Over de oorlog in Vietnam zei Henry Kissinger, voormalig nationaal veiligheidsadviseur en minister van Buitenlandse Zaken onder de presidenten Nixon en Ford: “We hadden er nooit moeten zijn.” Binnenkort zullen de Amerikanen, zelfs de politici binnen de gordel, tot dezelfde conclusie komen over de Oekraïense proxy-oorlog van Washington tegen Rusland.
Niemand in het Witte Huis, de Senaat of het Huis is er bewust op uit om van de Oekraïense proxy-oorlog met Moskou een wedstrijd van “concurrerende maatschappelijke ineenstorting” tussen Rusland en de NAVO te maken. Maar hier zijn we dan, schrijft Douglas Macgregor. Niemand had kunnen denken dat de regering Biden en de tweepartijdige oorlogspartij de Amerikanen en Europeanen in een politieke, militaire en economische vallei des doods zouden drijven, waaruit geen gemakkelijke ontsnapping mogelijk is. Toch is dat precies wat er gebeurt.
Voorlopig blijft Washington blind voor deze ontwikkelingen. In kranten, op radio, televisie en online is het verhaal duidelijk: ondanks verschrikkelijke verliezen – ten minste 400.000 Oekraïense slachtoffers op het slagveld, waaronder 100.000 gesneuvelde soldaten – zijn de Oekraïense strijdkrachten aan de winnende hand. Bovendien, zegt het verhaal, zal Amerika’s financiële en economische dominantie uiteindelijk de bedrieglijk zwakke Russische economie overweldigen.
Het Oekraïense overwinningsverhaal profiteert weliswaar enorm van de westerse media die actief tegengestelde meningen “wegstemmen” en Rusland en zijn strijdkrachten in het slechtst mogelijke daglicht stellen. Het feit dat bijna een halve eeuw Koude Oorlog de Amerikanen heeft geleerd het slechtste van de Russen te denken, helpt daar zeker bij.
Maar er is ook een zekere mate van “waar geloof” aan het werk, een toestand van nationaal narcisme, binnen de gordel die gelooft dat Washington kan controleren wat er duizenden kilometers verderop in Oost-Oekraïne gebeurt. De boodschap vindt weerklank in het Congres omdat ze berust op een kritieke strategische veronderstelling die de Amerikaanse burgers nog moeten betwisten: dat de Amerikaanse nationale macht onbeperkt en ongeremd is – alsof een reeks strategische mislukkingen, van Vietnam tot Afghanistan, nooit heeft plaatsgevonden.
Aangezien Amerikaanse politici altijd meer bezig zijn met binnenlandse zaken dan met buitenlands beleid, nemen Congresleden snel het “ware geloof” over. Dit geloof verklaart waarom leden de afgelopen acht jaar dachten dat een toekomstige oorlog met Rusland een weinig riskante aangelegenheid was. De Oekraïners zouden het kanonnenvoer leveren en Washington de dure wapens en munitie.
Voorspelbaar zijn de strategische uitgangspunten van Washington ongewijzigd ten opzichte van eerdere Amerikaanse interventies in de wereld. Doormodderen: massa’s soldaten – in dit geval Oekraïners geadviseerd door Amerikaanse en geallieerde officieren – en enorme infusies van geld, uitrusting en technologie kunnen en zullen de strategische realiteit permanent in Amerika’s voordeel veranderen.
De bedwelmende air van eigengerechtigheid die de regering Biden aanneemt wanneer zij voormalige strategische partners zoals Saoedi-Arabië aanvalt of moraliserende lezingen geeft aan het leiderschap van Peking, of wanneer haar mediasurrogaten minachting tonen voor de Russische staat, is ronduit gevaarlijk. Politieke figuren in Washington zijn bereid elke overtreding toe te staan als die wordt begaan in naam van de vernietiging van Rusland. Zij zien het buitenlands beleid van de VS niet in de context van een grotere strategie, noch begrijpen zij het vermogen van Rusland om de Verenigde Staten pijn te doen, een bizar oordeel over het feitelijke militaire en economische potentieel van Rusland.
Het resultaat is een giftig klimaat van ideologische haat, waardoor het moeilijk voorstelbaar is dat een hedendaagse Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken ooit een internationale overeenkomst ondertekent waarin oorlog als instrument van de Amerikaanse nationale politiek wordt afgezworen, zoals minister van Buitenlandse Zaken Frank Kellogg in 1928 deed. Maar zoals een van Shakespeare’s personages in de Merchant of Venice waarschuwde: “De waarheid zal uitkomen.”
De huidige opbouw van 700.000 Russische troepen met moderne uitrusting in West-Rusland, Oost-Oekraïne en Wit-Rusland is een direct gevolg van Moskou’s besluit om een elastische, strategische verdediging van de gebieden die het in de eerste maanden van de oorlog in beslag heeft genomen. Het was een wijze, hoewel politiek impopulaire keuze in Rusland. Toch is de strategie geslaagd. De Oekraïense verliezen zijn catastrofaal geweest en tegen november zullen de Russische strijdkrachten in staat zijn een knock-out klap uit te delen.
Vandaag gaan er geruchten in de media dat Kiev wellicht onder druk staat om vóór de tussentijdse verkiezingen in november meer tegenaanvallen te lanceren tegen de Russische verdediging in Kherson (Zuid-Oekraïne). Op dit moment is het uitputten van wat er nog over is van het levensbloed van Oekraïne om Russische troepen uit Oekraïne te verdrijven nauwelijks synoniem met het behoud van de Oekraïense staat. Het is ook twijfelachtig of verdere offers van Oekraïners de regering Biden zullen helpen bij de tussentijdse verkiezingen.
De waarheid is dat Moskou’s redline met betrekking tot Oekraïense toetreding tot de NAVO altijd al reëel was. Oost-Oekraïne en de Krim waren altijd al overwegend Russisch qua taal, cultuur, geschiedenis en politieke oriëntatie. De afdaling van Europa naar economische vergetelheid deze winter is ook reëel, net als de steun voor de Russische zaak in China en India en de toenemende militaire kracht van Moskou.
Achteraf gezien is het gemakkelijk te zien hoe het Congres werd misleid door de bewoners van denktanks, lobbyisten en gepensioneerde generaals, die, op enkele uitzonderingen na, mensen zijn met een cocktail aan vertrouwdheid met hoogwaardige conventionele oorlogsvoering. Leden van het Huis en de Senaat werden aangespoord om dubieuze strategieën voor het gebruik van Amerikaanse militaire bijstand te steunen, waaronder roekeloze scenario’s voor een beperkte kernoorlog met Rusland of China. Om de een of andere reden hebben Amerikaanse politici de realiteit uit het oog verloren dat elk gebruik van kernwapens het doel van alle nationale politiek zou ondermijnen.
Het is niet de eerste keer dat Amerikaanse politieke leiders de ware aard van een situatie verkeerd inschatten. In 1969 adviseerde Kissinger president Nixon tegen de-escalatie omdat het laten vechten van Amerikaanse troepen in Vietnam een van de weinige onderhandelingswapens van Washington in de onderhandelingen met Hanoi bleef. Kissinger had het mis. Washington won niets aan de onderhandelingstafel met Hanoi door na januari 1969 meer Amerikanen in Vietnam op te offeren.
Gezien de sombere vooruitzichten van Oekraïne om ooit verloren gebied terug te winnen en zijn verslechterende strategische gezondheid, ligt de toekomst van Oekraïne nu in Russische handen. Voor Washington is er een moreel verantwoord en praktisch antwoord: Kiev moet het bloedvergieten stoppen en de best mogelijke vrede met Moskou sluiten. Helaas is deze oplossing voor Washington ondenkbaar.
Zolang Washington geld, militaire hulp en uitrusting aan Oekraïne levert, zal Kiev zijn onwinbare oorlog voortzetten en zal de heersende politieke klasse van Washington profiteren van de overdracht van geld naar het Pentagon en de Amerikaanse industriële defensiebasis. Maar Washington, zijn NAVO-bondgenoten en de Oekraïners zullen niets van strategische waarde winnen, terwijl Rusland waarschijnlijk sterker zal worden. Dat is een ontwikkeling die Washington zal betreuren.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:
Het is helemaal niet moeilijk hier uit te komen. NATO heeft alleen maar in alle landen verloren nadat ze die landen : Joegoslavië, Irak, Afghanistan, Syrië, Libië en nu Oekraïne totaal verwoest hebben en miljoenen mensen van het leven hebben beroofd maar ook van hun toekomst.
Meer wapens…. meer dood en verderf.
Het gezichtsverlies van Amerika, England, EU, UN en NATO zijn er toch al.
Het volk is het zat om voorgelogen te worden.
Ga lekker de held uithangen in een Hollywood film en verdraai daar de feiten.
ALL WARS ARE BANKERS WARS !!!!
Het enige juiste is dat Oekraïne zich overgeeft en er een herverdeling van Oekraïne plaats gaat vinden. Dat de NATO wordt opgeheven.
Wij het volk pikken het niet langer dat jullie elite bankiers oorlog voeren over onze rug !!!! LAAT DAT EEN WAARSCHUWING ZIJN !!!!!
Kan foto niet plaatsen
Het is allang duidelijk dat het Angelo Zionisten Rijk niet kan onderhandelen, want met onderhandelen waar beide partijen tevreden mee kunnen zijn. Is dat beide water bij de wijn moeten doen om tot compromie te komen. Dat kent het Angelo Zionisten Rijk niet, die denkt in zwart/wit termen. Van Alles of niets en zij willen altijd alles en gunnen andere niets. Zij proberen onder het mom van vrede en democratie te brengen, het gehele land te overmeesteren en na een plaatsing van een marionet van het AZR, om vervolgens zo het land te plunderen van haar rijke landbouwgronden en waardevolle delfstoffen.
Zo gaan ze al vele decennia te werk. Daar zij ook nooit leren van hun fouten, blijven zij telkens op de zelfde manier en aanpak bij elk volgend land. Want hun industrie heeft telkens nieuwe delfstoffen nodig. Bij zwakkere landen lukt dat, maar nu tegen een sterkere tegenstander blijven zij vasthouden aan de zelfde strategie en aanpak tegen hun eigen bestwil in. Waardoor zij zo hun gehele militaire industrie-complex uiteindelijk opofferen en zo ook hun eigen land kwetsbaar maken of nog erger het totale verlies van eigen land.
Want dan kun je wel eerste instantie je geleverde wapens aan het proxy land laten leasen, zodat het winstgevend is. Maar zodra ze het gehele proxy land verliezen en de donerende NAVO landen zich zelf ontwapenen, waardoor ze deze NAVO landen ook kunnen verliezen, zal niemand meer de geleasede wapens, die inmiddels tot schroot verandert zijn nog blijven betalen. Dan is het militaire industriële complex de grote verliezer en dat kan zelfs leiden dat het dan ook over en uit is voor hen.
Maar omdat zij blijven vasthouden aan hun decennia oude aanpak, hebben zij geen plan B van als zij zelf nu de verliezer zullen zijn en dat de tegenstander ook in hun thuisland de zaken op orde gaat stellen ten nadelen van hun. Want hun eigen thuisland is nog nooit fysiek aangevallen door een extern land in de geschiedenis.
De beste tactiek die de Russen nu kunnen volgen is alles wat met elektriciteit en telecom te maken heeft vernielen, en dan alle steden in Oekraïne non-stop bombarderen, totdat de bevolking er genoeg van krijgt en zelf de Zelenskies afzet.
Deze tactiek van massaal uitmoorden van weerloze burgers werd door de Britten en Amerikanen uitgevonden en enthousiast en met veel plezier toegepast tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ze noemden het “Terror Bombing”.
Chronische zuipschuit Winston Churchill stond letterlijk te dansen en springen en juichen van plezier, elke keer wanneer hij de luchtfoto’s van totaal in puin gebombardeerde Duitse steden te zien kreeg.
De Russen zouden deze tactiek ook op de USA en op het Verenigd Koninkrijk kunnen toepassen. Met kernwapens natuurlijk, want met conventionele explosieven gaat dit veel te lang duren. De Britten en de USA zijn de uitvinders en de vrolijke toepassers van deze tactiek, dus zij zullen het zeker kunnen waarderen.
Look it’s comet, no it’s love from Russia 🪆
Amerika denk alles te beslissen maar nu komen ze thuis van de koude kermis, nu hebben ze een echte militaire macht tegen over zich staan en deze heeft een mega backup van andere grootmachten, en deze grootmacht heeft ook ons Europa gered in WW2 en gaat het nu weer doen, dus Rusland vernietig dat Oekraïense Nazi land en handlangers, vrijheid en vrede voor de wereld na de tijd.
Wanneer sterft die Kissinger nou eens uit !!!