veel aandacht aan Glazyev en het streven naar een nieuwe niet-dollarvaluta, compleet met een nieuwe goudstandaard die op termijn de Amerikaanse dollar volledig zou vervangen.
Pozsar begreep volkomen hoe Glazyev een formule nastreeft met een mand van valuta’s (zoals Lissovolik voorstelde). Evenzeer als hij het baanbrekende streven naar de petroyuan begreep. Hij beschrijft de industriële vertakkingen als volgt:
“Aangezien Rusland, Iran en Venezuela zoals gezegd ongeveer 40 procent van de bewezen oliereserves van de wereld in handen hebben, en elk van hen momenteel olie aan China verkoopt tegen renminbi met een fikse korting, vinden wij dat de beslissing van BASF om zijn activiteiten in zijn hoofdfabriek in Ludwigshafen permanent in te krimpen en in plaats daarvan zijn chemische activiteiten naar China over te brengen, werd ingegeven door het feit dat China energie inkoopt tegen kortingen, en niet tegen marges zoals Europa.”
Het Zuiden baart een nieuw betalingssysteem dat het spel verandert – Omzeilt de dollar
De race om de dollar te vervangen
Een belangrijke conclusie is dat energie-intensieve grote industrieën naar China zullen verhuizen. Beijing is een grote exporteur geworden van Russisch vloeibaar aardgas (LNG) naar Europa, terwijl India een grote exporteur is geworden van Russische olie en geraffineerde producten zoals diesel – ook naar Europa. Zowel China als India – BRICS-leden – kopen onder de marktprijs van mede-BRICS-lid Rusland en verkopen het met flinke winst door aan Europa. Sancties? Welke sancties?
Ondertussen is de race om de nieuwe valutamand voor een nieuwe munteenheid te vormen aan de gang. Deze langeafstandsdialoog tussen Glazyev en Pozsar zal nog fascinerender worden, omdat Glazyev zal proberen een oplossing te vinden voor wat Pozsar heeft verklaard: het aanboren van natuurlijke hulpbronnen voor de creatie van de nieuwe munt kan inflatoir zijn als de geldhoeveelheid te snel wordt verhoogd.
Dit alles gebeurt terwijl Oekraïne – een enorme kloof op een cruciaal kruispunt van de Nieuwe Zijderoute die Europa afsluit van Rusland/China – langzaam maar zeker verdwijnt in een zwarte leegte. Het Rijk heeft Europa misschien voorlopig opgeslokt, maar wat geo-economisch gezien echt van belang is, is hoe de absolute meerderheid van het Zuiden besluit zich te binden aan het door Rusland/China geleide blok.
Economische dominantie van BRICS+ is misschien niet meer dan 7 jaar weg – welke giftigheden er ook worden verzonnen door die grote, disfunctionele nucleaire schurkenstaat aan de andere kant van de Atlantische Oceaan. Maar laten we eerst die nieuwe munt op gang brengen.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:
Alleen baseren op goud is een te smalle basis.
Het moet gebaseerd worden op een hele reeks materialen vergelijkbaar met goud. Denk aan zilver, platina, en nog een hele rij andere zeldzame waardevolle metalen.
De essentie is geld moet gedekt zijn door iets waarvan de waarde objectief vastgesteld kan worden en waarvan de echte waarde in de tijd niet teveel varieert.
Corrigeer mij als ik het fout zie maar als het zo is dat ook de BRICS landen de CBDC als een goed instrument zien ben ik daar zwaar op tegen.
De CBDC alleen voor internationale handel ok maar de CBDC als enige betaalmiddel voor de bevolking moeten we NOOIT toestaan.
Er moet in iedere grondwet verankerd worden dat cash geld NOOIT mag verdwijnen en dat cash betalingen tot € 10.000,- vrij zijn( dat deel zou via wetswijziging nooit veranderd moeten kunnen worden) .
Wereldleiders zijn nooit te vertrouwen en elite zal altijd blijven proberen ons tot slaaf te maken.
In veel BRICS+ landen, is cash geld nog steeds leidend. Veel mensen hebben daar nog geen bankrekening. Simpelweg omdat de mensen cash geld vertrouwen, het heeft iets tastbaars. Pinnen of digitaal geld is is niet tastbaar en voor veel van die mensen iets ongrijpbaars. Waar ik woon, is het heel gebruikelijk dat je huis of auto contant betaald -> je neemt eerst cash op en dan brengt het naar de verkopende partij -> die check het cash geld en gaat vervolgens naar zijn bank en laat het daar na tellen en op zijn rekening storten. De rijke mensen hebben daar een bankrekening, maar mensen van de straat en op de lokale markten is cash king.
In welke landen gaat dat dan zo?
Zoals als Petrus zegt, zoals bijvoorbeeld India, Filipijnen, Indonesië, veel Afrikaanse landen en inderdaad veel zogenoemde “derde” wereldlanden.
Ik weet het ik heb 8 jaar in de Filipijnen gewoond en daar is het hetzelfde. Daar ben je verplicht om minimaal 10.000 peso op je rekening te hebben anders krijg je een brief dat ze jou bank rekening gaan sluiten.
Het overgrote deel van de 125 miljoen mensen hebben geen 10.000 peso om een rekening te betalen.
Daarom zijn de derde wereldlanden het veiligste om te gaan wonen.