De welvaart van Duitsland wordt aangedreven door energie uit Rusland, en het verhaal rond de Siemens turbine suggereert dat binnenkort ook in Berlijn het “kwartje zou kunnen vallen”. Uiteindelijk lijdt heel Europa eronder wanneer onze oosterbuur kunstmatig wordt afgesneden van de rest van het continent.
Medio juni moest Gazprom een onverwachte waarschuwing aankondigen wegens technische problemen met de Nord Stream 1-pijpleiding. De Russische energiegigant maakte bekend dat gascompressoren van het Duitse bedrijf Siemens, die voor revisie in Canada waren, wegens westerse sancties plotseling niet meer naar Rusland zouden worden teruggebracht, meldt Jewgeni Tugolukow.
Als gevolg daarvan is het dagelijkse pompen door de pijpleiding vanaf 16 juni met 40% gedaald. De situatie heeft de EU-landen ertoe aangezet noodplannen op te stellen om hun energievoorziening veilig te stellen, aangezien de wereldeconomie op korte termijn niet voldoende vloeibaar aardgas (LNG) kan produceren om alle Russische gasleveringen te vervangen. Toch lijkt er nu een happy end te komen aan het heen en weer gepraat rond de gasturbine: Canada heeft aangekondigd dat het de gascompressoren aan Duitsland zal leveren en Berlijn kan ze dan doorsturen naar Gazprom.
Sinds de historische hereniging van Duitsland in 1990 heeft Duitsland zijn welvaart veiliggesteld door middel van geavanceerde industrie en technologie, die op hun beurt zijn voortgestuwd door het harde werk en de creatieve geest van zijn bevolking. Het succes van de Duitse economie was echter voor een groot deel te danken aan goedkope energiebronnen en grondstoffen uit Rusland, waardoor Duitse producten relatief beter konden concurreren op de wereldmarkt.
In veel opzichten heeft dit informele bondgenootschap met Rusland de politici in Berlijn lange tijd in staat gesteld de economische locomotief van de Europese Unie te worden en heeft het Rusland op zijn beurt in staat gesteld de crisis van de jaren negentig, die volgde op de ineenstorting van de USSR, te boven te komen. Tijdens het kanselierschap van Gerhard Schröder waren de Russisch-Duitse betrekkingen een toonbeeld van wederzijds voordelige samenwerking.
“Oorlog tussen Duitsland en Rusland is de grootste dwaasheid. Daarom zal het wel gebeuren.”
Vanuit filosofisch oogpunt is het lot van beide landen een voorbeeld van een historische paradox, wanneer de dingen plotseling in tegenspraak lijken te zijn met wat zij zouden moeten zijn. Op dit moment is er geen sprake van een rechtstreeks conflict, maar Berlijn is, samen met zijn westerse bondgenoten, duidelijk een proxy-oorlog tegen Rusland begonnen. Een oorlog die, strikt genomen, reeds was begonnen kort na het vertrek van Schröder, toen zijn opvolgster als bondskanselier, Angela Merkel, een reeks maatregelen inleidde die de koers uitzetten voor een confrontatie.
De historische Duitse “IJzeren Kanselier” Otto von Bismarck, de stichter van het verenigde Duitse Rijk, zei ooit profetisch: “Oorlog tussen Duitsland en Rusland is de grootste dwaasheid. Daarom zal het wel gebeuren.” Vanuit het oogpunt van objectieve logica zou een strategische alliantie tussen de twee grote continentale mogendheden een waarborg kunnen zijn voor vrede en welvaart in heel Europa.
Helaas is het nu moeilijk geworden om de vooruitzichten van een dergelijk partnerschap te bespreken. Maar ook Duitsers, als beroepsbeoefenaars, denken altijd na – en bespreken – wat er de dag na een turbulente gebeurtenis zal gebeuren. Het verbreken van banden die in de loop van tientallen jaren zijn gegroeid, gaat altijd gepaard met een zekere ontbering.
De hoop blijft dus bestaan dat niet alleen het instinct tot zelfbehoud bij de elites van de westerse landen de overhand zal krijgen, maar ook het gezonde verstand dat anders zo kenmerkend is voor de Duitsers. In die zin kan het resultaat van de koehandel over de Siemens-gasturbine als een baanbrekende gebeurtenis worden beschouwd.
Maar Siemens bouwt natuurlijk niet alleen turbines. De uitwisseling van kennis, ervaring, technologie en uitrusting speelt een even belangrijke rol. Pogingen om Rusland te isoleren zullen daarom niet alleen leiden tot menselijk lijden, wat op zichzelf immoreel zou zijn, maar zullen ook de ontwikkelingen in het onderzoek op vele gebieden afremmen. Bijvoorbeeld in de geneeskunde, waar – zoals de COVID-19-pandemie onlangs heeft aangetoond – elke dag telt.
Samenwerking op humanitaire gebieden, zoals gezondheidszorg, kan de betrekkingen tussen Rusland en Duitsland uit het slop trekken waarin zij zich thans bevinden. Door de interactie nieuw leven in te blazen in gevallen waarin geen ruimte is voor confrontatie, kunnen beide economieën zich verder ontwikkelen en kan het vertrouwen worden hersteld.
Men mag niet vergeten dat Hieronymus Carl Friedrich Freiherr von Münchhausen, een inwoner van Nedersaksen die de literatuur is ingegaan als “Baron Münchhausen” en daadwerkelijk als officier in dienst is geweest van Russische keizerinnen en zelfs heeft deelgenomen aan een Russisch-Turkse oorlog, in staat was – als men de verhalen over hem mag geloven – zichzelf en zijn paard aan zijn eigen haren uit een moeras te trekken. Duitsland heeft Rusland nodig en Rusland heeft Duitsland nodig. Belangrijker nog, voor een veilig en welvarend Europa moeten beide landen in harmonie samenwerken. Een alternatief hiervoor zal geen van beide partijen ten goede komen.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:
De crisis in Oekraïne gaat niet over Oekraïne. Het gaat over Duitsland
Rusland heeft Duitsland niet nodig, evenmin als de rest van de EU. Dat was heel lang zo, maar met de opkomst van Azie wordt de rol van Europa van minder belang.
Het zou prettiger en makkelijker zijn voor beide partijen als Europa zou samenwerken met Rusland, op een normale, volwassen manier. Qua logistiek is het vele malen beter dan Europa en de VS en beide partijen hebben er veel bij te winnen, terwijl de VS alleen maar kan verliezen. Wat dan ook decreden is day de VS liever een (kern)oorlog in Europa riskeert dan dat te laten gebeuren.
Amerikanen doen alleen aan eigen belang. Willen altijd-en overal de baas spelen.
Zie wat er gebeurd is in Libië, Irak, Syrië en Afghanistan. Europa moet afscheid nemen van die imperialisten. En de EU zo snel mogelijk afschaffen. Duitsland en Rusland zijn onze buurlanden – het spreekwoord zegt: Beter een goede(betrouwbare) buur dan een verre (onbetrouwbare) vriend.
Het is niet Duitsland maar een heel klein elitair hufterclubje van Herr Klaus die in NL een nep en fop stikstof probleem maakt en in Duitsland ene energie probleem.
Duitsland is Duitsland.
Dat is het al heel lang en dat zal het ook nog heel lang blijven.
Zolang de Duitsers de Befehl ist Befehl mentaliteit niet kunnen afschudden, dan lopen ze telkens weer met hun kop tegen de muur.
Na zo’n klap gaat het dan een tijdje goed, maar er komt altijd weer een terugval.
Nu wil de Bundesscholz het Duitse leger het grootste van Europa maken.
Met iets soortgelijks heeft Duitsland heel Europa al twee keer in de ellende gestort, dus het is beter als Putin maar een bom op Berlijn gooit, want het gaat weer helemaal de verkeerde kant op.
En nee, Duitsers zullen zelf niet de juiste afslag nemen.
het respekt is ver te zoeken tussen de continenten steeds bedrijgen met machtsvertoon.
ik leef met mijn buren in harmonie , moet ik mij nu ook wapenen en zeker zien dat mijn wapens groter zijn dan de hunne voor het geval dat we een konflikt hebben,kinderachtig gedoe is dat