San Francisco heeft een nieuw plan om de recente golf van schietpartijen in te dammen, meldt Epoch Times: potentiële schutters betalen.

In San Francisco, een stad in de Amerikaanse staat Californië, krijgen criminelen nu 300 dollar per maand betaald om niet op andere mensen te schieten – een wanhopig plan om de stijgende wapencriminaliteit te bestrijden?

“Deze kleine investeringen kunnen het leven van individuen, maar ook van gemeenschappen veranderen”, zegt Sheryl Davis, uitvoerend directeur van de mensenrechtencommissie, die in oktober het proefprogramma Dream Keeper Fellowship zal lanceren.

Goedkoper dan opsluiting

In het kader van het proefprogramma zullen in eerste instantie tien deelnemers die vatbaar zijn voor geweld, het maandelijkse bedrag ontvangen om op te treden als ambassadeurs voor “openbare veiligheid”. Als zij bepaalde doelen bereiken, hebben zij recht op maximaal 500 US dollar per maand. Bijvoorbeeld, als de vorige probleemburgers geschillen op straat beslechten, naar school gaan of gewoon optreden als “gemeenschapsambassadeurs” en positief spreken over hoe problemen zonder geweld kunnen worden opgelost.

Maar het plan van de stad is niet zo eenvoudig als het lijkt, legt Davis uit. Je geeft niet zomaar geld aan criminelen om ze goede burgers te maken. Het is meer een “investering in gemeenschappen” die het meest te lijden hebben onder de gevolgen van criminaliteit. Waar het om gaat, zei hij, is de openbare veiligheid in de buurt.

Davis vertelde de San Francisco Examiner dat 6.000 dollar per jaar een veel betere deal was vergeleken met de kosten van het opsluiten van hen.

Ambtenaren zijn van plan het nieuwe programma in oktober van start te laten gaan met een tiental deelnemers, alvorens de beurzen tegen het eind van het jaar uit te breiden tot nog eens 30 personen met een hoog risico.

Om aan het project te mogen deelnemen, wordt onder meer van hen verwacht dat ze gesprekken voeren over openbare veiligheid, doelen voor zichzelf stellen en “nadenken over hoe ze hun gemeenschap kunnen beïnvloeden en verbeteren”, aldus Davis.

Als onderdeel van het initiatief zullen de deelnemers worden gekoppeld aan pas aangeworven life coaches van het Street Violence Intervention Program die hen zullen helpen de juiste beslissingen te nemen en toegang te krijgen tot diensten. Het programma wordt gefinancierd met belastinggeld, particuliere donaties en een subsidie van de staat.

Voorganger project in Richmond

Dit is niet het eerste programma in zijn soort. In Richmond, Virginia, heeft Operation Peacemaker Fellowship volgens eigen informatie reeds “goede resultaten” bereikt. “Het aantal schietpartijen en moorden is in Richmond met 70 procent gedaald,” zegt David Muhammad, uitvoerend directeur van het National Institute for Criminal Justice Reform, verwijzend naar een studie van het programma.

Maar er is een probleem: de studie gebruikte een “synthetische controle”. Hierbij werden gegevens van gebieden die vergelijkbaar waren met Richmond gecombineerd om een “synthetische”, of kunstmatige, vergelijkingsstad te creëren. Zij vergeleken misdaadstatistieken van grote gebieden om het effect te bepalen van een programma met slechts 30 personen – volgens deskundigen is deze studie dan ook niet meer dan “statistische onzin”.

Het programma, dat in 2007 van start is gegaan, is niet zonder controverse. Een deelnemer werd in 2016 gearresteerd voor moord en later veroordeeld tot 40 jaar tot levenslang. De moeder van het slachtoffer klaagde toen: “Je hebt hun wapens niet afgepakt. Je hebt ze geld gegeven om meer wapens te kopen.

Zulke incidenten mogen niet meer gebeuren in San Francisco, belooft Sheryl Davis.

Dromen van gelijkheid

De beroemde eerste zin van een gedicht van Langston Hughes, een bekende dichter en schrijver van de Afro-Amerikaanse artistieke beweging Harlem Renaissance uit de jaren twintig, vormde de inspiratie voor de naam van het initiatief in San Francisco: “What happens to a dream deferred?” Dromen, volgens dit, moeten niet worden uitgesteld, maar gerealiseerd (gehouden). Deze “droom”, die Martin Luther King Jr. ook had, gaat over gelijkheid – het zijn gemeenschappelijke dromen van Afrikaanse Amerikanen in het begin van de 20e eeuw.

Het proefprogramma Dream Keeper Initiative streeft naar gelijkheid en wil opnieuw investeren in de zwarte en Afro-Amerikaanse gemeenschap van San Francisco. Het initiatief beoogt “raciaal onrechtvaardig beleid aan te pakken en te corrigeren, zodat de dromen van jonge Afrikaanse Amerikanen en hun gezinnen niet langer worden uitgesteld en zij de middelen en steun krijgen die zij nodig hebben om te slagen in San Francisco”.

De eerste 60 miljoen dollar zijn al in investeringen gestoken, en er zal nog eens 60 miljoen dollar volgen. Het geld hiervoor is rechtstreeks van het San Francisco Police Department naar de Afro-Amerikaanse gemeenschap overgeheveld, zoals burgemeester London Breed al in de zomer van 2020 had aangekondigd.

Sommigen wijten “disfunctie” aan de politiek van San Francisco – en vooral het stadsbestuur. Dit betreft politie en het strafrechtelijk systeem. Daarom is de stad wanhopig op zoek naar oplossingen.

San Francisco heeft een “stoornis”

Vóór de Corona-crisis was San Francisco Amerika’s hoofdstad van de auto-inbraken, maar nu er minder toeristen komen, hebben de criminelen hun aandacht verlegd naar inbraken en misdrijven met vuurwapens. In de eerste helft van het jaar zijn 119 slachtoffers van vuurwapenmisdrijven geregistreerd, twee keer zoveel als in dezelfde periode in 2020.

Ook het aantal drugsdelicten nam toe. The Economist schrijft dat er in 2020 in San Francisco ongeveer 700 sterfgevallen door overdosis waren, voornamelijk door fentanyl: meer dan het dubbele van het aantal door COVID-19.

Het programma Dream Keeper Initiative zou wel eens positieve resultaten kunnen opleveren, omdat volgens politieanalyses slechts twaalf criminele bendes verantwoordelijk zijn voor de meeste schietpartijen – zij zijn dus gemakkelijker te identificeren. “Het geweld is voorspelbaar en dus te voorkomen,” zegt David Muhammad. Als de stimulansen werken, kan de misdaad wel eens dalen.

Gerichte afschrikking van het plegen van misdaden of, zoals hier, beloningen voor het niet plegen van misdaden, vereisen regels en doelstellingen. Deze zouden echter niet worden nagestreefd/uitgevoerd in San Francisco. Er zit meer dan 300 dollar in als bepaalde doelstellingen worden gehaald, maar voordien worden de bedreigers zonder voorwaarden betaald.

Help ons de censuur van BIG-TECH te omzeilen en volg ons op Telegram:

Telegram: t.me/dissidenteen

Meld je aan voor onze gratis dagelijkse nieuwsbrief:

[newsletter_form button_label=”Abonneer!”]

[newsletter_field name=”email” label=”Email”]

[/newsletter_form]

https://dissident.one/2021/08/29/18273/