VS: Federal Health Agency besluit dat 65-plussers geen prioriteit hebben voor het vaccin, omdat ouderen onevenredig blank zijn, en prioriteit geven aan hen zou daarom racistisch zijn

Pfizer COVID-vaccinonderzoek toont alarmerend bewijs van pathogene voorinspuiting bij oudere volwassenen

Bij de ontwikkeling van vaccins tegen coronavirussen zoals SARS-COV-1 en MERS in de vroege jaren 2000, vonden onderzoekers aanwijzingen voor een ernstig probleem. Teams van Amerikaanse en buitenlandse wetenschappers vaccineerden dieren met de vier meest veelbelovende vaccins. In eerste instantie leek het experiment succesvol, aangezien alle dieren een robuuste antilichaamrespons ontwikkelden tegen het coronavirus. Toen de wetenschappers de gevaccineerde dieren echter aan het wilde virus blootstelden, waren de resultaten verschrikkelijk. Gevaccineerde dieren leden aan hyperimmuunreacties, waaronder ontstekingen door hun hele lichaam, vooral in hun longen.

(Artikel door James Lyons-Weiler, PhD en Robert F. Kennedy, Jr. heruitgegeven vanaf ChildrensHealthDefense.org )

Dit probleem is algemeen bekend. In het begin van het COVID-19-scenario getuigde Dr. Peter Hotez, van Baylor College of Medicine, voor het Congres over de gevaren van het versnellen van de ontwikkeling van coronavirusvaccins door te zeggen dat “(Het) unieke veiligheidsprobleem van coronavirusvaccins” 50 jaar geleden werd ontdekt tijdens de ontwikkeling het Respiratory Syncytial Virus (RSV) -vaccin. ”

Hij registreerde dat dit “‘paradoxale fenomeen van immuunversterking’ betekent dat gevaccineerde mensen de ziekte nog steeds kunnen ontwikkelen, zieker worden en sterven.”

Onderzoekers hadden dezelfde “versterkte immuunrespons” gezien tijdens het testen op mensen van de mislukte RSV-vaccintests in de jaren vijftig. De vaccins konden niet alleen infectie voorkomen; 80% van de geïnfecteerde kinderen moest in het ziekenhuis worden opgenomen, en twee kinderen die werden ingeënt met de RSV-vaccine en stierven (zie Openshaw, 2005 ). In april 2020 vertelde Hotez aan CNN : “Als er immuunversterking is bij dieren, is dat een showstopper.”

Er is een ernstig terminologieprobleem opgetreden met dit probleem. Het probleem is natuurlijk niet “immuunversterking”, wat klinkt als iets nuttigs voor het immuunsysteem. In feite is het precies het tegenovergestelde. Het probleem is in werkelijkheid “ziekteverbetering”; in feite werd het zo genoemd in de oorspronkelijke RSV-studie. Vergroting van de ziekte lijkt nu te worden veroorzaakt door de eerste blootstelling aan de eiwitten van een ziekteverwekker, of delen van eiwitten, die het lichaam voorbereiden op auto-immuniteit. Dat is “pathogene priming.” (draagt ​​waarschijnlijk bij aan ernstige en kritieke ziekte en mortaliteit bij COVID-19 via auto-immuniteit) In COVID-19 heeft elk eiwit in de SARS-CoV-2 ten minste één epitoop dat overeenkomt met menselijke eiwitten ergens in het menselijk lichaam. Ongeveer een derde van de epitopen in het SARS-CoV-2-virus die overeenkomen met menselijke eiwitten, komen overeen met eiwitten van het immuunsysteem.

Het briefingdocument van de Adviescommissie voor vaccins en aanverwante biologische producten over het Pfizer-BioNTech COVID-19-vaccin bevat verontrustende aanwijzingen die een veiligheidssignaal kunnen zijn bij pathogene priming, vooral bij oudere volwassenen. Voordat deze worden herzien, zijn er fundamentele problemen met de classificatie van ernstige ongewenste voorvallen die het kortetermijndenken en de externalisering van de kosten weerspiegelen van het wetenschappelijke paradigma van vaccinveiligheid.

Het eerste probleem is de categorisering van “ernstige versus niet-ernstige” ongewenste voorvallen in de studie en in het rapport. Voor een persoon die neurologische bijwerkingen ervaart, waaronder Bell’s Palsy (aangezichtsverlamming van Bell) neuro-inflammatoire en trombotische voorvallen, zijn deze voorvallen niet ‘niet-ernstig’ en kunnen ze na verloop van tijd uitgroeien tot levensbedreigende aandoeningen die continue medische tussenkomst en herhaalde factureerbare kantoorbezoeken vereisen voor zorg. De korte-termijnstudie sluit elk middel uit om te detecteren of de initiële blootstelling een fundamentele rol kan spelen bij het oprichten van patiënten voor een levenslange chronische ziekte. De bijwerkingen van het vaccin die zelf in de Pfizer-studie werden gezien, kunnen wijzen op pathogene priming, vooral omdat er bij de tweede dosis ernstigere bijwerkingen werden gezien.

Het tweede probleem is dat het ontwerp en de analyseopzet van het onderzoek vertekend zijn om ongewenste voorvallen te vinden.

In het rapport staat:

“Onder de niet-ernstige ongevraagde bijwerkingen was er een numerieke onbalans van vier gevallen van Bell’s verlamming in de vaccingroep vergeleken met geen gevallen in de placebogroep, hoewel de vier gevallen in de vaccingroep niet een frequentie vertegenwoordigen die hoger is dan verwacht in de algemene bevolking. ”

De vergelijking met basislijncijfers is zinloos omdat andere vaccins in de populatie worden gebruikt. Elk risico als gevolg van het COVID-19-vaccin draagt ​​dus bij aan of vermenigvuldigt het bestaande risico in de populatie door andere vaccins.

Een 10-voudige toename van ernstige bijwerkingen bij de tweede dosis bij oudere volwassenen bij de tweede dosis, vergeleken met 3,6-voudige bij personen jonger dan 55 jaar
Onder de 18-55-jarige deelnemers waren er 370 aangevraagde ernstige ongewenste voorvallen (SSAE’s) in de gevaccineerde groep en 73 in de niet-gevaccineerde. Van de gevaccineerden had 18% SSAE’s; in de placebogroep deed slechts 3% dat, wat impliceert dat SSAE’s kunnen worden verwacht met een snelheid die vijf keer zo hoog is bij gevaccineerde personen als bij niet-gevaccineerden.

Deze omvatten ernstige vermoeidheid, hoofdpijn, koude rillingen, braken, diarree, spier- en gewrichtspijn. Of deze aandoeningen gevallen zijn van pathogene priming, het identificeren van personen die nu een hoger risico lopen op ernstige morbiditeit en mortaliteit als ze geïnfecteerd raken met SARS-CoV-2, is onbekend, maar gezien eerdere studies lijkt het waarschijnlijk.

In de groep van ouder dan 55, die een kleinere groep was, waren er 60 SSAE’s in de gevaccineerde groep en 24 in de niet-gevaccineerde groep. Van de gevaccineerden had 6,5% last van SAE’s, vergeleken met 1,4% van de niet-gevaccineerde personen, hetgeen een 4,46 keer hoger risico op SSAE’s als gevolg van vaccinatie impliceert.

In de oudere groep had de gevaccineerde groep echter 10 keer meer kans op een SSAE bij ontvangst van de tweede vaccindosis dan de eerste dosis vergeleken met de 1: 1-verhouding bij de niet-gevaccineerde. In de jongere groep hadden de gevaccineerden slechts 3,61 keer meer kans op SSAE’s van de tweede dosis dan de placebogroep van dezelfde leeftijd, die ongeveer evenveel SSAE’s had in de eerste en tweede dosis.

Dierproeven onvoldoende

De patiënten in de onderzochte studie waren gezond – en dus is het spectrum van bijwerkingen niet representatief voor de bijwerkingen die zouden kunnen optreden als het vaccin op de markt komt. In eerdere dierproeven was de eerste dosis een vaccin, maar de tweede was een natuurlijke infectie, die tot ernstig letsel en vaak de dood leidde. In deze menselijke proeven waren beide doses afkomstig van het vaccin, dus het is ook niet geruststellend dat deze bijwerkingen niet de ernstigere en dodelijkere aandoeningen omvatten waarmee dieren te kampen hadden.

Deze menselijke proeven sloten op geen enkele manier pathogene priming uit. Zowel de Moderna als de Pfizer dierstudies, waarbij niet-menselijke primaten werden gebruikt, slaagden er niet in om andere organen dan de longen te onderzoeken, en hoewel ze potentiële markers van pathogene priming bestudeerden, slaagden ze er niet in om er een te meten: interleukine-5 (IL-5), dat bleek in eerdere coronavirusstudies verhoogd te zijn in combinatie met pathogene priming-geïnduceerde ziekteverbetering.

Herinnerend dat dierstudies die zijn uitgevoerd met eerdere COVID-vaccins, hebben aangetoond dat pathogene priming bij oudere dieren meer leidt tot ziekteversterking dan bij jongere dieren, kunnen oudere volwassenen het grootste risico lopen op ernstige chronische ziekte als gevolg van auto-immuniteit als gevolg van door vaccinatie geïnduceerde pathogene priming. Dr. Anthony Fauci heeft het publiek laten weten dat deze vaccins de overdracht niet stoppen. Daarom kan de volgende dosis van de virale eiwitten in de vorm van een natuurlijke infectie voor deze studiedeelnemers – een SARS-CoV-2-infectie die leidt tot COVID19 – hun laatste zijn. Het onderzoek moet worden uitgebreid tot follow-up op de lange termijn, inclusief eventuele verdere vaccinatie of blootstelling aan virale SARS-CoV-2-eiwitten door infectie.

Dus waarom hebben ’s werelds beste vaccinpromotoren, zoals Paul Offit en Peter Hotez, ons verwoed gewaarschuwd voor de unieke en beangstigende gevaren die inherent zijn aan de ontwikkeling van een coronavirusvaccin?

In deze videobeelden waarschuwen Offit, Hotez en zelfs Fauci (op een onbewaakt moment) dat elk nieuw coronavirusvaccin dodelijke immuunreacties, ‘vaccinversterking’, kan veroorzaken wanneer gevaccineerde mensen in contact komen met het wilde virus. In plaats van verder te gaan met de nodige voorzichtigheid, Fauci maakte de roekeloze keuze om fast track vaccins, deels gefinancierd door Gates , zonder kritische dierstudies alvorens naar menselijke klinische proeven die vroegtijdige waarschuwing van op hol geslagen immuunreacties zou kunnen bieden.

Gates (in deze video https://www.cnbc.com/video/2020/04/09/watch-cnbcs-full-interview-with-microsoft-co-founder-bill-gates-on-past-pandemic-warnings.html?__source=iosappshare%7Ccom.apple.UIKit.activity.Mail&fbclid=IwAR0RG79OtbdXUpY_ylULT6sY_Xo5D-cBQ0awSo6vGS19VnLGqB9z ) is zo bezorgd over het gevaar van ongewenste gebeurtenissen dat hij zegt dat vaccins pas mogen worden verspreid als regeringen ermee instemmen om schadeloosstelling te verlenen voor rechtszaken. Op 4 februari waren er volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) -website slechts 11 actieve CV-gevallen in de VS, maar toch drongen de VS stilletjes door met federale regelgeving waardoor de makers van coronavirusvaccins volledige immuniteit tegen aansprakelijkheid kregen.