Laten we de excuses voor het slavernijverleden vooral zien als startpunt van een meerjarig traject waarin we het hebben over herstel, beklemtoont Ferrier.

Mensen die nooit slaaf waren gaan ons, mensen die nooit slavenhandelaren waren, dus jarenlang dat gedram in ons gezicht wrijven. Dat is de bedoeling. En ze beweert wel dat ze met herstel niet per se herstelbetalingen bedoelt, maar iedereen kan tussen de regels luisteren en begrijpen dat dat precies is wat de bedoeling is.

Dat is nogal brutaal van deze oplichtster.

Wachtgeldoptimum – € 812.513,53

Een Kamerlid moest aan twee eisen te voldoen om nooit meer te hoeven werken. Ten eerste is er het anciënniteitscriterium van tien jaar, het Kamerlid moest al tien jaar het ambt bekleden. Daarnaast moest de politicus minder dan tien jaar van het pensioen verwijderd zijn, het leeftijdscriterium. Ferrier is in maart 1957 geboren en werd in mei 2002 Kamerlid. Het is dan de kunst om het ontslag, met een relletje, zo te plannen dat je aan beide criteria voldoet. Daarvan is sprake per mei 2012, dan is ze tien jaar Kamerlid en zit ze ook op minder dan tien jaar van de pensioengerechtigde leeftijd vandaan. De aankondiging van het vertrek uit de Kamer kwam nog geen week na het aanbreken van het speltheoretische wachtgeldoptimum (waarop men maximaal wachtgeld kan trekken).

bron

Het wordt nog brutaler

Ferrier die zich opwerpt als spreekbuis van de slachtoffers stamt zelf af van slavenhouders.

‘Ik heb voorouders onder slaafgemaakten en onder slavenhouders.’ … ‘van haar vaders kant was ze van Sefardisch-Joodse afkomst en haar moeder stamde af van tot slaaf gemaakte mensen.’

bron

De Joodse kant was de slavenhoudende kant. Wikipedia:

Joden vormden een belangrijke groep van plantagebezitters in de landbouwkolonie Suriname. Eind 17e eeuw telde het gebied veertig joodse plantages. … In de bloeitijd van de plantage-economie (18e eeuw, Surinames ‘Gouden Eeuw’) vormden de Joodse plantage-eigenaren de ruggengraat van de jonge kolonie. … Wat betreft de slavernij dient opgemerkt dat vanuit beide Joodse gemeenschappen in Suriname nooit een stem heeft geklonken voor de afschaffing van de slavernij of tegen de slechte behandeling van slaven, ook niet ten tijde van de daadwerkelijke afschaffing in 1863.

The Jewish Telegraph schrijft over rabbijn Lody van de Kamp:

“Geld werd verdiend door Joodse gemeenschappen in Zuid-Amerika, deels door slavernij, en ging naar Nederland, waar Joodse bankiers ermee omgingen,” zei hij. “Niet-Joden waren ook medeplichtig, maar wij ook. …

In één gebied van het voormalige Nederlands Guyana waren 40 plantages in Joods bezit, waar in totaal minstens 5.000 slaven woonden, zegt hij. Bekend als de Jodensavanne, of Joodse Savanne, had het gebied een Joodse gemeenschap van enkele honderden voordat deze in 1832 bij een slavenopstand werd vernietigd. Bijna allemaal immigreerden ze naar Nederland en brachten hun vergaarde rijkdom mee.

Zou het niet redelijk zijn dan dat zij de herstelbetalingen betalen?

Een deel van die rijkdom was vorig jaar te zien in de kelder van de Amsterdamse Portugese Synagoge, als onderdeel van een tentoonstelling over de rijkdom van de geïmmigreerde stichters van de synagoge. Van de Kamp zegt dat de tentoonstelling zijn belangstelling voor de Nederlands-Joodse rol in de slavernij heeft aangewakkerd.

Volgens Seymour Drescher, historicus aan de Universiteit van Pittsburgh, waren Nederlandse joden op het Caribische eiland Curaçao goed voor de doorverkoop van ten minste 15.000 slaven die door Nederlandse trans-Atlantische handelaren aan land waren gebracht.

Joden hadden zoveel invloed in die koloniën dat slavenveilingen die gepland waren op Joodse feestdagen vaak werden uitgesteld, aldus Marc Lee Raphael, hoogleraar Judaïsche studies aan het College of William & Mary.

Joods Cultureel Kwartier noemt een lager aantal slaven, maar groter aantal Joodse plantages:

In 1684 woonden er circa 230 joden in de kolonie – de meeste in of nabij Jodensavanne – die ruim 1000 tot slaaf gemaakte Afrikanen en Inheemsen bezaten. De Portugese joden legden plantages aan langs de Surinamerivier, waar zij hun slaafgemaakten suiker, koffie, katoen en cacao lieten verbouwen. In 1737, toen de gemeenschap een periode van grote bloei doormaakte, bezaten zij circa 115 plantages.


Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:


De rol van Afrika in de slavenhandel is bewust vergeten… Ze hebben een mythe gecreëerd dat we onschuldig waren’, zegt Afrikaanse historicus

Klik op de tag ⬇️ om meer te lezen over

5 2 stemmen
Artikelbeoordeling
Abonneer
Laat het weten als er
guest

19 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Angie
Angie
3 maanden geleden

Ik eis achtereenvolgens vd Duitsers, Fransen, Spanjaarden en Romeinen herstelbetalingen. Daarnaast wil ik een royale vergoeding voor het uitbuiten van mijn voorvaderen die minstens 500 jaar op grote schaal zijn verkocht door de Berbers en Ottomanen. En die met kerkgelden moesten worden vrijgekocht. Ook hebben wij territoria in de West veroverd. Waarom moeten al die negers daar zitten? Terug naar Afrika! En geeft ons die grond terug. Hoeven we ze niet meer te onderhouden. Kost ons bakken geld en die negers kunnen er toch geen kloot van qua bestuur. En excuses voor slavernij vragen ze maar aan hun mede-negers in Afrika. Die waren nl de grootste slavenhandelaren.

Johan
Johan
3 maanden geleden
Antwoord aan  Angie

Dat van die Duitsers begrijp ik niet geheel?

En het Boer volk in Zuid Afrika zou in dat geval meer dan herstelbetalingen toekomen van Israël en Engeland!

 Die Verborge Hand agter die Boereoorlog,“Dit was die verborge hand van die Jood!”

Angie
Angie
3 maanden geleden
Antwoord aan  Johan

Tweede Wereld-oorlog?

Johan
Johan
3 maanden geleden
Antwoord aan  Angie

WOII goed, voor zover ik weet hebben de geallieerden meer schade aangebracht in die periode dan de Duitsers. Dus lijkt het mij reëler om bij hun de herstelbetalingen te halen i.p.v. bij de door u benoemde Duitsers.

Ik zal in een hierop volgende reactie een niet volledige lijst plaatsen, anders word het zo een smal onoverzichtelijk gebeuren

Laatst bewerkt op 3 maanden geleden door Johan
Petra
3 maanden geleden
Antwoord aan  Angie

De uitbuiting van ONS in de afgelopen decennia door Marokkanen, Turken, Somaliërs en ander Mislim tuig zou logischer zijn.

In dit geval betreft het de echte daders en slachtoffers en niet wat geklets over een verre geschiedenis.

Bernie
Bernie
3 maanden geleden
Antwoord aan  Angie

Een groot deel van de migranten leeft van bijstand. Vaak hebben ze een gratis huis gekregen. De herstelbetalingen zijn dus allang gerealiseerd.

Andre
Andre
3 maanden geleden

Op de week nauwkeurig geld trekken. Wat een vreselijk wijf zeg en dan de wetgeving of het er zo voor in elkaar is gedraaid.Die hele politieke poppenkast de clownsfreakshow worden de puppets geleverd door private organisaties. De hele politiek laat zich adviseren door allemaal vriendjes en rare advies buro tjes maar hebben zelf de ballen verstand van zaken. Dan zit er nog een heel circus van NGO’s omheen om de boel te bedriegen en leeg te stelen.

Suriname was ooit geruild voor New York (Brooklyn is Breukelen en Harlem spreekt voor zich) daar de boel lekker vol zetten met slavenarbeid en ze flikken het nu weer. Met Nederlands belastinggeld het hele NGO freak circus daar volstoppen om de zittende regering omver te werpen en hun eigen puppets te plaatsen. Kaag is kats verrot en D666 een terroristische organisatie.

Johan
Johan
3 maanden geleden

Geallieerde bombardementen op Nederland

De geallieerden hebben gedurende de “bezetting” circa 600 bomaanvallen op Nederlands grondgebied uitgevoerd (A. Korthals Altes, Luchtgevaar (Amsterdam 1984) pag. 12). In de tabel hieronder zijn 38 geallieerde luchtaanvallen beschreven waarbij ongeveer veertig of meer burgerslachtoffers zijn gevallen.

RAF 24-25 juni 1940 Den Helder 38 doden
Gewild doelwit (havengebied), maar veel ‘bijkomende schade’

RAF 3-4 oktober 1941 Rotterdam 106 (130) doden
Gewild doelwit (havengebied), maar veel ‘bijkomende schade’

RAF 28-29 januari 1942 Rotterdam/Schiedam, stad 71 doden
Gewild doelwit (havengebied), maar veel ‘bijkomende schade’

RAF 5-6 oktober 1942 Geleen, stad 83 doden
Vergissingbombardement (het eigenlijke doelwit was de Duitse stad Aken)

RAF 6 december 1942 Eindhoven, rond Philips 138 doden
Gewild doelwit (fabriekencomplex Philips), maar veel ‘bijkomende schade’

RAF 19 februari 1943 Den Helder 50 doden
Gewild doelwit (marinewerf), maar veel ‘bijkomende schade’

USAAF 31 maart 1943 Rotterdam, Tussendijken Circa 400 doden
Gewild doelwit (havengebied), maar door sterke, afwijkende wind veel ‘bijkomende schade’

RAF 16 april 1943 Haarlem, stad 85 doden
Gewild doelwit (werkplaatsen spoorwegen), maar het gros van de bommen trof de dichtbevolkte Amsterdamse buurt

USAAF 17 juli 1943 Amsterdam-Noord 185 (158) doden
Onbedoeld resultaat (het eigenlijke doelwit, de Fokkerfabrieken, werd niet geraakt)

USAAF 10 oktober 1943 Enschede, stad 151 doden
Vergissingbombardement (men zocht naar een Duitse stad als ‘gelegenheidsdoel’)

USAAF 22 februari 1944 Nijmegen, stadsdeel Maximaal 800 doden
Vergissingbombardement (de eigenlijke doelwitten waren de Duitse steden Kleef en Goch)

USAAF 22 februari 1944 Arnhem, woonwijk 60 doden
Vergissingbombardement (de eigenlijke doelwitten waren de Duitse steden Kleef en Goch)

USAAF 22 februari 1944 Enschede, industriewijk 40 doden
Vergissingbombardement (het eigenlijke doelwit was de Duitse stad Münster)

RAF 11 april 1944 Den Haag, Huize Kleykamp Circa 60 doden
Gewild doelwit (bevolkingsregistratie)

USAAF 31 mei 1944 Roosendaal, buurt station 73 doden
Gewild doelwit (spooremplacement), maar het gros van de bommen viel naast het doel

USAAF 18 augustus 1944 Maastricht, stadswijk 91 doden
Onbedoeld resultaat (het eigenlijke doelwit, de brug over de Maas, kreeg schampen maar bleef intact)

RAF 11 september 1944 Breskens, havenbuurt 199 doden
Gewild doelwit (de haven), maar veel ‘bijkomende schade’

USAAF 17 september 1944 Wolfheze, gesticht/dorp 87 doden Gewild doelwit (Duitse geschutstellingen), maar veel ‘bijkomende schade’

RAF 17 september 1944 Ede 80 doden
Gewild doelwit (Duitse kazernes), maar veel ‘bijkomende schade’

RAF 17 september 1944 Biggekerke 46 (50) doden
Gewild doelwit (Duitse geschutstellingen), maar veel ‘bijkomende schade’

RAF 2 oktober 1944 Huissen 99 (106) doden
Gewild doelwit (Duitse troepenconcentratie), maar veel ‘bijkomende schade’

RAF 3 oktober 1944 Westkapelle, zeedijk Circa 150 doden
Gewild doelwit (de zeedijk), maar veel ‘bijkomende schade’

USAAF 6 oktober 1944 Hengelo, stad Circa 100 doden
Onbedoeld resultaat (het eigenlijke doelwit, de rangeerterreinen, waren nauwelijks geraakt)

USAAF 12 oktober 1944 Venray Minstens 50 doden
Waarschijnlijk gewild doelwit (tactische doelen)

RAF 13 oktober 1944 Utrecht, stationsgebied Circa 50 doden
Gewild doelwit (spoorwegemplacement), maar veel ‘bijkomende schade’

USAAF 13 oktober 1944 Venlo Minstens 40 doden
Gewild doelwit (de verkeers- en spoorbruggen, die echter weinig schade hadden opgelopen), maar veel ‘bijkomende schade’

RAF 14 oktober 1944 Zutphen, wijk bij IJssel 73 doden
Gewild doelwit (brug over de IJssel), maar veel ‘bijkomende schade’

RAF 24 oktober 1944 Dordrecht, park Merwestein 69 (52) doden
Gewild doelwit (Duits hoofdkwartier), maar veel ‘bijkomende schade’

RAF 3 november 1944 Venlo Circa 40 doden
Gewild doelwit (de verkeers- en spoorbruggen, die echter weinig schade hadden opgelopen), maar veel ‘bijkomende schade’

RAF 26 november 1944 Amsterdam, Euterpestraat Meer dan 50 doden
Gewild doelwit (hoofdkwartier SD), maar veel ‘bijkomende schade’

RAF 29 november 1944 Rotterdam, omgeving Mathenesser-straat / Heemraadsingel 64 (45) doden
Onbedoeld resultaat (het eigenlijke doelwit, de Dienststelle van de SD, kreeg alleen omvangrijke luchtdrukschade)

RAF 11 december 1944 Leiden, stationswijk 54 doden
Gewild doelwit (hoofdstation), maar veel ‘bijkomende schade’

RAF 21-22 januari 1945 Montfort L., dorp 183 doden
Gewild doelwit (Duitse verbindinglijnen)

RAF 3 maart 1945 Den Haag, Bezuidenhout Minimaal 520 doden
Onbedoeld resultaat (het eigenlijke doelwit was een V-2 opslagplaats in het Haagsche Bosch)

USAAF 22 maart 1945 Enschede, stad 65 doden
Waarschijnlijk gewild doelwit (tactische doelen), maar veel ‘bijkomende schade’

USAAF 22 maart 1945 Nijverdal, centrum 72 doden
Waarschijnlijk gewild doelwit (tactische doelen), maar veel ‘bijkomende schade’

USAAF 24 maart 1945 Goor, centrum 82 doden
Waarschijnlijk gewild doelwit (tactische doelen), maar veel ‘bijkomende schade’

USAAF 24 maart 1945 Haaksbergen, centrum 75 (50) doden
Waarschijnlijk gewild doelwit (tactische doelen), maar veel ‘bijkomende schade’

Het aantal burgerslachtoffers dat bij de luchtaanvallen is omgekomen is helaas niet nauwkeurig te bepalen. Een anoniem overzicht bijgehouden in 1940-1945 (aanwezig bij het NIOD: dossier 249-0116A, stuk a20) komt uit op ruim 8.000 slachtoffers van luchtaanvallen na 15 mei 1940. Volgens Korthals Altes is dit overzicht onvolledig en soms onjuist. Hij schat het aantal bombardementsdoden op circa 10.000

Laatst bewerkt op 3 maanden geleden door Johan
Hagar
Hagar
3 maanden geleden

Lees (of luister) naar het beroemde boek van Nation Of Islam over de ware aard van de slavenhandel: The secret relationship between Blacks and Jews:

https://archive.org/details/NOIAudiobook

https://archive.org/details/the-nation-of-islam-alex-linder-the-secret-relationship-between-blacks-and-jews-

Laatst bewerkt op 3 maanden geleden door Hagar
Steven
Steven
3 maanden geleden

Moeten we straks ook héél Afrika compenseren met 40.000 Euro?
Ik zou zeggen,.. iedereen 3 ton!!

Dee
Dee
3 maanden geleden

Mijn opa, van moeders kant, kwam van een arme familie garnalenpellers. Tijdens de bezetting is hij in een werkkamp beland omdat hij zich weigerde te melden voor de militaire dienst. Toen hij na de oorlog vrij kwam werd hij onmiddelijk onder de wapenen geroepen om te vechten in voormalig Oost Indie. Daar ontmoette hij mijn oma, een Chinese verpleegster die in Bandung Nederlandse soldaten verpleegde. Zij trouwden daar. Toen de Nederlanders weggingen bleven zij. Maar tijdens de Bersiap moesten zij alsnog vluchten. De keuze was Belgisch Kongo of Nederland. Vanwege de situatie in Kongo werd het Nederland. Kongo was niet veilig voor blanken. Zij namen de boot naar Nederland. Een reis van zes weken. Daar aangekomen werd mijn opa als een vluchteling behandeld en zij werden naar Overstegen gebracht waar zij een varkenskot kregen als verblijf. Zij verbleven daar met hun toen vier kinderen. Er kon niet gekookt worden daar en zij haalden hun maal bij de gaarkeuken. Gekookte aardappelen met gesmolten boter kregen zij. (Mijn oom lust daarom nog altijd geen aardappelen). Later kregen zij, met hulp van een pastoor, een rijtjeswoning in Doetinchem.
Mij opa was in Indonesie bakker geworden. De bakkerij in Bandung bestaat nog steeds. Het is de Hollandse Bakkerij met een Nederlandse molen. In Nederland begon hij zijn beroep weer uit te oefenen maar hij kreeg last van bakkersexceem en belandde daardoor in een veevoederfabriek. Mijn oma is aan het werk gegaan als verpleegster in een van de twee ziekenhuizen daar waar zij tot haar pensioen gewerkt heeft.
Mijn opa is als een bitter man gestorven. Voelde zich als een stuk vuil behandeld door de Nederlandse staat. Hij heeft daarom ook de Nederlandse vlag bij het vuilnis gedaan. Nooit een vergoeding, nooit een bedankje. Mijn oma heeft moeten leven van een karig pensioentje en is vergeten en ondertussen ook gestorven. Zij heeft nooit geklaagd en haar leven hard gewerkt en de zieken en gewonden verzorgt.
Daarom borreld bij mij altijd een grote woede op waneer ik die zwarten hoor klagen over de pijn die zij nu nog voelen over wat hun voorouders is aangedaan. Ik word hier echt woest van!
Mag ik ook effe vangen?

Ohje
Ohje
3 maanden geleden

Mag ik er ook een

Dee
Dee
3 maanden geleden
Antwoord aan  Ohje

Ja, dat bedoel ik. Iedereen heeft wel een verhaal in de geschiedenis en/of uit het verleden. Als iedereen de pijn en het onrecht ons aangedaan vergoed wil hebben dan raken de geldpersen oververhit.
Maar het werpt wel een licht op de minachting die onze machthebbers door al die eeuwen heen voor ons voelen. En in plaats van tegen elkaar te strijden en te verzanden in eeuwige zinloze discussies is het zaak om onze daadwerkelijke vijand te zien en die macht gezamelijk te bestrijden.
De vijand van mijn vijand is mijn vriend.

Laatst bewerkt op 3 maanden geleden door Dee
Dee
Dee
3 maanden geleden
Antwoord aan  Dee

Ray
Ray
3 maanden geleden

Die zwarten denken maar een monopolie op de slavernij te hebben.
Ieder ras heeft te maken gehad met slavernij.
Sterker nog.. in aardig wat delen van de wereld is het nog steeds gaande.
Maar dat wordt met dit gelul compleet ondergesneeuwd.

Matt
3 maanden geleden

Wij zijn anders toch ook hard op weg om (moderne) slaven te worden.

“Zij” bepalen hoe wij ons geld, dat we met hard werken verdiend hebben (tenminste…) uitgeven.
Hoe wij ons huis mogen verwarmen.
Hoe wij onze kinderen moeten opvoeden (of eerder hoe we het niet mogen doen).
Hoe ver wij ons straks nog mogen verplaatsen.
Wordt het autorijden, een vorm van vrijheid, ons practis onmogelijk gemaakt (kunstmatig hooggehouden prijzen).
Hoe we mentaal gechanteerd worden om mee te doen aan een, soms dodelijk, medisch experiment.
Vul zelf maar verder aan.
Om te weten wie “Zij” zijn hoef je maar te kijken naar die personen die van bovenstaand geen last hebben

Dee
Dee
3 maanden geleden
Antwoord aan  DissidentNL

En ook van andere dobbernegerlanden voor onze verkrachte en vermoorde dochters.