Gespecialiseerde media zoals ‘agrarheute’ luiden de noodklok. De graanprijzen zouden sterk stijgen. De oorlog in Oekraïne wordt als reden gegeven. Maar bij nader inzien klopt dat niet. Geen van beide landen is afhankelijk van import uit Oekraïne. Dit wordt ook geregistreerd door het statistiekenportaal Statista: Duitsland importeert 0,04 procent van de totale tarwe-export van Oekraïne. De prijsstijging heeft waarschijnlijk meer te maken met financiële speculatie, schrijft Willy Huber.
In Oekraïne wordt aangenomen dat productie en export door de oorlog zullen instorten. Rusland heeft een exportverbod opgelegd en sommige westerse landen tolereren “sancties”. Beide maatregelen treffen in feite noch Duitsland, noch Oostenrijk in het bijzonder. Duitsland kocht onlangs slechts 7.105 ton tarwe uit de Oekraïne – afgemeten aan de jaarlijkse benodigde hoeveelheden is dat bijna niets.
Gebeurtenissen zoals problemen met transportroutes – maar ook grote oorlogen – tonen de nadelen van globalisering. Degenen die zich afhankelijk maken van het buitenland kunnen worden gechanteerd en krijgen in extreme gevallen te maken met een totale industriële mislukking of zelfs hongersnood. Dit alles is de afgelopen decennia met opzet opgezet door de mondiale elites. In plaats van zelfvoorzienende regio’s met hun respectievelijke sterke punten, ontstond een verweven wereld waar het falen van een natie tot oncontroleerbare kettingreacties leidt. Dus het maakt eigenlijk niet uit of je een “linkse” of “rechtse” ideologie aanhangt – de immense schade aan de mensen van de wereld wordt nu hoe dan ook gezien.
Meer infografieken vind je op Statista 
De statistieken maken duidelijk dat met name Duitsland allerminst afhankelijk is van graanimport – en zeker niet van die uit Oekraïne. Hieruit blijkt dat de prijsstijgingen en -tekorten in deze sector uitsluitend het gevolg zijn van speculatie op de financiële markten (zie ook onderstaande grafiek). De prijzen hebben niets te maken met de werkelijke beschikbaarheid van graan en meel voor Centraal-Europa.
Vooral voor delen van Afrika en Azië zijn granen uit Oekraïne van belang. Dit toont ook de perversie van globalisering aan. Door landen afhankelijk te maken van andere landen zijn ze kwetsbaar voor chantage, vooral in Afrika, dat veel meer ‘hongerige monden’ te voeden heeft dan in Europa, waar het geboortecijfer gelijk is of daalt. Hongersnoden in deze regio’s van de wereld kunnen leiden tot miljoenen doden, onrust en oorlogen.De druk om te migreren zal ook toenemen – en er worden miljoenen meer vluchtelingen verwacht.
De prijsstijgingen van alleen de tarweprijs worden weergegeven in deze grafiek van Finanzen.at. In de grotere context (zie onderstaande grafiek) is het echter ook duidelijk dat de prijsstijgingen al lang voor de Oekraïne-crisis begonnen. Eén ding is duidelijk: als je op de lange termijn wilt overleven en je mensen duurzaam perspectief wilt bieden, moet je de globalisering vaarwel zeggen.
Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:
Telegram: t.me/dissidenteen
Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief, 10.000 gingen je al voor:
Voor de gasprijzen geldt precies hetzelfde. Rusland is nog steeds bereid te leveren en dat er met roebels betaald moet worden moet je met een korreltje zout nemen. Gazprom heeft een speciale ‘rekening’ geopend waar vijandige landen met euro’s en dollars kunnen betalen die daar dan omgezet worden in roebels.
Hier staat uitgelegd hoe al voor die tijd de EU, in opdracht van de VS, schuldig is aan de stijging van de gasprijzen:
Duitsland heeft al tweederde van zijn gasreserves opgebruikt
Fout artikel. Het gaat om een wereldmarkt, niet de Duitse markt alleen die de prijzen bepalen.
@Joost Visser
Dat is 1 punt. Er is echter nog een ander punt dat de auteur gewoon maar lijkt te vergeten.
Rusland is een van de grootste producenten van kunstmest. De hoge productie per hectare overal in het westen is voor een zeer groot deel te danken aan het hoge gebruik van kunstmest.
Rusland gebruikt bv zelf veel minder kunstmest per hectare en heeft daardoor een lagere opbrengst per hectare, maar compenseert dat door een groter areaal te gebruiken.
Duitsland was dan tot nu toe niet afhankelijk van die import, de vraag is of dat ook nog geldt als de opbrengst per hectare komend jaar zo’n 30%-40% lager ligt omdat er onvoldoende kunstmest is.
Als het wel beschikbaar is, is het momenteel zo’n 3x tot 5x zo duur, dus ook als het er wel is gaat de prijs omhoog. Boeren werken met hele kleine marges en kunnen alleen rondkomen door grote volumes met kleine winsten. Maar als energieprijzen verdubbelen en meststoffen 4x zo duur worden zal dat toch betaald moeten worden.