De afgelopen tien jaar heeft Sonia Grego nagedacht over toiletten – en meer bepaald over wat we erin deponeren, meldt The Guardian.

“We zijn gefocust op de analyse van ontlasting,” zegt de onderzoeksprofessor aan de Duke University, met de onzelfbewustheid van iemand die gewend is over lichaamsfuncties te praten. “Wij denken dat er een ongelooflijke onaangeboorde mogelijkheid is voor gezondheidsgegevens. En deze informatie wordt niet aangeboord vanwege de universele afkeer om iets met je ontlasting te maken te hebben.”

Als medeoprichter van Coprata werkt Grego aan een toilet dat sensoren en kunstmatige intelligentie gebruikt om afval te analyseren; ze hoopt binnen negen maanden een vroeg model voor een pilotstudie klaar te hebben. “Het toilet dat je thuis hebt, is functioneel niet veranderd in zijn ontwerp sinds het voor het eerst werd geïntroduceerd,” zegt ze, in de tweede helft van de 19e eeuw. Er zijn nu natuurlijk wc’s met genitale wasmogelijkheden, of met een verwarmde zitting, maar dat is basaal vergeleken met wat Grego voor ogen staat. “Alle andere aspecten van je leven – je elektriciteit, je communicatie, zelfs je deurbel – hebben verbeterde mogelijkheden.”

De toilettechnologie die door het academisch lab van Joshua Coon wordt ontwikkeld, is gericht op urine, omdat die gemakkelijker te bemonsteren en te analyseren is. Hij omschrijft zichzelf als “een liefhebber van slimme toiletten” en niet zozeer als iemand die een product op de markt wil brengen, hoewel hij zegt dat hij in gesprek is met leiders uit de industrie. “Er zijn enkele duizenden verschillende kleine moleculen bekend die in urine voorkomen en die je inzicht geven in wat er aan de hand is,” zegt Coon, die professor in de chemie en biochemie is aan de Universiteit van Wisconsin-Madison.

Soortgelijke ontwikkelingen hebben zich elders voorgedaan. In 2018 lanceerde Panasonic in China een slim toilet dat urine testte en lichaamsvet bijhield. Dit jaar, op de invloedrijke jaarlijkse Consumer Electronics Show, kondigde de Japanse fabrikant Toto zijn “wellness toilet” aan – een concept, maar wel iets waar het aan werkt (het ontwikkelde eerder een toilet dat urinestroom analyseert). De sensoren – waaronder een voor geur – zouden gericht zijn op het detecteren van gezondheidsproblemen en aandoeningen zoals stress, maar ook op het doen van suggesties voor levensstijl. In een afbeelding die door het bedrijf werd verstrekt, stelde het zich voor dat het toilet u een recept zou sturen voor een salade met zalm en avocado.

Onderzoekers van de Stanford School of Medicine hebben gewerkt aan technologie die ontlasting kan analyseren (inclusief “stool dropping time”) en de snelheid en kleur van urine kan bijhouden, en deze ook kan testen. Een artikel deze maand in de Wall Street Journal meldde dat de onderzoekers hebben samengewerkt met Izen, een Koreaanse fabrikant van toiletten, en hopen tegen het eind van het jaar prototypes te hebben. Om gebruikers van elkaar te kunnen onderscheiden, heeft Izen een scanner ontwikkeld die de fysieke kenmerken kan herkennen van degene die op het toilet zit – of, in de woorden van de onderzoekers, “de onderscheidende kenmerken van hun anoderm” (de huid van het anale kanaal). Blijkbaar is je “anale afdruk”, net als je vingerafdrukken, uniek.

Vik Kashyap zegt dat we er klaar voor zijn (nou ja, misschien niet voor scanners – in het onderzoek van Stanford naar de acceptatie door gebruikers is “de minst favoriete module de anale afdruk”). Kashyap’s bedrijf, Toi Labs, is al zo’n twee decennia actief op het gebied van slimme toiletten en heeft al lang belangstelling voor darmgezondheid (hij behandelde zijn eigen colitis ulcerosa met succes door parasitaire wormen in te nemen). Hij heeft de pogingen van andere bedrijven om een slim toilet te ontwikkelen zien mislukken, maar hij denkt dat het nu wel eens tijd zou kunnen zijn. Het is niet alleen normaal geworden om onze gegevens bij te houden via wearables zoals een Apple Watch of een Fitbit, maar we zijn ook minder preuts. Kashyap schrijft dit toe aan de sterke toename van interesse in en onderzoek naar het microbioom en onze darmgezondheid, inclusief poep, waardoor “dit onderwerp minder taboe is geworden”.

Kashyap heeft een toiletbril ontwikkeld, TrueLoo, die op een bestaand toilet kan worden bevestigd en de gebruiker herkent aan zijn telefoon (uit een enquête bleek dat een meerderheid van de Britten zijn telefoon meeneemt naar het toilet) of aan een combinatie van fysiologische parameters: “Wat wegen ze? Hoe zitten ze op de zitting?” Vervolgens worden de uitwerpselen geanalyseerd “met optische methoden, waarbij wordt gekeken naar zaken als volume, helderheid, consistentie, kleur. Het is in wezen begrijpen wanneer iemand abnormale patronen heeft en dan is het in staat om die patronen te documenteren en rapporten te verstrekken die door artsen kunnen worden gebruikt om te helpen bij de behandeling van een verscheidenheid van aandoeningen.”

Informatie uit ontlasting- en urinemonsters zou allerlei informatie kunnen opleveren – je ziekterisico, je dieet, je bewegingsniveau; hoeveel alcohol je drinkt en of je drugs gebruikt. Zelfs het bijhouden van iets triviaals als het tijdstip waarop u naar het toilet gaat – regelmatig ‘s nachts bijvoorbeeld, wat wijst op slapeloosheid – kan aandoeningen als depressie of angst aan het licht brengen.